|
பெயர்ச்சொற்களைப் பற்றி ஆராயப் புகுந்தால் அவை ஆறு வகைப்படும் என்று அறிந்தோம். பொருட்பெயர், இடப்பெயர், காலப்பெயர், சினைப்பெயர், பண்புப்பெயர், தொழிற்பெயர்.
முதல் ஐந்து வகைகளுள் அடங்கும் சொற்கள் கையளவு என்றால் தொழிற்பெயர் என்ற வகைமைக்குள் அடங்குவன கடலளவு என்று அறிந்து வியக்கிறேன்.
ஏவல்/கட்டளைப் பொருள் தருகிற வினைவேர்ச்சொல்லுடன் (வா, போ, நில், செல், எழு போன்றவை) 22 விகுதிகளுள் ஏதேனும் ஒன்று சேர்ந்து தொழிற்பெயரை உருவாக்குகின்றன. விகுதிகள் 22ம் என்னென்ன என்று மீண்டும் சொல்லிவிடுகிறேன். தல், அல், அம், ஐ, கை, வை, கு, பு, தி, சி, வி, வு, உள், காடு, இ, மதி, து, மை, அடம், ஆனை, அரவு, வான் - ஆகியனவே அவை. வன்தொடர்க் குற்றியலுகரங்கள் (குசுடுதுபுறு) யாவும் விகுதியாகத் தக்கன என்றும் இலக்கண நூல்கள் கூறுகிறன.
கட்டளைப்பொருள் தருகின்ற வினைவேர்ச்சொல்லோடு விகுதி கூடி ஏராளமான ‘விகுதிபெற்ற தொழிற்பெயர்கள்’ உருவாகியுள்ளன. இவற்றையெல்லாம் முன்னொரு பதிவில் எடுத்துக்காட்டுகளோடு பார்த்தோம். இந்த விகுதிகளைப் பிடித்துக்கொண்டு சொற்களை ஆராய்ந்தால் நம் அறிவுப்புலத்தைவிட்டு மங்கி மறைந்த நூற்றுக்கணக்கான வினைச்சொற்களை அகழ்ந்து எடுக்கலாம் என்பதும் தெரியவருகிறது. இதையறிந்ததும் நான் புதையல் கண்டவனைப்போல் மகிழ்கின்றேன்.
எடுத்துக்காட்டாக - வெற்றி, தோல்வி ஆகிய இப்பெயர்கள் தொழிற்பெயர்கள். வெற்றி என்ற சொல் எப்படித் தோன்றியது ? வெற்றி என்பது வெல்வது. வெல் என்ற வினைவேருடன் தி என்னும் விகுதி சேர்கிறது. வெல்+தி = வெற்றி (நல்+தாய் = நற்றாய் ஆவது போல, நல்+திணை = நற்றிணை ஆவது போல). வெற்றி என்ற பெயர்ச்சொல்லுக்கு இத்தனை திண்ணமான அடிப்படை இருக்கிறது !
அப்படியானால் தோல்வி ? தோல்+வி = தோல்வி. வெல் என்பது ‘வெற்றிபெறு’ என்ற பொருளில் வினைப் பயன்பாட்டில் இருக்கிறது. தோல்’ என்பது ‘தோற்றுப்போ’ என்ற பொருட்பயன்பாட்டில் இருந்து தற்காலத்தில் மொத்தமாக அழிந்துவிட்டது. எந்த அகராதியிலும் தோல் என்பதற்குத் தோற்றுப்போ’ என்ற பொருளைக் காணவில்லை. தோல்+பு = தோற்பு, தோல்+தல் = தோற்றல் என்று இன்னும் சில விகுதிகளோடும் இது தொழிற்பெயராகிறது. இந்த அணுகுமுறை மூலம் ‘தோல்’ என்பதை வினைவேராகக் கருதி பழந்தமிழ் நூல்களில் உள்ள பலவற்றுக்கும் நுண்பொருள் காணமுடியும்.
- கவிஞர் மகுடேசுவரன்
|
