குதிரைவீரர் வருகின்றார்கள்

எண்சீர் விருத்தம்

நாவினிக்கப் பாடினார் மரத்தி னின்று!
    நற்செங்கான் அங்குவந்தான்! குதிரை யெல்லாம்
    தாவின அச்சேரியிலே! வீட்டை யெல்லாம்
    தனித்தனியாய் ஆராய்ந்து பார்த்தார். பின்பும்
    நாவிழந்த ஊமைகள்போல் சேரி தன்னை
    நாற்புறமும் சுற்றினார். அடுத்தி ருந்த
    கூவங்கள் உட்புறத்தும் துழாவிப் பார்த்தார்;
    குலைக்கின்ற நாய்கள்போல் கூவிப் பார்த்தார்.

    சேரியிலே வாழுமக்கள் கிழக்கில் தோன்றும்
    செங்கதிரை வயற்புறத்தில் கண்டார்; பின்னர்
    ஊரிருண்ட பின்வருவார் பகலைக் காணார்.
    ஒருவரும்அங் கில்லையெனில் புதுமை யில்லை.
    நேர்ஆல மரத்தடியில் வந்துட் கார்ந்தார்
    நெடுங்குதிரை ஏறிவந்த சிப்பாய் மாரில்
    ஓரிளையான் மற்றவர்பால் 'குற்ற வாளி
    ஒருவனையும் நாம்பிடிக்க விலையே' என்றான்.

    பெரியசிப்பாய் கூறிடுவான்: 'நாமெல் லாரும்
    பெரும்பரிசு பெறநினைத்தோம் அரசர் கையால்!
    ஒருநான்கு திசைகளிலும் சிப்பாய் மாரை
    ஓட்டினார் நம்மன்னர்; நம்மை மட்டும்
    கருத்தாளர் எனநம்பிச் சேரி தன்னில்
    கண்டுபிடிப் பீர்கொலைஞர் தம்மை என்றார்.
    தரப்போகின் றார்பரிசு பெறப்போ கின்றோம்
    தக்கபடி சாத்துப்படி' என்று சொன்னான்.

    இன்னொருவன் கூறுகிறான்: 'அந்த மன்னர்
    இவ்விடத்தில் மேற்பார்வை பார்ப்ப தற்குக்
    கன்னக்கோல் காரார்போல் வரவும் கூடும்
    கால்சோர்ந்து நாம்உட்கார்ந் திருத்தல் தீதே'
    என்றுரைத்தான். இதைகேட்ட திம்ம னுக்கும்
    இளங்கிளியாள் சுப்பம்மா வுக்குந் தோன்றும்
    புன்னகைக்குப் புதுநிலவும் தோற்றுப் போகும்!
    பூவாயைத் திறக்கவில்லை காத்தி ருந்தார்.