வேறென்ன செய்ய ! - கவிஞர் மகுடேசுவரன்

சாலைத் தார் குடிக்கவென்று
வீட்டுப் படிகள் இறங்கியிருக்கின்றன.
நடுப்படியில் அவள்
தனியாய் அமர்ந்திருக்கிறாள்.

அந்தக் கோலத்தை நான்
எண்ணற்ற முறை கண்டுள்ளேன்
என்றாலும்
இன்று புதிதாய்ப் புரிந்தது.

இருளுக்கும்
உலோப நிலவுக்கும்
சரிபாதியாய்ப் பிரிந்த அரையொளியில்
தன் உடலைத் தளர்த்தியிருக்கிறாள்.

இருவரும்
ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கொள்கிறோம்
எப்போதும்போல.

அவள் பார்வையும்
வீதித்தென்றலும்
என்னைத் தீண்டும் நேரம்
ஒன்றாகவேயிருக்கும் -
இன்றும் அப்படியே.

நான் மேலும் சென்று
தொலைகின்றவன்.
அவள்
தொலைத்ததை மீட்க விழைபவள்.

எப்போதும் செல்பேசியில்
எதையோ தடவியபடி இருப்பாள்.
பேசிக்கொண்டிருந்து
பார்த்ததில்லை.

அவள் செல்பேசியிலிருந்து
‘நேத்துவரை நெஞ்சில் ஆச தோனல...
போனவழி பார்த்து கண்ணு மூடல’
என்ற வரிகள்
காதில் விழுந்தன.
என் சரிவுகளைத்
தாங்கிக்கொண்டு விரைந்தேன்.

அவள்
அந்தத் தனிமையின் அருளை
முழுமையாய்ப் பெறுவாளாக !
வாழ்த்துதலன்றி
வேறென்ன செய்ய !

- கவிஞர் மகுடேசுவரன்