காந்தியத்தோடு இணைந்த காந்தியம்

 இந்தி எழுத்தாளர் பிரேம்சந்த் மிகவும உடல் நலம் இல்லாத நிலையில் கூட ஏதோ எழுதிக் கொண்டிருந்தார் .

இதைக் கண்ட அவர் மனைவி “ ஏன் இந்த நிலையில் கூட எழுதுகிறீர்கள் ? நன்றாக ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு உடல் நலத்தைக் கவனிக்கக் கூடாதா ” என்று கேட்டார் .

அதற்கு பிரேம்சந்த் “ ஒரு விளக்கின் கடமை வெளிச்சம் தருவதுதான் . எண்ணெயும்திரியும் எவ்வளவு காலம் இருக்கிறதோ , அவ்வளவு காலம் அது ஒளி வீசிக்கொண்டுதான் இருக்கும் . எண்ணெய்தீர்ந்தவுடன் தானே விளக்கு அணைந்து விடும் ” என்று பதில் கூறினார் . இப்படிப்பட்ட நேரம் பெருந்தலைவர் வாழ்விலும் வந்தது .

1975 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 2 ஆம்தேதி காலை
6-30 மணிக்குத் தவைர் காமராசரிடம் காலைப் பத்திரிகைகள் அனைத்தும் கொடுக்கப்பட்டது . படித்து விட்டுக் குளித்துச் சிற்றுண்டி சாப்பிட்டார் .

10 மணிக்கு டாக்டர் வந்து இன்சுலின் ஊசிபோட்டார் . 11 மணி அளவில் சட்டக் கல்லூரி மாணவர்கள் 50 பேர்தலவைரைப் பார்க்க வந்தனர் . 3 நிமிடம் அவர்களுடன் இருந்த தலைவர் அதற்கு மேல் நிற்க முடியாமல் விடை பெற்றார் .

12 மணியளவில் காங்கிரஸ் செயலாளர்களுக்குப் போன்செய்து தன்னை வந்து பார்க்கும்படிக் கூறினார் . பத்திரிக்கை நிருபரான தணிகைத் தம்பி என்பவர் தலைவரைச் சந்தித்தார் . 1-30 மணியளவில் மதிய உணவு உண்டார் . தலையில் அதிகம் வியர்ப்பதாகத் தலைவர் கூறினார் . அதற்கு உதவியாளர் , “ நீங்கள் எப்போது பார்த்தாலும் அதிகமாக யோசனை செய்வதால் வியர்ப்பது போலப் பிரமை ” என்றார் .

சாப்பிட்டபின் பாத்ரூம் சென்று வந்து தனது படுக்கையறையில் ஓய்வடுத்தார் . அவர் மணி அடித்தால்தான் உதவியாளர் உள்ளே செல்வாா . இரண்டு மணிக்கு மணி அடித்து உதவியாளரை அழைத்தார் . தலைவா உடம்பெல்லாம் வியர்த்திருக்கிறது . ஏர்கண்டிஷன் செய்யப்பட்டிருந்த அறையில் வியர்ப்பதைப் பார்த்து உதவியாளர் “ டாக்டரைக் கூப்பிடட்டுமா ” என்று கேட்டார் . டாக்டர் சௌரிராஜனுக்கு போன் செய்து பார்த்தும் அவரைத் தொடர்பு கொள்ள முடியவில்லை . பின் டாகடர் ஜெயராமைத் தொடர்பு கொண்டு அவரை உடனே வருமாறு அழைத்தனர் .

“ டாக்டர் வந்தால் எழுப்பு விளக்கை அணைத்துவிட்டுப்போ ” என்று கூறி உதவியாளரை வெளியே அனுப்பினார் தலைவர் . மூன்று மணிக்கு டாக்டர் சௌரிராஜன் வந்தார் . தலைவர் கட்டிலில் இடதுபுறம் திரும்பி இரண்டு கைகளையும் தலைக்கு முட்டுக்கொடுத்தபடி , கால்களை மடக்கியவாறு படுத்திருந்தார் . வழக்கமான அவரது குறட்டை ஒலி கேட்கவில்லை . அது கண்டு சௌரிராஜன் துணுக்குற்றார் . இரண்டு முறை தலைவர் தோளை அசைத்து எழுப்பினார் . பதில் இல்லை . நாடித்துடிப்பைப் பார்க்கலாம என்று ஒரு கையை எடுத்தார் . கை ஜில்லென்று இருந்தது . “ பெரியவர் போய் விட்டாரே ” என்று கதறி அழுதார் .

ஸ்டெதஸ்கோப்பையும் , ரத்த அழுத்தக் கருவியையும் தூக்கி வீசி விட்டு கீழே விழுந்து புரண்டார் . தொடர்ந்து டாக்டர் ஜெயராமன் , டாக்டர் அண்ணாமலை ஆகியோர் வந்து தலைவர் பிரிந்து விட்டார் என்பதை அறிவித்தனர் .

காந்தீயத்தோடு காந்தீயம் இணைந்தது .