அப்போதெல்லாம் அதெல்லாம் அதுவாகத் தானிருந்தது - வித்யாசாகர்

அடி வாங்கிக்கொண்டு கற்ற
பாடங்களால் அல்ல,

பள்ளிவீதியில்
நாகப்பழம்
அவித்த கிழங்கு
வறுத்த வேர்கடலை
வெம்பிப்போன காட்டுக் கலாக்காய் விற்ற
பாட்டியால்தான் – பள்ளிக்கூடம்
இன்றுவரை நினைவில் இருக்கிறது..
 
சந்தேகக் கேசில்
பிடித்து உள்ளே போடுமென்றுத்
தெரிந்தும்
காவல்நிலையத்தை தாண்டிப்போய்
இரவு காட்சி பார்க்கவைத்தது
அந்தக் கால சினிமாக்கள்
மட்டுமல்ல,
வயதும் தானென்று
இப்போது புரிகிறது..
 
நெல் வேகும் வாசம்
மண் நனையும் வெப்பம்
தெருவோர மதிலெட்டிப் பார்க்கும்
செம்பருத்திப் பூக்கள்
கிணற்றடிப் பெண்கள்
மார்கழி கோலம்
திருவிழாக்களில் புதுப்படம்
மாலைநேர மீன் பண்
குல்பி ஐஸ்
இதுபோன்ற எத்தனையையோ
தொலைத்துவிட்டுத்தான் -
நம்மூர் சிட்டியாகிறது..

தும்பிவால் பிடித்து
ரக்கை ஒடித்தது
ஓணானடித்து
குச்சிலே தொங்கவிடுவது,

குருவி அடித்துவிட்டு
துள்ளிகுதித்தது,

காக்கா அடிக்க
உண்டிகோல் செய்ததுயெல்லாம்
யாருக்குமின்று தெரியாவிட்டாலென்ன;

மனதுள் உயிரோடிருக்கிறதந்த
உயிர்கள் துடித்த தருணமெல்லாம்..

- வித்யாசாகர்