மகிழ்ந்திரு

தென்பாங்கு -- கண்ணிகள்

நீரடை பாசியில்
தாமரை பூத்தது     போலே - நல்ல
நீலத் திரைகடல்     மேலே - பெருங்
காரிருள் நீக்கக்
கதிர்வந்து பூத்ததி     னாலே

வாரிச் சுருட்டி
எழுந்தனன் சிங்கனப்     போது - உடை
மாற்றினன் தன்னுடல்     மீது - அவன்
நேரில் அழைத்தனன்
வந்துநின் றாளந்த     மாது.

'ஆயிரம் பேரொடு
திம்மனும் அங்கிருக்     கின்றான் - கவாத்
தாரம்பம் செய்திருக்     கின்றான் - அவன்
ஞாயிறு செல்லத்திங்
கட்கிழ மைவரு     கின்றான்.

போயிருந் தாலென்ன
அச்சம் உனக்கென்ன     இங்கு? - ந
பொன்போலப் பாயில்உ    றங்கு - இரு
தாய்மாரும் உண்டு
துயர்செய்வ தெந்தக்கு    ரங்கு?

ஆவிஉன் மேல்வைத்த
திம்ம னிடத்திலும்     சென்று - நான்
ஆறுதல் கூறுவேன்     இன்று - நீ
தேவை இருப்பதைக்
கேள்இங்குத் தங்குதல்    நன்று.

கோவை படர்ந்திட்ட
கொய்யாப் பழந்தரும்     தோட்டம் - இங்குக்
கூவும் பறவையின்     கூட்டம் - மிக
நாவிற்றுப் போகும்
இனிக்கும் பழச்சுளை     ஊட்டம்.

தெற்குப் புறத்தினில்
ஓடி உலாவிடும்     மானும் - அங்குச்
செந்தினை மாவோடு     தேனும் - உண்டு
சற்றே ஒழிந்திடில்
செல்லுவ துண்டங்கு     நானும்!

சிற்றோடை நீரைச்
சிறுத்தையின் குட்டி     குடிக்கும் - அதைச்
செந்நாய் தொடர்ந்து     கடிக்கும் - அங்கே
உற்ற வரிப்புலி<
நாயின் கழுத்தை     ஒடிக்கும்.

மாங்குயில் கூவிஇவ்
வண்ணத் தமிழ்மொழி     விற்கும் - இந்த
வையமெலாம் அதைக்     கற்கும் - களி
தாங்காது தோகை
விரித்தாடி மாமயில்     நிற்கும்.

பாங்கிலோர் காட்டில்
படர்கொடி ஊஞ்சலில்     மந்தி - ஒரு
பாறையின் உச்சியை     உந்தி - உயர்
மூங்கில் கடுவனை
முத்தமிடும் அன்பு     சிந்தி

கைவைத்த தாவில்
பறித்திட லாகும்ப     லாக்காய் - நீ
கால்வைத்த தாவில்க     ளாக்காய் - வெறும்
பொய்யல்ல நீஇதைப்
போயறி வாய்காலப்     போக்காய்.

ஐவிரல் கூட்டி
இசைத்திடும் யாழ்கண்ட     துண்டு - யாழின்
அப்பனன் றோவரி     வண்டு? - மக்கள்
உய்யும் படிக்கல்ல
வோஇவை செய்தன     தொண்டு?

'போய்வரு வேன்'என்று
சொல்லிச் சுதரிசன்     போனான் - அந்தப்
பூவையின் மேல்மைய     லானான் - அவன்
வாய்மட்டும் நல்லது;
உள்ளம் நினைத்திடில்    ஈனன்.

தூய்மொழி யாளும்
சுதரிச னைநம்ப     வில்லை - என்று
தொலையுமோ இப்பெருந்    தொல்லை - என்று
வாய்மொழி இன்றி
இருந்தனள் அக்கொடி     முல்லை.