தம்பியே ஆனாலும்..

தியாகி கக்கன்ஜி நினைவுக் கல்வி கலாச்சார மன்றம்’ என்ற ஓர் அமைப்பின் தொடக்க விழா சென்னை தேவநேயப் பாவாணர் மத்திய நூலகக் கட்டடத்தில் எளிமையாக நடந்தது . விழாவைத் தொடங்கி வைத்த கக்கனின் சகோதரர் விஸ்வநாதன் சொன்ன செய்தி .

காங்கிரஸ் ஆட்சிக் காலத்தில் கல்வி அமைச்சராக , உணவு அமைச்சராக , காவல் துறை அமைச்சராக , இப்படிப் பல இலாகாக்களின் அமைச்சராகக் கக்கன் பணிபுரிந்திருந்தாலும் , அவரை யாரும் முன்னாள் அமைச்சர் என்று குறிப்பிட்டது கிடையாது . அவரைத் தியாகி கக்கன்ஜி என்றே அழைத்து வந்தனர் . அமைச்சர் பந்தா எதுவும் இல்லாமல் மந்திரியாக இருந்தவர் அவர் . எனக்கு வேலை கிடைக்கும் வரை கொஞ்ச நாள் நான் எனது சகோதரர் கக்கனின் வீட்டில் ( அமைச்சர்களுக்கான பங்களாவில் ) தங்கியிருந்தேன் . கொஞ்சநாளில் எனக்கு நெடுஞ்சாலைத் துறையில் வேலை கிடைத்தது . எனக்கு வேலை கிடைத்த செய்தி எனது சகோதரர் கக்கனுக்குத் தெரியாது . நான் வேலையில் சேர்ந்த பிறகும் எனது சகோதரரின் பங்களாவிலேயே தங்கியிருந்தேன் . நான் வேலையில் சேர்ந்து இரண்டு வாரங்களுக்குப் பிறகு வீட்டிற்கு வந்த என் சகோதரர் , ‘ இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாய் ? என்று என்னைக் கேட்டார் . அப்போதுதான் நான் , இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு நெடுஞ்சாலைத்துறையில் வேலைக்குச் சேர்ந்த விவரத்தைச் சொன்னேன் . உடனே ‘அரசாங்க ஊழியனாகி , அரசு ஊதியம் வாங்கத் துவங்கிய பிறகு அமைச்சர் வீட்டில் இருப்பது தவறு . உடனே புறப்படு’ என்று எனது பெட்டி படுக்கை எல்லாம் மூட்டை கட்டி அந்த நள்ளிரவில் என்னை வெளியே அனுப்பிவிட்டார் . ‘ நள்ளிரவு ஆகிவிட்டது’ எங்குப் போய்த் தங்குவது ? காலையில் போய்விடுகிறேன்’ என்று கெஞ்சியும் கூட அவர் பிடிவாதமாக என்னை வெளியேற்றி விட்டார் என்றார் .

இதைக் கேட்டபோது உணர்ச்சிவசப்படாமல் இருக்க முடியவில்லை