பகுதி - 1

திருப்பல்லாண்டு பெரியாழ்வார் திருமொழிகளின் தனியன்கள்
நாதமுனிகள் அருளிச் செய்தது

குருமுக மனதீத்ய ப்ராக வேதானசேஷான்
நரபதிபரிக்லுப்தம் சூல்கமாதாதுகாமக|
ச்வசுரமமரவந்த்யம் ரங்கனாதச்ய சாக்ஷாத்
த்விஜகுலதிலகம் தம் விஷ்ணுசித்தம் நமாமி||

பாண்டிய பட்டர் அருளிச் செய்தவை
இருவிகற்ப நேரிசை வெண்பா

மின்னார்தடமதிள்சூழ் வில்லிபுத்தூரென்று ஒருகால்
சொன்னார்கழற்கமலம்சூடினோம் - முன்னாள்
கிழியறுத்தானென்றுரைத்தோம், கீழ்மையினிற்சேரும்
வழியறுத்தோம் நெஞ்சமே. வந்து

பாண்டியன்கொண்டாடப் பட்டர்பிரான்வந்தானென்று
ஈண்டியசங்கமெடுத்தூத - வேண்டிய
வேதங்களோதி விரைந்துகிழியறுத்தான்
பாதங்கள்யாமுடையபற்று.

பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.

ஸ்ரீ:
ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நம:

பெரியாழ்வார் அருளிச்செய்த
திருப்பல்லாண்டு


காப்பு
குறள்வெண்செந்துறை

1:
பல்லாண்டுபல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
பலகோடிநூறாயிரம்
மல்லாண்டதிண்தோள்மணிவண்ணா. உன்
செவ்வடிசெவ்விதிருக்காப்பு. (2)
அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம் 1.

2:
அடியோமோடும்நின்னோடும் பிரிவின்றிஆயிரம்பல்லாண்டு
வடிவாய்நின்வலமார்பினில் வாழ்கின்றமங்கையும்பல்லாண்டு
வடிவார்சோதிவலத்துறையும் சுடராழியும்பல்லாண்டு
படைபோர்புக்குமுழங்கும் அப்பாஞ்சசன்னியமும்பல்லாண்டே. (2)

3:
வாழாட்பட்டுநின்றீருள்ளீரேல் வந்துமண்ணும்மணமும்கொண்மின்
கூழாட்பட்டுநின்றீர்களை எங்கள்குழுவினில்புகுதலொட்டோ ம்
ஏழாட்காலும்பழிப்பிலோம்நாங்கள் இராக்கதர்வாழ்இலங்கை
பாழாளாகப்படைபொருதானுக்குப் பல்லாண்டுகூறுதமே. 3

4:
ஏடுநிலத்தில்இடுவதன்முன்னம்வந்து எங்கள்குழாம்புகுந்து
கூடுமனமுடையீர்கள் வரம்பொழிவந்துஒல்லைக்கூடுமினோ
நாடும்நகரமும்நன்கறிய நமோநாராயணாயவென்று
பாடுமனமுடைப்பத்தருள்ளீர். வந்துபல்லாண்டுகூறுமினே. 4

5:
அண்டக்குலத்துக்கதிபதியாகி அசுரரிராக்கதரை
இண்டைக்குலத்தைஎடுத்துக்களைந்த இருடீகேசன்தனக்கு
தொண்டக்குலத்திலுள்ளீர். வந்தடிதொழுது ஆயிரநாமம்சொல்லி
பண்டைக்குலத்தைத்தவிர்ந்து பல்லாண்டுபல்லாயிரத்தாண்டென்மினே. 5.

6:
எந்தைதந்தைதந்தைதந்தைதம்மூத்தப்பன் ஏழ்படிகால்தொடங்கி
வந்துவழிவழிஆட்செய்கின்றோம் திருவோணத்திருவிழவில்
அந்தியம்போதிலரியுருவாகி அரியையழித்தவனை
பந்தனைதீரப்பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டென்றுபாடுதமே. 6.

7:
தீயிற்பொலிகின்றசெஞ்சுடராழி திகழ்திருச்சக்கரத்தின்
கோயிற்பொறியாலேஒற்றுண்டுநின்று குடிகுடிஆட்செய்கின்றோம்
மாயப்பொருபடைவாணனை ஆயிரந்தோளும்பொழிகுருதி
பாய சுழற்றியஆழிவல்லானுக்குப் பல்லாண்டுகூறுதுமே. 7.

8:
நெய்யிடைநல்லதோர்சோறும் நியதமும்அத்தாணிச்சேவகமும்
கையடைக்காயும்கழுத்துக்குப்பூணொடு காதுக்குக்குண்டலமும்
மெய்யிடநல்லதோர்சாந்தமும்தந்து என்னைவெள்ளுயிராக்கவல்ல
பையுடைநாகப்பகைக்கொடியானுக்குப் பல்லாண்டுகூறுவனே. 8.

9:
உடுத்துக்களைந்த நின்பீதகவாடையுடுத்துக் கலத்ததுண்டு
தொடுத்ததுழாய்மலர்சூடிக்களைந்தன சூடும்இத்தொண்டர்களோம்
விடுத்ததிசைக்கருமம்திருத்தித் திருவோணத்திருவிழவில்
படுத்தபைந்நாகணைப்பள்ளிகொண்டானுக்குப் பல்லாண்டுகூறுதுமே. 9.

10:
எந்நாள்எம்பெருமான் உன்தனக்கடியோமென்றெழுத்துப்பட்ட
அந்நாளே அடியோங்களடிக்குடில் வீடுபெற்றுஉய்ந்ததுகாண்
செந்நாள்தோற்றித் திருமதுரையுள்சிலைகுனித்து ஐந்தலைய
பைந்நாகத்தலைபாய்ந்தவனே. உன்னைப்பல்லாண்டுகூறுதுமே. 10.

11:
அல்வழக்கொன்றுமில்லா அணிகோட்டியர்கோன் அபிமானதுங்கன்
செல்வனைப்போலத் திருமாலே. நானும்உனக்குப்பழவடியேன்
நல்வகையால்நமோநாராயணாவென்று நாமம்பலபரவி
பல்வகையாலும்பவித்திரனே. உன்னைப்பல்லாண்டுகூறுவனே. (2) 11.

12:
பல்லாண்டென்றுபவித்திரனைப்பரமேட்டியை சார்ங்கமென்னும்
வில்லாண்டான்தன்னை வில்லிபுத்தூர்விட்டுசித்தன்விரும்பியசொல்
நல்லாண்டென்றுநவின்றுரைப்பார் நமோநாராயணாயவென்று
பல்லாண்டும்பரமாத்மனைச் சூழ்ந்திருந்தேத்துவர்பல்லாண்டே. (2) 12.
பெரியாழ்வார் திருமொழி


முதற்பத்து
முதல் திருமொழி - வண்ண மாடங்கள்
(கண்ணன் திருவவதாரச் சிறப்பு)

கலிவிருத்தம்

13:
வண்ணமாடங்கள்சூழ் திருக்கோட்டியூர்
கண்ணன்கேசவன் நம்பிபிறந்தினில்
எண்ணெய்சுண்ணம் எதிரெதிர்தூவிடக்
கண்ணன்முற்றம் கலந்துஅளராயிற்றே. (2) 1.

14:
ஓடுவார்விழுவார் உகந்தாலிப்பார்
நாடுவார்நம்பிரான் எங்குத்தானென்பார்
பாடுவார்களும் பல்பறைகொட்டநின்று
ஆடுவார்களும் ஆயிற்றுஆய்ப்பாடியே. 2.

15:
பேணிச்சீருடைப் பிள்ளைபிறந்தினில்
காணத்தாம்புகுவார் புக்குப்போதுவார்
ஆணொப்பார் இவன்நேரில்லைகாண் திரு
வோணத்தா நுலகாளுமென்பார்களே. 3.

16:
உறியைமுற்றத்து உருட்டிநின்றாடுவார்
நறுநெய்பால்தயிர் நன்றாகத்தூவுவார்
செறிமென்கூந்தல் அவிழத்திளைத்து எங்கும்
அறிவழிந்தனர் ஆய்ப்பாடியரே. 4.

17:
கொண்டதாளுறி கோலக்கொடுமழு
தண்டினர் பறியோலைச்சயனத்தர்
விண்டமுல்லை யரும்பன்னபல்லினர்
அண்டர்மிண்டிப்புகுந்து நெய்யாடினார். 5.

18:
கையும்காலும்நிமிர்த்துக் கடாரநீர்
பையவாட்டிப் பசுஞ்சிறுமஞ்சளால்
ஐயநாவழித்தாளுக்கு அங்காந்திட
வையமேழும்கண்டாள் பிள்ளைவாயுளே. 6.

19:
வாயுள்வையகம்கண்ட மடநல்லார்
ஆயர்புத்திரனல்லன் அருந்தெய்வம்
பாயசீருடைப் பண்புடைப்பாலகன்
மாயனென்று மகிழ்ந்தனர்மாதரே. 7.

20:
பத்துநாளும்கடந்த இரண்டாநாள்
எத்திசையும் சயமரம்கோடித்து
மத்தமாமலை தாங்கியமைந்தனை
உத்தானம்செய்து உகந்தனர்ஆயரே. 8.

21:
கிடக்கில் தொட்டில்கிழியஉதைத்திடும்
எடுத்துக்கொள்ளில் மருங்கையிறுத்திடும்
ஒடுக்கிப்புல்கில் உதரத்தேபாய்ந்திடும்
மிடுக்கிலாமையால் நான்மெலிந்தேன்நங்காய். 9.

22:
செந்நெலார்வயல்சூழ் திருக்கோட்டியூர்
மன்னுநாரணன் நம்பிபிறந்தமை
மின்னுநூல் விட்டுசித்தன்விரித்த இப்
பன்னுபாடல்வல்லார்க்கு இல்லைபாவமே. (2) 10.

இரண்டாம் திருமொழி - சீதக்கடல்
(கண்ணனது திருமேனியழகைப் பாதாதிகேசாந்தமாக அனுபவித்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

23:
சீதக்கடல் உள்ளமுதன்னதேவகி
கோதைக்குழலாள் அசோதைக்குப்போத்தந்த
பேதைக்குழவி பிடித்துச்சுவைத்துண்ணும்
பாதக்கமலங்கள் காணீரே
பவளவாயீர். வந்துகாணீரே. (2) 1.

24:
முத்தும்மணியும் வயிரமும்நன்பொன்னும்
தத்திப்பதித்துத் தலைப்பெய்தாற்போல் எங்கும்
பத்துவிரலும் மணிவண்ணன்பாதங்கள்
ஒத்திட்டிருந்தவா காணீரே
ஒண்ணுதலீர். வந்துகாணீரே. 2.

25:
பணைத்தோளிளவாய்ச்சி பால்பாய்ந்தகொங்கை
அணைத்தாரஉண்டு கிடந்தஇப்பிள்ளை
இணைக்காலில் வெள்ளித்தளைநின்றிலங்கும்
கணைக்கால்இருந்தவாகாணீரே
காரிகையீர். வந்துகாணீரே. 3.

26:
உழந்தாள்நறுநெய் ஓரோர்தடாவுண்ண
இழந்தாளெரிவினாலீர்த்து எழில்மத்தின்
பழந்தாம்பாலோச்சப் பயத்தால்தவழ்ந்தான்
முழந்தாள்இருந்தவாகாணீரே
முகிழ்முலையீர். வந்துகாணீரே. 4.

27:
பிறங்கியபேய்ச்சி முலைசுவைத்துண்டிட்டு
உறங்குவான்போலேகிடந்த இப்பிள்ளை
மறங்கொளிரணியன் மார்பைமுன்கீண்டான்
குறங்குவளைவந்துகாணீரே
குவிமுலையீர். வந்துகாணீரே. 5.

28:
மத்தக்களிற்று வசுதேவர்தம்முடை
சித்தம்பிரியாத தேவகிதன்வயிற்றில்
அத்தத்தின்பத்தாநாள் தோன்றியஅச்சுதன்
முத்தமிருந்தவாகாணீரே
முகிழ்நகையீர். வந்துகாணீரே. 6.

29:
இருங்கைமதகளிறு ஈர்க்கின்றவனை
பருங்கிப்பறித்துக்கொண்டு ஓடுபரமன்தன்
நெருங்குபவளமும் நேர்நாணும்முத்தும்
மருங்கும்இருந்தவாகாணீரே
வாணுதலீர். வந்துகாணீரே. 7.

30:
வந்தமதலைக்குழாத்தை வலிசெய்து
தந்தக்களிறுபோல் தானேவிளையாடும்
நந்தன்மதலைக்கு நன்றுமழகிய
உந்திஇருந்தவாகாணீரே
ஒளியிழையீர். வந்துகாணீரே. 8.

31:
அதிரும்கடல்நிறவண்ணனை ஆய்ச்சி
மதுரமுலையூட்டி வஞ்சித்துவைத்த
பதரப்படாமே பழந்தாம்பாலார்த்த
உதரம்இருந்தவா காணீரே
ஒளிவளையீர். வந்துகாணீரே. 9.

32:
பெருமாவுரலில் பிணிப்புண்டிருந்து அங்கு
இருமாமருதம் இறுத்தஇப்பிள்ளை
குருமாமணிப்பூண் குலாவித்திகழும்
திருமார்புஇருந்தவாகாணீரே
சேயிழையீர். வந்துகாணீரே. 10.

33:
நாள்களோர்நாலைந்து திங்களளவிலே
தாளைநிமிர்த்துச் சகடத்தைச்சாடிப்போய்
வாள்கொள்வளையெயிற்று ஆருயிர்வவ்வினான்
தோள்கள்இருந்தவாகாணீரே
சுரிகுழலீர். வந்துகாணீரே. 11.

34:
மைத்தடங்கண்ணி யசோதைவளர்க்கின்ற
செய்த்தலைநீலநிறத்துச் சிறுப்பிள்ளை
நெய்த்தலைநேமியும் சங்கும்நிலாவிய
கைத்தலங்கள்வந்துகாணீரே
கனங்குழையீர். வந்துகாணீரே. 12.

35:
வண்டமர்பூங்குழல் ஆய்ச்சிமகனாகக்
கொண்டு வளர்க்கின்ற கோவலக்குட்டற்கு
அண்டமும்நாடும் அடங்கவிழுங்கிய
கண்டம்இருந்தவாகாணீரே
காரிகையீர். வந்துகாணீரே. 13.

36:
எந்தொண்டைவாய்ச்சிங்கம் வாவென்றெடுத்துக்கொண்டு
அந்தொண்டைவாயமு தாதரித்து ஆய்ச்சியர்
தம்தொண்டைவாயால் தருக்கிப்பருகும் இச்
செந்தொண்டைவாய்வந்துகாணீரே
சேயிழையீர். வந்துகாணீரே. 14.

37:
நோக்கியசோதை நுணுக்கியமஞ்சளால்
நாக்குவழித்து நீராட்டும்இந்நம்பிக்கு
வாக்கும்நயனமும் வாயும்முறுவலும்
மூக்கும்இருந்தவாகாணீரே
மொய்குழலீர். வந்துகாணீரே. 15.

38:
விண்கொளமரர்கள் வேதனைதீர முன்
மண்கொள்வசுதேவர்தம் மகனாய்வந்து
திண்கொளசுரரைத் தேயவளர்கின்றான்
கண்கள்இருந்தவாகாணீரே
கனவளையீர். வந்துகாணீரே. 16.

39:
பருவம்நிரம்பாமே பாரெல்லாம்உய்ய
திருவின்வடிவொக்கும் தேவகிபெற்ற
உருவுகரிய ஒளிமணிவண்ணன்
புருவம்இருந்தவாகாணீரே
பூண்முலையீர். வந்துகாணீரே. 17.

40:
மண்ணும்மலையும் கடலும்உலகேழும்
உண்ணுந்திறத்து மகிழ்ந்துண்ணும்பிள்ளைக்கு
வண்ணமெழில்கொள் மகரக்குழையிவை
திண்ணம்இருந்தவாகாணீரே
சேயிழையீர். வந்துகாணீரே. 18.

41:
முற்றிலும்தூதையும் முன்கைம்மேல்பூவையும்
சிற்றிலிழைத்துத் திரிதருவோர்களை
பற்றிப்பறித்துக்கொண்டு ஓடும்பரமன்தன்
நெற்றிஇருந்தவாகாணீரே
நேரிழையீர். வந்துகாணீரே. 19.

42:
அழகியபைம்பொன்னின்கோல் அங்கைக்கொண்டு
கழல்கள்சதங்கை கலந்துஎங்குமார்ப்ப
மழகன்றினங்கள் மறித்துத்திரிவான்
குழல்கள்இருந்தவாகாணீரே
குவிமுலையீர். வந்துகாணீரே. 20.

தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

43:
சுருப்பார்குழலி யசோதைமுன்சொன்ன
திருப்பாதகேசத்தைத் தென்புதுவைப்பட்டன்
விருப்பாலுரைத்த இருபதோடொன்றும்
உரைப்பார்போய் வைகுந்தத் தொன்றுவர்தாமே. (2) 21.

மூன்றாம் திருமொழி - மாணிக்கம் கட்டி
(கண்ணனைத் தொட்டிலிலிட்டுத் தாலாட்டுதல்: தாலப்பருவம்)

கலித்தாழிசை

44:
மாணிக்கம்கட்டி வயிரம்இடைகட்டி
ஆணிப்பொன்னால்செய்த வண்ணச்சிறுத்தொட்டில்
பேணிஉனக்குப் பிரமன்விடுதந்தான்
மாணிக்குறளனே. தாலேலோ
வையமளந்தானே. தாலேலோ. (2) 1.

45:
உடையார்கனமணியோடு ஒண் மாதுளம்பூ
இடைவிரவிக்கோத்த எழில் தெழ்கினோடு
விடையேறுகாபாலி ஈசன்விடுதந்தான்
உடையாய். அழேல்அழேல்தாலேலோ
உலகமளந்தானே. தாலேலோ. 2.

46:
என்தம்பிரானார் எழில்திருமார்வர்க்கு
சந்தமழகிய தாமரைத்தாளர்க்கு
இந்திரன்தானும் எழிலுடைக்கிண்கிணி
தந்துஉவனாய்நின்றான்தாலேலோ
தாமரைக்கண்ணனே. தாலேலோ. 3.

47:
சங்கின்வலம்புரியும் சேவடிக்கிண்கிணியும்
அங்கைச்சரிவளையும் நாணும்அரைத்தொடரும்
அங்கண்விசும்பில் அமரர்கள்போத்தந்தார்
செங்கண்கருமுகிலே. தாலேலோ
தேவகிசிங்கமே. தாலேலோ. 4.

48:
எழிலார்திருமார்வுக்கு ஏற்குமிவையென்று
அழகியஐம்படையும் ஆரமும்கொண்டு
வழுவில்கொடையான் வயிச்சிரவணன்
தொழுதுஉவனாய்நின்றான்தாலேலோ
தூமணிவண்ணனே. தாலேலோ. 5.

49:
ஓதக்கடலின் ஒளிமுத்தினாரமும்
சாதிப்பவளமும் சந்தச்சரிவளையும்
மாதக்கவென்று வருணன்விடுதந்தான்
சோதிச்சுடர்முடியாய். தாலேலோ
சுந்தரத்தோளனே. தாலேலோ. 6.

50:
கானார்நறுந்துழாய் கைசெய்தகண்ணியும்
வானார்செழுஞ்சோலைக் கற்பகத்தின்வாசிகையும்
தேனார்மலர்மேல் திருமங்கைபோத்தந்தாள்
கோனே. அழேல்அழேல்தாலேலோ
குடந்தைக்கிடந்தானே. தாலேலோ. 7.

51:
கச்சொடுபொற்சுரிகை காம்பு கனவளை
உச்சிமணிச்சுட்டி ஒண்தாள்நிரைப்பொற்பூ
அச்சுதனுக்கென்று அவனியாள்போத்தந்தாள்
நச்சுமுலையுண்டாய். தாலேலோ
நாராயணா. அழேல்தாலேலோ. 8.

52:
மெய்திமிரும்நானப்பொடியோடு மஞ்சளும்
செய்யதடங்கண்ணுக்கு அஞ்சனமும்சிந்துரமும்
வெய்யகலைப்பாகி கொண்டுஉவளாய்நின்றாள்
அய்யா. அழேல்அழேல்தாலேலோ
அரங்கத்தணையானே. தாலேலோ. 9.

தரவு கொச்சகக் கலிப்பா

53:
வஞ்சனையால்வந்த பேய்ச்சிமுலையுண்ட
அஞ்சனவண்ணனை ஆய்ச்சிதாலாட்டிய
செஞ்சொல்மறையவர்சேர் புதுவைப்பட்டன்சொல்
எஞ்சாமைவல்லவர்க்கு இல்லைஇடர்தானே. (2) 10.

நான்காம் திருமொழி - தன் முகத்து
(சந்திரனை அழைத்தல், அம்புலிப்பருவம்)

கலிநிலைத்துறை

54:
தன்முகத்துச்சுட்டி தூங்கத்தூங்கத்தவழ்ந்துபோய்
பொன்முகக்கிண்கிணியார்ப்பப் புழுதியளைகின்றான்
என்மகன்கோவிந்தன்கூத்தினை இளமாமதீ.
நின்முகம்கண்ணுளவாகில் நீஇங்கேநோக்கிப்போ. (2) 1.

55:
என்சிறுக்குட்டன் எனக்கோரின்னமுதுஎம்பிரான்
தன்சிறுக்கைகளால் காட்டிக்காட்டியழைக்கின்றான்
அஞ்சனவண்ணனோடு ஆடலாடஉறுதியேல்
மஞ்சில்மறையாதே மாமதீ. மகிழ்ந்தோடிவா. 2.

56:
சுற்றும்ஒளிவட்டம் சூழ்ந்துசோதிபரந்தெங்கும்
எத்தனைசெய்யினும் என்மகன்முகம்நேரொவ்வாய்
வித்தகன்வேங்கடவாணன் உன்னைவிளிக்கின்ற
கைத்தலம்நோவாமே அம்புலீ. கடிதோடிவா. 3.

57:
சக்கரக்கையன் தடங்கண்ணால்மலரவிழித்து
ஒக்கலைமேலிருந்து உன்னையேசுட்டிக்காட்டும்காண்
தக்கதறிதியேல் சந்திரா. சலம்செய்யாதே
மக்கட்பெறாத மலடனல்லையேல்வாகண்டாய். 4.

58:
அழகியவாயில் அமுதவூறல்தெளிவுறா
மழலைமுற்றாதஇளஞ்சொல்லால் உன்னைக்கூவுகின்றான்
குழகன்சிரீதரன் கூவக்கூவநீபோதியேல்
புழையிலவாகாதே நின்செவிபுகர்மாமதீ. 5.

59:
தண்டொடுசக்கரம் சார்ங்கமேந்தும்தடக்கையன்
கண்துயில்கொள்ளக்கருதிக் கொட்டாவிகொள்கின்றான்
உண்டமுலைப்பாலறாகண்டாய் உறங்காவிடில்
விண்தனில்மன்னிய மாமதீ. விரைந்தோடிவா. 6.

60:
பாலகனென்று பரிபவம்செய்யேல் பண்டொருநாள்
ஆலினிலைவளர்ந்த சிறுக்கனவன்இவன்
மேலெழப்பாய்ந்து பிடித்துக்கொள்ளும்வெகுளுமேல்
மாலைமதியாதே மாமதீ. மகிழ்ந்தோடிவா. 7.

61:
சிறியனென்றுஎன்னிளஞ்சிங்கத்தை இகழேல்கண்டாய்
சிறுமையின்வார்த்தையை மாவலியிடைச்சென்றுகேள்
சிறுமைப்பிழைகொள்ளில் நீயும்உன்தேவைக்குரியைகாண்
நிறைமதீ. நெடுமால் விரைந்துஉன்னைக்கூவுகின்றான். 8.

62:
தாழியில்வெண்ணெய் தடங்கையாரவிழுங்கிய
பேழைவயிற்றெம்பிரான்கண்டாய் உன்னைக்கூவுகின்றான்
ஆழிகொண்டுஉன்னையெறியும் ஐயுறவில்லைகாண்
வாழவுறுதியேல் மாமதீ. மகிழ்ந்தோடிவா. 9.

63:
மைத்தடங்கண்ணி யசோதைதன்மகனுக்கு இவை
ஒத்தனசொல்லி உரைத்தமாற்றம் ஒளிபுத்தூர்
வித்தகன்விட்டுசித்தன் விரித்ததமிழிவை
எத்தனையும்சொல்லவல்லவர்க்கு இடரில்லையே. (2) 10.

ஐந்தாம் திருமொழி - உய்யவுலகு
(தலையைநிமிர்த்து முகத்தை அசைத்து ஆடுதல், செங்கீரைப்பருவம்)

எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

64:
உய்யஉலகுபடைத்துண்டமணிவயிறா.
    ஊழிதோறூழிபலஆலினிலையதன்மேல்
    பையஉயோகுதுயில்கொண்டபரம்பரனே.
    பங்கயநீள்நயனத்துஅஞ்சனமேனியனே.
    செய்யவள்நின்னகலம்சேமமெனக்கருதிச்
    செல்வுபொலிமகரக்காதுதிகழ்ந்திலக
    ஐய. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. (2) 1.

    65:
    கோளரியின்னுருவங்கொண்டுஅவுணனுடலம்
    குருதிகுழம்பியெழக்கூருகிரால்குடைவாய்.
    மீளஅவன்மகனை மெய்ம்மைகொளக்கருதி
    மேலையமரர்பதிமிக்குவெகுண்டுவர
    காளநன்மேகமவைகல்லொடு கால்பொழியக்
    கருதிவரைக்குடையாக்காலிகள்காப்பவனே.
    ஆள. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 2.

    66:
    நம்முடைநாயகனே. நான்மறையின்பொருளே.
    நாவியுள்நற்கமலநான்முகனுக்கு ஒருகால்
    தம்மனையானவனே. தரணிதலமுழுதும்
    தாரகையின்னுலகும்தடவிஅதன்புறமும்
    விம்மவளர்ந்தவனே. வேழமும்ஏழ்விடையும்
    விரவியவேலைதனுள்வென்றுவருமவனே.
    அம்ம. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 3.

    67:
    வானவர்தாம்மகிழவன்சகடமுருள
    வஞ்சமுலைப்பேயின் நஞ்சமதுஉண்டவனே.
    கானகவல்விளவின்காயுதிரக்கருதிக்
    கன்றதுகொண்டெறியும்கருநிறஎன்கன்றே.
    தேனுகனும்முரனும்திண்திறல்வெந்நரகன்
    என்பவர்தாம்மடியச்செருவதிரச்செல்லும்
    ஆனை. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 4.

    68:
    மத்தளவும்தயிரும்வார்குழல்நன்மடவார்
    வைத்தனநெய்களவால்வாரிவிழுங்கி ஒருங்கு
    ஒத்தஇணைமருதம்உன்னியவந்தவரை
    ஊருகரத்தினொடும்உந்தியவெந்திறலோய்.
    முத்தினிளமுறுவல்முற்றவருவதன்முன்
    முன்னமுகத்தணியார்மொய்குழல்களலைய
    அத்த. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 5.

    69:
    காயமலர்நிறவா. கருமுகில்போலுருவா.
    கானகமாமடுவில்காளியனுச்சியிலே
    தூயநடம்பயிலும்சுந்தரஎன்சிறுவா.
    துங்கமதக்கரியின்கொம்புபறித்தவனே.
    ஆயமறிந்துபொருவான்எதிர்வந்தமல்லை
    அந்தரமின்றியழித்தாடியதாளிணையாய்.
    ஆய. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 6.

    70:
    துப்புடையயார்கள்தம்சொல்வழுவாதுஒருகால்
    தூயகருங்குழல்நல்தோகைமயிலனைய
    நப்பினைதன்திறமாநல்விடையேழவிய
    நல்லதிறலுடையநாதனும்ஆனவனே.
    தப்பினபிள்ளைகளைத்தனமிகுசோதிபுகத்
    தனியொருதேர்கடவித்தாயொடுகூட்டிய என்
    அப்ப. எனக்குஒருகால்ஆடுகசெங்கீரை
    ஆயர்கள்போரேறே. ஆடுகஆடுகவே. 7.

    71:
    உன்னையும்ஒக்கலையில்கொண்டுதமில்மருவி
    உன்னொடுதங்கள்கருத்தாயினசெய்துவரும்
    கன்னியரும்மகிழக்கண்டவர்கண்குளிரக்
    கற்றவர்தெற்றிவரப்பெற்றஎனக்குஅருளி
    மன்னுகுறுங்குடியாய். வெள்ளறையாய். மதிள்சூழ்
    சோலைமலைக்கரசே. கண்ணபுரத்தமுதே.
    என்னவலம்களைவாய். ஆடுகசெங்கீரை
    ஏழுலகும்முடையாய். ஆடுகஆடுகவே. 8.

    72:
    பாலொடுநெய்தயிர்ஒண்சாந்தொடுசண்பகமும்
    பங்கயம்நல்லகருப்பூரமும்நாறிவர
    கோலநறும்பவளச்செந்துவர்வாயினிடைக்
    கோமளவெள்ளிமுளைப்போல்சிலபல்லிலக
    நீலநிறத்தழகாரைம்படையின்நடுவே
    நின்கனிவாயமுதம்இற்றுமுறிந்துவிழ
    ஏலுமறைப்பொருளே. ஆடுகசெங்கீரை
    ஏழுலகும்முடையாய். ஆடுகஆடுகவே. 9.

    73:
    செங்கமலக்கழலில்சிற்றிதழ்போல்விரலில்
    சேர்திகழாழிகளும்கிண்கிணியும் அரையில்
    தங்கியபொன்வடமும்தாளநன்மாதுளையின்
    பூவொடுபொன்மணியும்மோதிரமும்கிறியும்
    மங்கலஐம்படையும்தோல்வளையும்குழையும்
    மகரமும்வாளிகளும்சுட்டியும்ஒத்திலக
    எங்கள்குடிக்கரசே. ஆடுகசெங்கீரை
    ஏழுலகும்முடையாய். ஆடுகஆடுகவே. 10.

    74:
    அன்னமும்மீனுருவும்ஆளரியும்குறளும்
    ஆமையுமானவனே. ஆயர்கள்நாயகனே.
    என்அவலம்களைவாய். ஆடுகசெங்கீரை
    ஏழுலகும்முடையாய். ஆடுகவாடுகவென்று
    அன்னநடைமடவாள்அசோதையுகந்தபரிசு
    ஆனபுகழ்ப்புதுவைப்பட்டனுரைத்ததமிழ்
    இன்னிசைமாலைகள்இப்பத்தும்வல்லார் உலகில்
    எண்திசையும்புகழ்மிக்குஇன்பமதெய்துவரே. (2) 11.

    ஆறாம் திருமொழி - மாணிக்கக்கிண்கிணி
    (கைகொட்டி விளையாடுதல் : சப்பாணிப்பருவம்)

    வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

    75:
    மாணிக்கக்கிண்கிணியார்ப்ப மருங்கின்மேல்
    ஆணிப்பொன்னால்செய்த ஆய்பொன்னுடைமணி
    பேணிப்பவளவாய் முத்திலங்க பண்டு
    காணிகொண்டகைகளால்சப்பாணி
    கருங்குழல்குட்டனே. சப்பாணி. (2) 1.

    76:
    பொன்னரைநாணொடு மாணிக்கக்கிண்கிணி
    தன்னரையாடத் தனிச்சுட்டிதாழ்ந்தாட
    என்னரைமேல்நின்றிழிந்து உங்களாயர்தம்
    மன்னரைமேல்கொட்டாய்சப்பாணி
    மாயவனே. கொட்டாய்சப்பாணி. 2.

    77:
    பன்மணிமுத்து இன்பவளம்பதித்தன்ன
    என்மணிவண்ணன். இலங்குபொற்றேட்டின்மேல்
    நின்மணிவாய்முத்திலங்க நின்னம்மைதன்
    அம்மணிமேல்கொட்டாய்சப்பாணி
    ஆழியங்கையனே. சப்பாணி. 3.

    78:
    தூநிலாமுற்றத்தே போந்துவிளையாட
    வானிலாஅம்புலீ. சந்திரா. வாவென்று
    நீநிலாநின்புகழாநின்ற ஆயர்தம்
    கோநிலாவக்கொட்டாய்சப்பாணி
    குடந்தைக்கிடந்தானே. சப்பாணி. 4.

    79:
    புட்டியில்சேறும் புழுதியும்கொண்டுவந்து
    அட்டியமுக்கி அகம்புக்கறியாமே
    சட்டித்தயிரும் தடாவினில்வெண்ணெயும்உண்
    பட்டிக்கன்றே. கொட்டாய்சப்பாணி
    பற்பநாபா. கொட்டாய்சப்பாணி. 5.

    80:
    தாரித்துநூற்றுவர் தந்தைசொல்கொள்ளாது
    போருத்துவந்து புகுந்தவர்மண்ணாள
    பாரித்தமன்னர்படப் பஞ்சவர்க்கு அன்று
    தேருய்த்தகைகளால்சப்பாணி
    தேவகிசிங்கமே. சப்பானி. 6.

    81:
    பரந்திட்டுநின்ற படுகடல் தன்னை
    இரந்திட்டகைம்மேல் எறிதிரைமோத
    கரந்திட்டுநின்ற கடலைக்கலங்க
    சரந்தொட்டகைகளால்சப்பாணி
    சார்ங்கவிற்கையனே. சப்பாணி. 7.

    82:
    குரக்கினத்தாலே குரைகடல்தன்னை
    நெருக்கிஅணைகட்டி நீள்நீரிலங்கை
    அரக்கர்அவிய அடுகணையாலே
    நெருக்கியகைகளால்சப்பாணி
    நேமியங்கையனே. சப்பாணி. 8.

    83:
    அளந்திட்டதூணை அவந்தட்ட ஆங்கே
    வளர்ந்திட்டு வாளுகிர்ச்சிங்கவுருவாய்
    உளந்தொட்டிரணியன் ஒண்மார்வகலம்
    பிளந்திட்டகைகளால்சப்பாணி
    பேய்முலையுண்டானே. சப்பாணி. 9.

    84:
    அடைந்திட்டுஅமரர்கள் ஆழ்கடல்தன்னை
    மிடைந்திட்டு மந்தரம்மத்தாகநாட்டி
    வடம்சுற்றிவாசுகி வன்கயிறாக
    கடைந்திட்டகைகளால்சப்பாணி
    கார்முகில்வண்ணனே. சப்பாணி. 10.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    85:
    ஆட்கொள்ளத்தோன்றிய ஆயர்தங்கோவினை
    நாட்கமழ்பூம்பொழில் வில்லிபுத்தூர்ப்பட்டன்
    வேட்கையால்சொன்ன சப்பாணிஈரைந்தும்
    வேட்கையினால்சொல்லுவார் வினைபோமே. (2) 11.

    ஏழாம் திருமொழி - தொடர்சங்கிலிகை
    (தளர் நடை நடத்தல், தளர் நடைப் பருவம்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    86:
    தொடர் சங்கிலிகைசலார்பிலாரென்னத் தூங்குபொன்மணியொலிப்ப
    படுமும்மதப்புனல்சோர வாரணம்பையநின்றுஊர்வதுபோல்
    உடங்கூடிக்கிண்கிணியாரவாரிப்ப உடைமணிபறைகறங்க
    தடந்தாளிணைகொண்டுசாரங்கபாணி தளர்நடைநடவானோ. (2) 1.

    87:
    செக்கரிடைநுனிக்கொம்பில்தோன்றும் சிறுபிறைமுளைபோல
    நக்கசெந்துவர்வாய்த்திண்ணைமீதே நளிர்வெண்பல்முளையிலக
    அக்குவடமுடுத்துஆமைத்தாலிபூண்ட அனந்தசயனன்
    தக்கமாமணிவண்ணன்வாசுதேவன் தளர்நடைநடவானோ. 2.

    88:
    மின்னுக்கொடியும்ஓர்வெண்திங்களும் சூழ்பரிவேடமுமாய்
    பின்னல்துலங்கும்அரசிலையும் பீதகச்சிற்றாடையொடும்
    மின்னில்பொலிந்ததோர்கார்முகில்போலக் கழுத்திணில்காறையொடும்
    தன்னில்பொலிந்தஇருடீகேசன் தளர்நடைநடவானோ. 3.

    89:
    கன்னற்குடம்திறந்தலொத்தூறிக் கணகணசிரித்துவந்து
    முன்வந்துநின்றுமுத்தம்தரும் என்முகில்வண்ணன்திருமார்வன்
    தன்னைப்பெற்றேற்குத்தன்வாயமுதம்தந்து என்னைத்தளிர்ப்பிக்கின்றான்
    தன்னெற்றுமாற்றலர்தலைகள்மீதே தளர்நடைநடவானோ. 4.

    90:
    முன்னலோர்வெள்ளிப்பெருமலைக்குட்டன் மொடுமொடுவிரைந்தோட
    பின்னைத்தொடர்ந்ததோர்கருமலைக்குட்டன் பெயர்ந்தடியிடுவதுபோல்
    பன்னியுலகம்பரவியோவாப் புகழ்ப்பலதேவனென்னும்
    தன்நம்பியோடப்பின்கூடச்செல்வான் தளர்நடைநடவானோ. 5.

    91:
    ஒருகாலில்சங்குஒருகாலில்சக்கரம் உள்ளடிபொறித்தமைந்த
    இருகாலும்கொண்டுஅங்கங்குஎழுதினாற்போல் இலச்சினைபடநடந்து
    பெருகாநின்றஇன்பவெள்ளத்தின்மேல் பின்னையும்பெய்துபெய்து
    கருகார்க்கடல்வண்ணன்காமர்தாதை தளர்நடைநடவானோ. 6.

    92:
    படர்பங்கயமலர்வாய்நெகிழப் பனிபடுசிறுதுளிபோல்
    இடங்கொண்டசெவ்வாயூறியூறி இற்றிற்றுவீழநின்று
    கடுஞ்சேக்கழுத்தின்மணிக்குரல்போல் உடைமணிகணகணென
    தடந்தாளினைகொண்டுசார்ங்கபாணி தளர்நடைநடவானோ. 7.

    93:
    பக்கம்கருஞ்சிறுப்பாறைமீதே அருவிகள்பகர்ந்தனைய
    அக்குவடமிழிந்தேறித்தாழ அணியல்குல்புடைபெயர
    மக்களுலகினில்பெய்தறியா மணிக்குழவியுருவின்
    தக்கமாமணிவண்ணன்வாசுதேவன் தளர்நடைநடவானோ. 8.

    94:
    வெண்புழுதிமேல்பெய்துகொண்டளைந்ததோர் வேழத்தின்கருங்கன்றுபோல்
    தெண்புழுதியாடித்திரிவிக்கிரமன் சிறுபுகர்படவியர்த்து
    ஒண்போதலர்கமலச்சிறுக்காலுரைத்து ஒன்றும்நோவாமே
    தண்போதுகொண்டதவிசின்மீதே தளர்நடைநடவானோ. 9.

    95:
    திரைநீர்ச்சந்திரமண்டலம்போல் செங்கண்மால்கேசவன் தன்
    திருநீர்முகத்துத்துலங்குசுட்டி திகழ்ந்தெங்கும்புடைபெயர
    பெருநீர்த்திரையெழுகங்கையிலும் பெரியதோர்தீர்த்தபலம்
    தருநீர் சிறுச்சண்ணம்துள்ளம்சோரத் தளர்நடைநடவானோ. 10.

    96:
    ஆயர்குலத்தினில்வந்துதோன்றிய அஞ்சனவண்ணன்தன்னை
    தாயர்மகிழஒன்னார்தளரத் தளர்நடைநடந்ததனை
    வேயர்புகழ்விட்டுசித்தன் சீரால்விரித்தனஉரைக்கவல்லார்
    மாயன்மணிவண்ணன்தாள்பணியும் மக்களைப்பெறுவார்களே. 11.

    எட்டாம் திருமொழி -- பொன்னியல்
    (அணைத்துக்கொள்ள அழைத்தல்: அச்சோப்பருவம்)

    கலித்தாழிசை

    97:
    பொன்னியல்கிண்கிணி சுட்டிபுறம்கட்டி
    தன்னியலோசை சலஞ்சலனென்றிட
    மின்னியல்மேகம் விரைந்தெதிர்வந்தாற்போல்
    என்னிடைக்கோட்டராஅச்சோவச்சோ
    எம்பெருமான். வாராஅச்சோவச்சோ. (2) 1.

    98:
    செங்கமலப்பூவில் தேனுண்ணும்வண்டேபோல்
    பங்கிகள்வந்து உன்பவளவாய்மொய்ப்ப
    சங்குவில்வாள்தண்டு சக்கரமேந்திய
    அங்கைகளாலேவந்துஅச்சோவச்சோ
    ஆரத்தழுவா வந்துஅச்சோவச்சோ. 2.


    99:
    பஞ்சவர்தூதனாய்ப் பாரதம்கைசெய்து
    நஞ்சுமிழ்நாகம்கிடந்த நற்பொய்கைபுக்கு
    அஞ்சப்பணத்தின்மேல் பாய்ந்திட்டுஅருள்செய்த
    அஞ்சனவண்ணனே. அச்சோவச்சோ
    ஆயர்பெருமானே. அச்சோவச்சோ. 3.

    100:
    நாறியசாந்தம் நமக்கிறைநல்கென்ன
    தேறிஅவளும் திருவுடம்பில்பூச
    ஊறியகூனினை உள்ளேயொடுங்க அன்று
    ஏறவுருவினாய். அச்சோவச்சோ
    எம்பெருமான். வாராஅச்சோவச்சோ. 4.

    101:
    கழல்மன்னர்சூழக் கதிர்போல்விளங்கி
    எழலுற்றுமீண்டே இருந்துஉன்னைநோக்கும்
    சுழலைப்பெரிதுடைத் துச்சோதனனை
    அழலவிழித்தானே. அச்சோவச்சோ
    ஆழியங்கையனே. அச்சோவச்சோ. 5.

    102:
    போரொக்கப்பண்ணி இப்பூமிப்பொறைதீர்ப்பான்
    தேரொக்கவூர்ந்தாய். செழுந்தார்விசயற்காய்
    காரொக்கும்மேனிக் கரும்பெருங்கண்ணனே.
    ஆரத்தழுவாவந்துஅச்சோவச்சோ
    ஆயர்கள்போரேறே. அச்சோவச்சோ. 6.

    103:
    மிக்கபெரும்புகழ் மாவலிவேள்வியில்
    தக்கதிதன்றென்று தானம்விலக்கிய
    சுக்கிரன்கண்ணைத் துரும்பால்கிளறிய
    சக்கரக்கையனே. அச்சோவச்சோ
    சங்கமிடத்தானே. அச்சோவச்சோ. 7.

    104:
    என்னிதுமாயம்? என்னப்பன்அறிந்திலன்
    முன்னைவண்ணமேகொண்டு அளவாயென்ன
    மன்னுநமுசியை வானில்சுழற்றிய
    மின்னுமுடியனே. அச்சோவச்சோ
    வேங்கடவாணனே. அச்சோவச்சோ. 8.

    105:
    கண்டகடலும் மலையும்உலகேழும்
    முண்டத்துக்காற்றா முகில்வண்ணாவோ. அன்று
    இண்டைச்சடைமுடி ஈசன்இரக்கொள்ள
    மண்டைநிறைத்தானே. அச்சோவச்சோ
    மார்வில்மறுவனே. அச்சோவச்சோ. 9.

    106:
    துன்னியபேரிருள் சூழ்ந்துஉலகைமூட
    மன்னியநான்மறை முற்றும்மறைந்திட
    பின்னிவ்வுலகினில் பேரிருள்நீங்க அன்று
    அன்னமதானானே. அச்சோவச்சோ
    அருமறைதந்தானே. அச்சோவச்சோ. 10.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    107:
    நச்சுவார்முன்னிற்கும் நாராயணன்தன்னை
    அச்சோவருகவென்று ஆய்ச்சியுரைத்தன
    மச்சணிமாடப் புதுவைகோன்பட்டன்சொல்
    நிச்சலும்பாடுவார் நீள்விசும்பாள்வரே. (2) 11.

    ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டநடுவே
    (தன் முதுகைக் கட்டிக்கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

    வெண்டளையால்வந்த கலித்தாழிசை

    108:
    வட்டுநடுவே வளர்கின்ற மாணிக்க
    மொட்டுநுனையில் முளைக்கின்றமுத்தேபோல்
    சொட்டுச்சொட்டென்னத் துளிக்கத்துளிக்க என்
    குட்டன்வந்துஎன்னைப்புறம்புல்குவான்
    கோவிந்தன்என்னைப்புறம்புல்குவான். (2) 1.

    109:
    கிங்கிணிகட்டிக் கிறிகட்டி கையினில்
    கங்கணமிட்டுக் கழுத்தில்தொடர்கட்டி
    தன்கணத்தாலே சதிராநடந்துவந்து
    என்கண்ணன்என்னைப்புறம்புல்குவான்
    எம்பிரான்என்னைப்புறம்புல்குவான். 2.

    110:
    கத்தக்கதித்துக் கிடந்தபெருஞ்செல்வம்
    ஒத்துப்பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாதுமண்ணாள்வான்
    கொத்துத்தலைவன் குடிகெடத்தோன்றிய
    அத்தன்வந்துஎன்னைப்புறம்புல்குவான்
    ஆயர்களேறுஎன்புறம்புல்குவான். 3.

    111:
    நாந்தகமேந்திய நம்பிசரணென்று
    தாழ்ந்த தனஞ்சயற்காகி தரணியில்
    வேந்தர்களுட்க விசயன்மணித்திண்தேர்
    ஊர்ந்தவன்என்னைப்புறம்புல்குவான்
    உம்பர்கோன்என்னைப்புறம்புல்குவான். 4.

    112:
    வெண்கலப்பத்திரம் கட்டிவிளையாடி
    கண்பல செய்த கருந்தழைக்காவின்கீழ்
    பண்பலபாடிப் பல்லாண்டிசைப்ப பண்டு
    மண்பலகொண்டான்புறம்புல்குவான்
    வாமனன்என்னைப்புறம்புல்குவான். 5.

    113:
    சத்திரமேந்தித் தனியொருமாணியாய்
    உத்தரவேதியில் நின்றஒருவனை
    கத்திரியர்காணக் காணிமுற்றும்கொண்ட
    பத்திராகாரன்புறம்புல்குவான்
    பாரளந்தான்என்புறம்புல்குவான். 6.

    114:
    பொத்தவுரலைக்கவிழ்த்து அதன்மேலேறி
    தித்தித்தபாலும் தடாவினில்வெண்ணெயும்
    மெத்தத்திருவயிறார விழுங்கிய
    அத்தன்வந்துஎன்னைப்புறம்புல்குவான்
    ஆழியான்என்னைப்புறம்புல்குவான். 7.

    115:
    மூத்தவைகாண முதுமணற்குன்றேறி
    கூத்துஉவந்தாடிக் குழலால்இசைபாடி
    வாய்த்தமறையோர் வணங்க இமையவர்
    ஏத்தவந்துஎன்னைப்புறம்புல்குவான்
    எம்பிரான்என்னைப்புறம்புல்குவான். 8.

    116:
    கற்பகக்காவு கருதியகாதலிக்கு
    இப்பொழுதுஈவதென்று இந்திரன்காவினில்
    நிற்பனசெய்து நிலாத்திகழ்முற்றத்துள்
    உய்த்தவன்என்னைப்புறம்புல்குவான்
    உம்பர்கோன்என்னைப்புறம்புல்குவான். 9.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    117:
    ஆய்ச்சியன்றாழிப்பிரான் புறம்புல்கிய
    வேய்த்தடந்தோளிசொல் விட்டுசித்தன்மகிழ்ந்து
    ஈத்ததமிழிவை ஈரைந்தும்வல்லவர்
    வாய்த்தநன்மக்களைப்பெற்று மகிழ்வரே. (2) 10.

    இரண்டாம்பத்து

    முதல்திருமொழி - மெச்சூது
    (பூச்சிகாட்டி விளையாடுதல்.)
    கலித்தாழிசை

    118:

    மெச்சூதுசங்கம்இடத்தான் நல்வேயூதி
    பொய்ச்சூதில்தோற்ற பொறையுடைமன்னர்க்காய்
    பத்தூர்பெறாதுஅன்று பாரதம்கைசெய்த
    அத்தூதன்அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். (2) 1.

    119:
    மலைபுரைதோள்மன்னவரும் மாரதரும்மற்றும்
    பலர்குலைய நூற்றுவரும்பட்டழிய பார்த்தன்
    சிலைவளையத் திண்தேர்மேல்முன்னின்ற செங்கண்
    அலவலைவந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 2.

    120:
    காயும்நீர்புக்குக் கடம்பேறி காளியன்
    தீயபணத்தில் சிலம்பார்க்கப்பாய்ந்தாடி
    வேயிங்குழலூதி வித்தகனாய்நின்ற
    ஆயன்வந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 3.

    121:
    இருட்டில்பிறந்துபோய் ஏழைவல்லாயர்
    மருட்டைத்தவிர்ப்பித்து வன்கஞ்சன்மாளப்
    புரட்டி அந்நாள்எங்கள் பூம்பட்டுக்கொண்ட
    அரட்டன்வந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 4.

    122:
    சேப்பூண்ட சாடுசிதறி திருடிநெய்க்கு
    ஆப்பூண்டு நந்தன்மனைவிகடைதாம்பால்
    சோப்பூண்டு துள்ளித்துடிக்க அன்று
    ஆப்பூண்டான்அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 5.

    123:
    செப்பிளமென்முலைத் தேவகிநங்கைக்கு
    சொப்படத்தோன்றித் தொறுப்பாடியோம்வைத்த
    துப்பமும்பாலும் தயிரும்விழுங்கிய
    அப்பன்வந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 6.

    124:
    தத்துக்கொண்டாள்கொலோ? தானேபெற்றாள்கொலோ?
    சித்தமனையாள் அசோதையிளஞ்சிங்கம்
    கொத்தார்கருங்குழல் கோபாலகோளரி
    அத்தன்வந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 7.

    125:
    கொங்கை வன்கூனிசொற்கொண்டு குவலயத்
    துங்கக்கரியும் பரியும்இராச்சியமும்
    எங்கும்பரதற்கருளி வன்கானடை
    அங்கண்ணன்அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 8.

    126:
    பதகமுதலைவாய்ப் பட்டகளிறு
    கதறிக்கைகூப்பி என்கண்ணா. கண்ணா. என்ன
    உதவப்புள்ளூர்ந்து அங்குஉறுதுயர்தீர்த்த
    அதகன்வந்துஅப்பூச்சிகாட்டுகின்றான்
    அம்மனே. அப்பூச்சிகாட்டுகின்றான். 9.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    127:
    வல்லாளிலங்கைமலங்கச் சரந்துரந்த
    வில்லாளனை விட்டுசித்தன் விரித்த
    சொல்லார்ந்த அப்பூச்சிப்பாடல்இவைபத்தும்
    வல்லார்போய் வைகுந்தம் மன்னியிருப்பரே. (2) 10.

    இரண்டாம் திருமொழி - அரவணையாய்
    (கண்ணனை முலையுண்ண அழைத்தல்)

    கலிவிருத்தம்

    128:
    அரவணையாய். ஆயரேறே. அம்மமுண்ணத்துயிலெழாயே
    இரவுமுண்ணாதுஉறங்கிநீபோய் இன்றுமுச்சிகொண்டதாலோ
    வரவும்காணேன்வயிறசைந்தாய் வனமுலைகள்சோர்ந்துபாய
    திருவுடையவாய்மடுத்துத் திளைத்துதைத்துப்பருகிடாயே. (2) 1.

    129:
    வைத்தநெய்யும்காய்ந்தபாலும் வடிதயிரும்நறுவெண்ணெயும்
    இத்தனையும்பெற்றறியேன் எம்பிரான். நீ பிறந்தபின்னை
    எத்தனையும்செய்யப்பெற்றாய் ஏதும்செய்யேன்கதம்படாதே
    முத்தனையமுறுவல்செய்து மூக்குறுஞ்சிமுலையுணாயே. 2.

    130:
    தந்தம்மக்கள்அழுதுசென்றால் தாய்மாராவார்தரிக்ககில்லார்
    வந்துநின்மேல்பூசல்செய்ய வாழவல்லவாசுதேவா.
    உந்தையர்உந்திறத்தரல்லர் உன்னைநானொன்றுரப்பமாட்டேன்
    நந்தகோபனணிசிறுவா. நான்சுரந்தமுலையுணாயே. 3.

    131:
    கஞ்சன்தன்னால்புணர்க்கப்பட்ட கள்ளச்சகடுகலக்கழிய
    பஞ்சியன்னமெல்லடியால் பாய்ந்தபோதுநொந்திடுமென்று
    அஞ்சினேன்காண்அமரர்கோவே. ஆயர்கூட்டத்தளவன்றாலோ
    கஞ்சனைஉன்வஞ்சனையால் வலைப்படுத்தாய். முலையுணாயே. 4.

    132:
    தீயபுந்திக்கஞ்சன்உன்மேல் சினமுடையன், சோர்வுபார்த்து
    மாயந்தன்னால்வலைப்படுக்கில் வாழகில்லேன்வாசுதேவா.
    தாயர்வாய்ச்சொல்கருமம்கண்டாய் சாற்றிச்சொன்னேன்போகவேண்டா
    ஆயர்பாடிக்கணிவிளக்கே. அமர்ந்துவந்துஎன்முலையுணாயே. 5.

    133:
    மின்னனையநுண்ணிடையார் விரிகுழல்மேல்நுழைந்தவண்டு
    இன்னிசைக்கும்வில்லிபுத்தூர் இனிதமர்ந்தாய். உன்னைக்கண்டார்
    என்னநோன்புநோற்றாள்கொலோ இவனைப்பெற்றவயிறுடையாள்
    என்னும்வார்த்தையெய்துவித்த இருடீகேசா. முலையுணாயே. 6.

    134:
    பெண்டிர்வாழ்வார்நின்னொப்பாரைப் பெறுதுமென்னுமாசையாலே
    கண்டவர்கள்போக்கொழிந்தார் கண்ணிணையால்கலக்கநோக்கி
    வண்டுலாம்பூங்குழலினார் உன்வாயமுதம்உண்ணவேண்டி
    கொண்டுபோவான்வந்துநின்றார் கோவிந்தா. நீமுலையுணாயே. 7.

    135:
    இருமலைபோலெதிர்ந்தமல்லர் இருவரங்கம்எரிசெய்தாய். உன்
    திருமலிந்துதிகழ்மார்வு தேக்கவந்துஎன்னல்குலேறி
    ஒருமுலையைவாய்மடுத்து ஒருமுலையைநெருடிக்கொண்டு
    இருமுலையும்முறைமுறையா ஏங்கிஏங்கிஇருந்துணாயே. 8.

    136:
    அங்கமலப்போதகத்தில் அணிகொள்முத்தம்சிந்தினாற்போல்
    செங்கமலமுகம்வியர்ப்பத் தீமைசெய்துஇம்முற்றத்தூடே
    அங்கமெல்லாம்புழுதியாக அளையவேண்டாஅம்ம. விம்ம
    அங்கமரர்க்கமுதளித்த அமரர்கோவே. முலையுணாயே. 9.

    137:
    ஓடவோடக்கிங்கிணிகள் ஒலிக்குமோசைப்பாணியாலே
    பாடிப்பாடிவருகின்றாயைப் பற்பநாபனென்றிருந்தேன்
    ஆடியாடியசைந்தசைந்திட்டு அதனுக்கேற்றகூத்தையாடி
    ஓடியோடிப்போய்விடாதே உத்தமா. நீமுலையுணாயே. 10.

    138:
    வாரணிந்தகொங்கையாய்ச்சி மாதவா. உண்ணென்றமாற்றம்
    நீரணிந்தகுவளைவாசம் நிகழநாறும்வில்லிபுத்தூர்
    பாரணிந்ததொல்புகழான் பட்டர்பிரான்பாடல்வல்லார்
    சீரணிந்தசெங்கண்மால்மேல் சென்றசிந்தைபெறுவார்தாமே. (2) 11.

    மூன்றாம் திருமொழி - போய்ப்பாடு
    (பன்னிருநாமம்: காதுகுத்துதல்)
    எழுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    139:
    போய்ப்படுடையநின்தந்தையும்தாழ்த்தான்
    பொருதிறல்கஞ்சன்கடியன்
    காப்பாருமில்லைகடல்வண்ணா. உன்னைத்
    தனியேபோய்எங்கும்திரிதி
    பேய்ப்பால்முலையுண்டபித்தனே.
    கேசவநம்பீ. உன்னைக்காதுகுத்த
    ஆய்ப்பாலர்பெண்டுகளெல்லாரும்வந்தார்
    அடைக்காய்திருத்திநான்வைத்தேன். (2) 1.

    140:
    வண்ணப்பவளம்மருங்கினில்சாத்தி
    மலர்ப்பாதக்கிங்கிணியார்ப்ப
    நண்ணித்தொழுமவர்சிந்தைபிரியாத
    நாராயணா. இங்கேவாராய்
    எண்ணற்கரியபிரானே. திரியை
    எரியாமேகாதுக்கிடுவன்
    கண்ணுக்குநன்றுமழகுடைய
    கனகக்கடிப்பும்இவையா. 2.

    141:
    வையமெல்லாம்பெறுவம்வார்கடல்வாழும்
    மகரக்குழைகொண்டுவைத்தேன்
    வெய்யவேகாதில்திரியையிடுவன்
    நீவேண்டியதெல்லாம்தருவன்
    உய்யஇவ்வாயர்குலத்தினில்தோன்றிய
    ஒண்சுடராயர்கொழுந்தே.
    மையன்மைசெய்துஇளவாய்ச்சியருள்ளத்து
    மாதவனே. இங்கேவாராய். 3.

    142:
    வணநன்றுடையவயிரக்கடிப்பிட்டு
    வார்காதுதாழப்பெருக்கி
    குணநன்றுடையர்இக்கோபாலபிள்ளைகள்
    கோவிந்தா. நீசொல்லுக்கொள்ளாய்
    இணைநன்றழகியஇக்கடிப்புஇட்டால்
    இனியபலாப்பழம்தந்து
    சுணநன்றணிமுலையுண்ணத்தருவன்நான்
    சோத்தம்பிரான். இங்கேவாராய். 4.

    143:
    சோத்தம்பிரான். என்றுஇரந்தாலும்கொள்ளாய்
    சுரிகுழலாரொடுநீபோய்
    கோத்துக்குரவைபிணைந்துஇங்குவந்தால்
    குணங்கொண்டிடுவனோ? நம்பீ.
    பேர்த்தும்பெரியனஅப்பம்தருவன்
    பிரானே. திரியிடவொட்டில்
    வேய்த்தடந்தோளார்விரும்புகருங்குழல்
    விட்டுவே. நீஇங்கேவாராய். 5.

    144:
    விண்ணெல்லாம்கேட்கஅழுதிட்டாய்.
    உன்வாயில்விரும்பியதனைநான்நோக்கி
    மண்ணெல்லாம்கண்டுஎன்மனத்துள்ளேயஞ்சி
    மதுசூதனேயென்றிருந்தேன்
    புண்ணேதுமில்லைஉன்காதுமறியும்
    பொறுத்துஇறைப்போதுஇருநம்பீ.
    கண்ணா. என்கார்முகிலே.
    கடல்வண்ணா. காவலனே. முலையுணாயே. 6.

    145:
    முலையேதும்வேண்டேனென்றோடி
    நின்காதில்கடிப்பைப்பறித்தெறிந்திட்டு
    மலையையெடுத்துமகிழ்ந்துகல்மாரிகாத்துப்
    பசுநிரைமேய்த்தாய்.
    சிலையொன்றுஇறுத்தாய். திரிவிக்கிரமா.
    திருவாயர்பாடிப்பிரானே.
    தலைநிலாப்போதேஉன்காதைப்பெருக்காதே
    விட்டிட்டேன்குற்றமேயன்றே. 7.

    146:
    என்குற்றமேயென்றுசொல்லவும்வேண்டாகாண்
    என்னைநான்மண்ணுண்டேனாக
    அன்புற்றுநோக்கிஅடித்தும்பிடித்தும்
    அனைவர்க்கும்காட்டிற்றிலையே
    வன்புற்றரவின்பகைக்கொடிவாமனநம்பீ.
    உன்காதுகள்தூரும்
    துன்புற்றனவெல்லாம்தீர்ப்பாய்பிரானே.
    திரியிட்டுச்சொல்லுகேன்மெய்யே. 8.

    147:
    மெய்யென்றுசொல்லுவார்சொல்லைக்கருதித்
    தொடுப்புண்டாய்வெண்ணெயையென்று
    கையைப்பிடித்துக்கரையுரலோடுஎன்னைக்
    காணவேகட்டிற்றிலையே?
    செய்தனசொல்லிச்சிரித்துஅங்குஇருக்கில்
    சிரீதரா. உன்காதுதூரும்
    கையில்திரியையிடுகிடாய் இந்நின்ற
    காரிகையார்சிரியாமே. 9.

    148:
    காரிகையார்க்கும்உனக்கும்இழுக்குற்றென்?
    காதுகள்வீங்கியெறியில்
    தாரியாதாகில்தலைநொந்திடுமென்று
    விட்டிட்டேன்குற்றமேயன்றே
    சேரியிற்பிள்ளைகளெல்லாரும் காது
    பெருக்கித்திரியவும்காண்டி
    ஏர்விடைசெற்றுஇளங்கன்றுஎறிந்திட்ட
    இருடீகேசா. என்தன்கண்ணே. 10.

    149:
    கண்ணைக்குளிரக்கலந்துஎங்கும்நோக்கிக்
    கடிகமழ்பூங்குழலார்கள்
    எண்ணத்துள்என்றும்இருந்துதித்திக்கும்
    பெருமானே. எங்களமுதே.
    உண்ணக்கனிகள்தருவன் கடிப்பொன்றும்
    நோவாமேகாதுக்கிடுவன்
    பண்ணைக்கிழியச்சகடமுதைத்திட்ட
    பற்பநாபா. இங்கேவாராய். 11.

    150:
    வாவென்றுசொல்லிஎன்கையைப்பிடித்து
    வலியவேகாதில்கடிப்பை
    நோவத்திரிக்கில்உனக்கிங்கிழுக்குற்றென்?
    காதுகள்நொந்திடும்கில்லேன்
    நாவற்பழம்கொண்டுவைத்தேன்
    இவைகாணாய்நம்பீ. முன்வஞ்சமகளைச்
    சாவப்பாலுண்டுசகடிறப்பாய்ந்திட்ட
    தாமோதரா. இங்கேவாராய். 12.

    151:
    வார்காதுதாழப்பெருக்கியமைத்து
    மகரக்குழையிடவேண்டி
    சீரால்அசோதைதிருமாலைச்சொன்னசொல்
    சிந்தையுள்நின்றுதிகழ
    பாரார்தொல்புகழான்புதுவைமன்னன்
    பன்னிருநாமத்தாற்சொன்ன
    ஆராதஅந்தாதிபன்னிரண்டும்வல்லார்
    அச்சுதனுக்குஅடியாரே. 13.

    நாலாம் திருமொழி - வெண்ணெயளைந்த
    (கண்ணனை நீராட அழைத்தல்.)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    152:
    வெண்ணெயளைந்தகுணுங்கும் விளையாடுபுழுதியும்கொண்டு
    திண்ணெனெஇவ்விராஉன்னைத் தேய்த்துக்கிடக்கநான்ஒட்டேன்
    எண்ணெய்ப்புளிப்பழம்கொண்டு இங்குஎத்தனைபோதும்இருந்தேன்
    நண்ணலரியபிரானே. நாரணா. நீராடவாராய். (2) 1.

    153:
    கன்றுகளோடச்செவியில் கட்டெறும்புபிடித்திட்டால்
    தென்றிக்கெடுமாகில் வெண்ணெய்திரட்டிவிழுங்குமாகாண்பன்
    நின்றமராமரம்சாய்த்தாய். நீபிறந்ததிருவோணம்
    இன்று, நீநீராடவேண்டும் எம்பிரான். ஓடாதேவாராய். 2.

    154:
    பேய்ச்சிமுலையுண்ணக்கண்டு பின்னையும்நில்லாதுஎன்னெஞ்சம்
    ஆய்ச்சியரெல்லாம்கூடி அழைக்கவும்நான்முலைதந்தேன்
    காய்ச்சினநீரொடுநெல்லி கடாரத்தில்பூரித்துவைத்தேன்
    வாய்த்தபுகழ்மணிவண்ணா. மஞ்சனமாடநீவாராய். 3.

    155:
    கஞ்சன்புணர்ப்பினில்வந்த கடியசகடம்உதைத்து
    வஞ்சகப்பேய்மகள்துஞ்ச வாய்முலைவைத்தபிரானே.
    மஞ்சளும்செங்கழுநீரின் வாசிகையும்நாறுசாந்தும்
    அஞ்சனமும்கொண்டுவைத்தேன் அழகனே. நீராடவாராய். 4.

    156:
    அப்பம்கலந்த சிற்றுண்டி அக்காரம்பாலில்கலந்து
    சொப்படநான்சுட்டுவைத்தேன் தின்னலுறிதியேல்நம்பீ.
    செப்பிளமென்முலையார்கள் சிறுபுறம்பேசிச்சிரிப்பர்
    சொப்படநீராடவேண்டும் சோத்தம்பிரான். இங்கேவாராய். 5.

    157:
    எண்ணெய்க்குடத்தையுருட்டி இளம்பிள்ளைகிள்ளியெழுப்பி
    கண்ணைப்புரட்டிவிழித்துக் கழகண்டுசெய்யும்பிரானே.
    உண்ணக்கனிகள்தருவன் ஒலிகடலோதநீர்போலே
    வண்ணம்அழகியநம்பீ. மஞ்சனமாடநீவாராய். 6.

    158:
    கறந்தநற்பாலும்தயிரும் கடைந்துஉறிமேல்வைத்தவெண்ணெய்
    பிறந்ததுவேமுதலாகப் பெற்றறியேன்எம்பிரானே.
    சிறந்தநற்றாய்அலர்தூற்றும் என்பதனால்பிறர்முன்னே
    மறந்தும்உரையாடமாட்டேன் மஞ்சனமாடநீவாராய். 7.

    159:
    கன்றினைவாலோலைகட்டிக் கனிகளுதிரஎறிந்து
    பின்தொடர்ந்தோடிஓர்பாம்பைப் பிடித்துக்கொண்டாட்டினாய்போலும்
    நின்திறத்தேனல்லன்நம்பீ. நீபிறந்ததிருநல்நாள்
    நன்றுநீநீராடவேண்டும் நாரணா. ஓடாதேவாராய். 8.

    160:
    பூணித்தொழுவினில்புக்குப் புழுதியளைந்தபொன்மேனி
    காணப்பெரிதும்உகப்பன் ஆகிலும்கண்டார்பழிப்பர்
    நாணெத்தனையுமிலாதாய். நப்பின்னைகாணில்சிரிக்கும்
    மாணிக்கமே. என்மணியே. மஞ்சனமாடநீவாராய். 9.

    161:
    கார்மலிமேனி நிறத்துக் கண்ணபிரானையுகந்து
    வார்மலிகொங்கையசோதை மஞ்சனமாட்டியவாற்றை
    பார்மலிதொல்புதுவைக்கோன் பட்டர்பிரான்சொன்னபாடல்
    சீர்மலிசெந்தமிழ்வல்லார் தீவினையாதுமிலரே. (2) 10.

    ஐந்தாம் திருமொழி - பின்னைமணாளனை
    (கண்ணன்குழல் வாரக் காக்கையை வாவெனல்)

    கலித்தாழிசை

    162:
    பின்னைமணாளனைப் பேரில்கிடந்தானை
    முன்னையமரர் முதல்தனிவித்தினை
    என்னையும் எங்கள்குடிமுழுதுஆட்கொண்ட
    மன்னனைவந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    மாதவன்தன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். (2) 1.

    163:
    பேயின்முலையுண்ட பிள்ளைஇவன்முன்னம்
    மாயச்சகடும் மருதும்இறுத்தவன்
    காயாமலர்வண்ணன் கண்ணன்கருங்குழல்
    தூய்தாகவந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    தூமணிவண்ணன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 2.

    164:
    திண்ணக்கலத்தில் திரையுறிமேல்வைத்த
    வெண்ணெய்விழுங்கி விரையஉறங்கிடும்
    அண்ணல் அமரர்பெருமானை ஆயர்தம்
    கண்ணனைவந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    கார்முகில்வண்ணன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 3.

    165:
    பள்ளத்தில்மேயும் பறவையுருக்கொண்டு
    கள்ளவசுரன்வருவானைத் தான்கண்டு
    புள்ளிதுவென்று பொதுக்கோவாய்கீண்டிட்ட
    பிள்ளையைவந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    பேய்முலையுண்டான்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 4.

    166:
    கற்றினம்மேய்த்துக் கனிக்குஒருகன்றினை
    பற்றியெறிந்த பரமன்திருமுடி
    உற்றனபேசி நீஓடித்திரியாதே
    அற்றைக்கும்வந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    ஆழியான்தன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 5.

    167:
    கிழக்கில்குடிமன்னர் கேடிலாதாரை
    அழிப்பான்நினைந்திட்டு அவ்வாழியதனால்
    விழிக்குமளவிலே வேரறுத்தானை
    குழற்குஅணியாகக்குழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    கோவிந்தன்தன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 6.

    168:
    பிண்டத்திரளையும் பேய்க்குஇட்டநீர்ச்சோறும்
    உண்டற்குவேண்டி நீஓடித்திரியாதே
    அண்டத்துஅமரர்பெருமான் அழகமர்
    வண்டொத்திருண்டகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    மாயவன்தன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 7.

    169:
    உந்தியெழுந்த உருவமலர்தன்னில்
    சந்தச்சதுமுகன்தன்னைப் படைத்தவன்
    கொந்தக்குழலைக் குறந்துபுளியட்டி
    தந்தத்தின்சீப்பால்குழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    தாமோதரன்தன்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 8.

    170:
    மன்னன்தன்தேவிமார் கண்டுமகிழ்வெய்த
    முன்இவ்வுலகினை முற்றும்அளந்தவன்
    பொன்னின்முடியினைப் பூவணைமேல்வைத்து
    பின்னேயிருந்துகுழல்வாராய்அக்காக்காய்.
    பேராயிரத்தான்குழல்வாராய்அக்காக்காய். 9.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    171:
    கண்டார்பழியாமே அக்காக்காய். கார்வண்ணன்
    வண்டார்குழல்வார வாவென்றஆய்ச்சிசொல்
    விண்தோய்மதிள் வில்லிபுத்தூர்க்கோன்பட்டன்சொல்
    கொண்டாடிப்பாடக் குறுகாவினைதாமே. (2) 10.

    ஆறாம் திருமொழி - வேலிக்கோல்
    (காக்கையை கண்ணனுக்குக் கோல்கொண்டுவர விளம்புதல்)

    கலித்தாழிசை

    172:
    வேலிக்கோல்வெட்டி விளையாடுவில்லேற்றி
    தாலிக்கொழுந்தைத் தடங்கழுத்திற்பூண்டு
    பீலித்தழையைப் பிணைத்துப்பிறகிட்டு
    காலிப்பின்போவாற்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    கடல்நிறவண்ணற்குஓர்கோல்கொண்டுவா. (2) 1.

    173:
    கொங்குங்குடந்தையும் கோட்டியூரும்பேரும்
    எங்கும்திரிந்து விளையாடும்என்மகன்
    சங்கம்பிடிக்கும் தடக்கைக்குத்தக்க நல்
    அங்கமுடையதோர்கோல்கொண்டுவா
    அரக்குவழித்ததோர்கோல்கொண்டுவா. 2.

    174:
    கறுத்திட்டுஎதிர்நின்ற கஞ்சனைக்கொன்றான்
    பொறுத்திட்டுஎதிர்வந்த புள்ளின்வாய்கீண்டான்
    நெறித்தகுழல்களை நீங்கமுன்னோடி
    சிறுக்கன்றுமேய்ப்பாற்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    தேவபிரானுக்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 3.

    175:
    ஒன்றேயுரைப்பான் ஒருசொல்லேசொல்லுவன்
    துன்றுமுடியான் துரியோதனன்பக்கல்
    சென்றுஅங்குப்பாரதம் கையெறிந்தானுக்கு
    கன்றுகள்மேய்ப்பதோர்கோல்கொண்டுவா
    கடல்நிறவண்ணர்க்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 4.

    176:
    சீரொன்றுதூதாய்த் துரியோதனன்பக்கல்
    ஊரொன்றுவேண்டிப் பெறாதஉரோடத்தால்
    பாரொன்றிப் பாரதம்கைசெய்து பார்த்தற்குத்
    தேரொன்றையூர்ந்தாற்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    தேவபிரானுக்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 5.

    177:
    ஆலத்திலையான் அரவினணைமேலான்
    நீலக்கடலுள் நெடுங்காலம்கண்வளர்ந்தான்
    பாலப்பிராயத்தே பார்த்தர்க்குஅருள்செய்த
    கோலப்பிரானுக்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    குடந்தைக்கிடந்தார்க்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 6.

    178:
    பொன்திகழ் சித்திரகூடப்பொருப்பினில்
    உற்றவடிவில் ஒருகண்ணும்கொண்ட அக்
    கற்றைக்குழலன் கடியன்விரைந்து உன்னை
    மற்றைக்கண்கொள்ளாமேகோல்கொண்டுவா
    மணிவண்ணநம்பிக்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 7.

    179:
    மின்னிடைச் சீதைபொருட்டா இலங்கையர்
    மன்னன்மணிமுடி பத்தும்உடன்வீழ
    தன்னிகரொன்றில்லாச் சிலைகால்வளைத்திட்ட
    மின்னுமுடியற்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    வேலையடைத்தாற்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 8.

    180:
    தென்னிலங்கைமன்னன் சிரம்தோள்துணிசெய்து
    மின்னிலங்குபூண் விபீடணநம்பிக்கு
    என்னிலங்குநாமத்தளவும் அரசென்ற
    மின்னிலங்காரற்குஓர்கோல்கொண்டுவா
    வேங்கடவாணர்க்குஓர்கோல்கொண்டுவா. 9.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    181:
    அக்காக்காய். நம்பிக்குக் கோல்கொண்டுவாவென்று
    மிக்காளுரைத்தசொல் வில்லிபுத்தூர்ப்பட்டன்
    ஒக்கவுரைத்த தமிழ்பத்தும்வல்லவர்
    மக்களைப்பெற்று மகிழ்வர்இவ்வையத்தே. 10.

    ஏழாம் திருமொழி - ஆனிரை
    (கண்ணனைப் பூச்சூட அழைத்தல்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    182:
    ஆனிரைமேய்க்கநீபோதி அருமருந்தாவதறியாய்
    கானகமெல்லாம்திரிந்து உன்கரியதிருமேனிவாட
    பானையில்பாலைப்பருகிப் பற்றாதாரெல்லாம்சிரிப்ப
    தேனிலினியபிரானே. செண்பகப்பூச்சூட்டவாராய். (2) 1.

    183:
    கருவுடைமேகங்கள்கண்டால் உன்னைக்கண்டாலொக்கும்கண்கள்
    உருவுடையாய். உலகேழும்உண்டாகவந்துபிறந்தாய்.
    திருவுடையாள்மணவாளா. திருவரங்கத்தேகிடந்தாய்.
    மருவிமணம்கமழ்கின்ற மல்லிகைப்பூச்சூட்டவாராய். 2.

    184:
    மச்சொடுமாளிகையேறி மாதர்கள்தம்மிடம்புக்கு
    கச்சொடுபட்டைக்கிழித்துக் காம்புதுகிலவைகீறி
    நிச்சலும்தீமைகள்செய்வாய். நீள்திருவேங்கடத்துஎந்தாய்.
    பச்சைத்தமனகத்தோடு பாதிரிப்பூச்சூட்டவாராய். 3.

    185:
    தெருவின்கன்-இன்று இளவாய்ச்சிமார்களைத்தீமைசெய்யாதே
    மருவும்தமனகமும்சீர் மாலைமணம்கமழ்கின்ற
    புருவம்கருங்குழல்நெற்றி பொலிந்தமுகிற்கன்றுபோலே
    உருவமழகியநம்பீ. உகந்திவைசூட்டநீவாராய். 4.

    186:
    புள்ளினைவாய்பிளந்திட்டாய். பொருகரியின்கொம்பொசித்தாய்.
    கள்ளவரக்கியைமூக்கொடு காவலனைத்தலைகொண்டாய்.
    அள்ளிநீவெண்ணெய்விழுங்க அஞ்சாதுஅடியேன்அடித்தேன்
    தெள்ளியநீரிலெழுந்த செங்கழுநீர்சூட்டவாராய். 5.

    187:
    எருதுகளோடுபொருதி ஏதும்உலோபாய்கான்-அம்பி.
    கருதியதீமைகள்செய்து கஞ்சனைக்கால்கொடுபாய்ந்தாய்.
    தெருவின்கண்தீமைகள்செய்து சிக்கெனமல்லர்களோடு
    பொருதுவருகின்றபொன்னே. புன்னைப்பூச்சூட்டவாராய். 6.

    188:
    குடங்களெடுத்தேறவிட்டுக் கூத்தாடவல்லஎம்கோவே.
    மடங்கொள்மதிமுகத்தாரை மால்செய்யவல்லஎன்மைந்தா.
    இடந்திட்டுஇரணியன்நெஞ்சை இருபிளவாகமுன்கீண்டாய்.
    குடந்தைக்கிடந்தஎம்கோவே. குருக்கத்திப்பூச்சூட்டவாராய். 7.

    189:
    சீமாலிகனவனோடு தோழமைகொள்ளவும்வல்லாய்.
    சாமாறுஅவனைநீயெண்ணிச் சக்கரத்தால்தலைகொண்டாய்.
    ஆமாறறியும்பிரானே. அணியரங்கத்தேகிடந்தாய்.
    ஏமாற்றம்என்னைத்தவிர்த்தாய். இருவாட்சிப்பூச்சூட்டவாராய். 8.

    190:
    அண்டத்தமரர்கள்சூழ அத்தாணியுள்ளங்கிருந்தாய்.
    தொண்டர்கள்நெஞ்சிலுறைவாய். தூமலராள்மணவாளா.
    உண்டிட்டுஉலகினையேழும் ஓராலிலையில்துயில்கொண்டாய்.
    கண்டுநான்உன்னையுகக்கக் கருமுகைப்பூச்சூட்டவாராய். 9.

    191:
    செண்பகமல்லிகையோடு செங்கழுநீர்இருவாட்சி
    எண்பகர்பூவும்கொணர்ந்தேன் இன்றுஇவைசூட்டவாவென்று
    மண்பகர்கொண்டானை ஆய்ச்சிமகிழ்ந்துரைசெய்தஇம்மாலை
    பண்பகர்வில்லிபுத்தூர்க்கோன் பட்டர்பிரான்சொன்னபத்தே. (2) 10.

    எட்டாம் திருமொழி - இந்திரனோடு
    (கண்ணனை த்ருஷ்டிதோஷம் வாராதபடி திருவந்திக்காப்பிட அழைத்தல்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    192:
    இந்திரனோடுபிரமன் ஈசன்இமையவரெல்லாம்
    மந்திரமாமலர்கொண்டு மறைந்துஉவராய்வந்துநின்றார்
    சந்திரன்மாளிகைசேரும் சதிரர்கள்வெள்ளறைநின்றாய்.
    அந்தியம்போதுஇதுவாகும் அழகனே. காப்பிடவாராய். (2) 1.

    193:
    கன்றுகள்இல்லம்புகுந்து கதறுகின்றபசுவெல்லாம்
    நின்றொழிந்தேன்உன்னைக்கூவி நேசமேலொன்றுமிலாதாய்.
    மன்றில்நில்லேல் அந்திப்போது மதிள்திருவெள்ளறைநின்றாய்.
    நன்றுகண்டாய்என்தன்சொல்லு நான்உன்னைக்காப்பிடவாராய். 2.

    194:
    செப்போதுமென்முலையார்கள் சிறுசோறும்இல்லும்சிதைத்திட்டு
    அப்போதுநானுரப்பப்போய் அடிசிலுமுண்டிலைஆள்வாய்.
    முப்போதும்வானவரேத்தும் முனிவர்கள்வெள்ளறைநின்றாய்.
    இப்போதுநான்ஒன்றும்செய்யேன் எம்பிரான். காப்பிடவாராய். 3.

    195:
    கண்ணில்மணல்கொடுதூவிக் காலினால்பாய்ந்தனையென்றென்று
    எண்ணரும்பிள்ளைகள்வந்திட்டு இவரால்முறைப்படுகின்றார்
    கண்ணனே. வெள்ளறைநின்றாய். கண்டாரோடேதீமைசெய்வாய்.
    வண்ணமேவேலையதொப்பாய். வள்ளலே. காப்பிடவாராய். 4.

    196:
    பல்லாயிரவர்இவ்வூரில்பிள்ளைகள் தீமைகள்செய்வார்
    எல்லாம்உன்மேலன்றிப்போகாது எம்பிரான். நீஇங்கேவாராய்
    நல்லார்கள்வெள்ளறைநின்றாய். ஞானச்சுடரே. உன்மேனி
    சொல்லாரவாழ்த்திநின்றேத்திச் சொப்படக்காப்பிடவாராய். 5.

    197:
    கஞ்சங்கறுக்கொண்டுநின்மேல் கருநிறச்செம்மயிர்ப்பேயை
    வஞ்சிப்பதற்குவிடுத்தானென்பது ஓர்வார்த்தையும்உண்டு
    மஞ்சுதவழ்மணிமாட மதிள்திருவெள்ளறைநின்றாய்.
    அஞ்சுவன்நீஅங்குநிற்க அழகனே. காப்பிடவாராய். 6.

    198:
    கள்ளச்சகடும்மருதும் கலக்கழியஉதைசெய்த
    பிள்ளையரசே. நீபேயைப்பிடித்துமுலையுண்டபின்னை
    உள்ளவாறுஒன்றும்அறியேன் ஒளியுடைவெள்ளறைநின்றாய்.
    பள்ளிகொள்போதுஇதுவாகும் பரமனே. காப்பிடவாராய். 7.

    199:
    இன்பமதனைஉயர்த்தாய். இமையவர்க்குஎன்றும்அரியாய்.
    கும்பக்களிறட்டகோவே. கொடுங்கஞ்சன்நெஞ்சினிற்கூற்றே.
    செம்பொன்மதிள்வெள்ளறையாய். செல்வத்தினால்வளர்பிள்ளாய்.
    கம்பக்கபாலிகாண்அங்குக் கடிதோடிக்காப்பிடவாராய். 8.

    200:
    இருக்கொடுநீர்சங்கில்கொண்டிட்டு எழில்மறையோர்வந்துநின்றார்
    தருக்கேல்நம்பி. சந்திநின்று தாய்சொல்லுக்கொள்ளாய்சிலநாள்
    திருக்காப்புநான்உன்னைச்சாத்தத் தேசுடைவெள்ளறைநின்றாய்.
    உருக்காட்டும்அந்திவிளக்கு இன்றொளிகொள்ளஏற்றுகேன்வாராய். 9.

    201:
    போதமர்செல்வக்கொழுந்து புணர்திருவெள்ளறையானை
    மாதர்க்குயர்ந்தஅசோதை மகன்தன்னைக்காப்பிட்டமாற்றம்
    வேதப்பயன்கொள்ளவல்ல விட்டுசித்தன்சொன்னமாலை
    பாதப்பயன்கொள்ளவல்ல பத்தருள்ளார்வினைபோமே. (2) 10.

    ஒன்பதாம் திருமொழி - வெண்ணெய்விழுங்கி
    (வெண்ணெய் களவாடல் முதலிய பாலக்ரீடை வர்ணனம்)

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    202:
    வெண்ணெய்விழுங்கிவெறுங்கலத்தை
    வெற்பிடையிட்டு அதனோசைகேட்கும்
    கண்ணபிரான்கற்றகல்விதன்னைக்
    காக்ககில்லோம்உன்மகனைக்காவாய்
    புண்ணில்புளிப்பெய்தாலொக்கும்தீமை
    புரைபுரையால்இவைசெய்யவல்ல
    அண்ணற்கண்ணானோர்மகனைப்பெற்ற
    அசோதைநங்காய். உன்மகனைக்கூவாய். (2) 1.

    203:
    வருகவருகவருகஇங்கே
    வாமனநம்பீ. வருகஇங்கே
    கரியகுழல்செய்யவாய்முகத்துக்
    காகுத்தநம்பீ. வருகஇங்கே
    அரியனிவன்எனக்குஇன்றுநங்காய்.
    அஞ்சனவண்ணா. அசலகத்தார்
    பரிபவம்பேசத்தரிக்ககில்லேன்
    பாவியேனுக்குஇங்கேபோதராயே. 2.

    204:
    திருவுடைப்பிள்ளைதான்தீயவாறு
    தேக்கமொன்றுமிலன்தேசுடையன்
    உருகவைத்தகுடத்தொடுவெண்ணெய்
    உறிஞ்சியுடைத்திட்டுப்போந்துநின்றான்
    அருகிருந்தார்தம்மைஅநியாயம்செய்வது
    தான் வழக்கோ? அசோதாய்.
    வருகவென்றுஉன்மகன்தன்னைக்கூவாய்
    வாழவொட்டான்மதுசூதனனே. 3.

    205:
    கொண்டல்வண்ணா. இங்கேபோதராயே
    கோயிற்பிள்ளாய். இங்கேபோதராயே
    தெண்திரைசூழ்திருப்பேர்க்கிடந்த
    திருநாரணா. இங்கேபோதராயே
    உண்டுவந்தேன்அம்மனென்றுசொல்லி
    ஓடிஅகம்புகஆய்ச்சிதானும்
    கண்டெதிரேசென்றெடுத்துக்கொள்ளக்
    கண்ணபிரான்கற்றகல்விதானே. 4.

    206:
    பாலைக்கறந்துஅடுப்பேறவைத்துப்
    பல்வளையாள்என்மகளிருப்ப
    மேலையகத்தேநெருப்புவேண்டிச்சென்று
    இறைப்பொழுதுஅங்கேபேசிநின்றேன்
    சாளக்கிராமமுடையநம்பி
    சாய்த்துப்பருகிட்டுப்போந்துநின்றான்
    ஆலைக்கரும்பின்மொழியனைய
    அசோதைநங்காய். உன்மகனைக்கூவாய். 5.

    207:
    போதர்கண்டாய்இங்கேபோதர்கண்டாய்
    போதரேனென்னாதேபோதர்கண்டாய்
    ஏதேனும்சொல்லிஅசலகத்தார்
    ஏதேனும்பேசநான்கேட்கமட்டேன்
    கோதுகலமுடைக்குட்டனேயா.
    குன்றெடுத்தாய். குடமாடுகூத்தா.
    வேதப்பொருளே. என்வேங்கடவா.
    வித்தகனே. இங்கேபோதராயே. 6.

    208:
    செந்நெலரிசிசிறுபருப்புச்
    செய்த அக்காரம்நறுநெய்பாலால்
    பன்னிரண்டுதிருவோணம்அட்டேன்
    பண்டும்இப்பிள்ளைபரிசறிவன்
    இன்னமுகப்பன்நானென்றுசொல்லி
    எல்லாம்விழுங்கிட்டுப்போந்துநின்றான்
    உன்மகன்தன்னையசோதைநங்காய்.
    கூவிக்கொள்ளாய்இவையும்சிலவே. 7.

    209:
    கேசவனே. இங்கேபோதராயே
    கில்லேனென்னாதுஇங்கேபோதராயே
    நேசமிலாதாரகத்திருந்து
    நீவிளையாடாதேபோதராயே
    தூசனம்சொல்லும்தொழுத்தைமாரும்
    தொண்டரும்நின்றவிடத்தில்நின்று
    தாய்சொல்லுக்கொள்வதுதன்மம்கண்டாய்
    தாமோதரா. இங்கேபோதராயே. 8.

    210:
    கன்னலிலட்டுவத்தோடுசீடை
    காரெள்ளினுண்டைகலத்திலிட்டு
    என்னகமென்றுநான்வைத்துப்போந்தேன்
    இவன்புக்குஅவற்றைப்பெறுத்திப்போந்தான்
    பின்னும்அகம்புக்குஉறியைநோக்கிப்
    பிறங்கொளிவெண்ணெயும்சோதிக்கின்றான்
    உன்மகன்தன்னையசோதைநங்காய்.
    கூவிக்கொள்ளாய் இவையும்சிலவே. 9.

    211:
    சொல்லிலரசிப்படுதிநங்காய்.
    சுழலுடையன்உன்பிள்ளைதானே
    இல்லம்புகுந்துஎன்மகளைக்கூவிக்
    கையில்வளையைக்கழற்றிக்கொண்டு
    கொல்லையில்நின்றும்கொணர்ந்துவிற்ற
    அங்கொருத்திக்குஅவ்வளைகொடுத்து
    நல்லனநாவற்பழங்கள்கொண்டு
    நானல்லேனென்றுசிரிக்கின்றானே. 10.

    212:
    வண்டுகளித்திரைக்கும்பொழில்சூழ்
    வருபுனல்காவிரித்தென்னரங்கன்
    பண்டவன்செய்தகிரீடையெல்லாம்
    பட்டர்பிரான்விட்டுசித்தன்பாடல்
    கொண்டிவைபாடிக்குனிக்கவல்லார்
    கோவிந்தன்தன்அடியார்களாகி
    எண்திசைக்கும்விளக்காகிநிற்பார்
    இணையடிஎன்தலைமேலனவே. (2) 11.

    பத்தாம் திருமொழி - ஆற்றிலிருந்து
    (ஆயர்மங்கையர் யசோதைபக்கல் கண்ணன்தீம்புகளைக் கூறி முறையிடுதல்)

    கலித்தாழிசை

    213:
    ஆற்றிலிருந்து விளையாடுவோங்களை
    சேற்றாலெறிந்து வளைதுகில்கைக்கொண்டு
    காற்றின்கடியனாய் ஓடிஅகம்புக்கு
    மாற்றமும்தாரானால்இன்றுமுற்றும்
    வளைத்திறம்பேசானால்இன்றுமுற்றும். (2) 1.

    214:
    குண்டலம்தாழக் குழல்தாழநாண்தாழ
    எண்திசையோரும் இறைஞ்சித்தொழுதேத்த
    வண்டமர்பூங்குழலார் துகில்கைக்கொண்டு
    விண்தோய்மரத்தானால்இன்றுமுற்றும்
    வேண்டவும்தாரானால்இன்றுமுற்றும். 2.

    215:
    தடம்படுதாமரைப் பொய்கைகலக்கி
    விடம்படுநாகத்தை வால்பற்றிஈர்த்து
    படம்படுபைந்தலை மேலெழப்பாய்ந்திட்டு
    உடம்பையசைத்தானால்இன்றுமுற்றும்
    உச்சியில்நின்றானால்இன்றுமுற்றும். 3.

    216:
    தேனுகனாவி செகுத்து பனங்கனி
    தானெறிந்திட்ட தடம்பெருந்தோளினால்
    வானவர்கோன்விட வந்தமழைதடுத்து
    ஆனிரைகாத்தானால்இன்றுமுற்றும்
    அவையுய்யக்கொண்டானால்இன்றுமுற்றும். 4.

    217:
    ஆய்ச்சியர்சேரி அளைதயிர்பாலுண்டு
    பேர்த்தவர்கண்டுபிடிக்கப் பிடியுண்டு
    வேய்த்தடந்தோளினார் வெண்ணெய்கொள்மாட்டாது அங்கு
    ஆப்புண்டிருந்தானால்இன்றுமுற்றும்
    அடியுண்டழுதானால்இன்றுமுற்றும். 5.

    218:
    தள்ளித்தளிர்நடையிட்டு இளம்பிள்ளையாய்
    உள்ளத்தினுள்ளே அவளையுறநோக்கி
    கள்ளத்தினால்வந்த பேய்ச்சிமுலையுயிர்
    துள்ளச்சுவைத்தானால்இன்றுமுற்றும்
    துவக்கறவுண்டானால்இன்றுமுற்றும். 6.

    219:
    மாவலிவேள்வியில் மாணுருவாய்ச்சென்று
    மூவடிதாவென்று இரந்தஇம்மண்ணினை
    ஓரடியிட்டு இரண்டாமடிதன்னிலே
    தாவடியிட்டானால்இன்றுமுற்றும்
    தரணியளந்தானால்இன்றுமுற்றும். 7.

    220:
    தாழைதண்ணாம்பல் தடம்பெரும்பொய்கைவாய்
    வாழுமுதலை வலைப்பட்டுவாதிப்புண்
    வேழம்துயர்கெட விண்ணோர்பெருமானாய்
    ஆழிபணிகொண்டானால்இன்றுமுற்றும்
    அதற்குஅருள்செய்தானால்இன்றுமுற்றும். 8.

    221:
    வானத்தெழுந்த மழைமுகில்போல் எங்கும்
    கானத்துமேய்ந்து களித்துவிளையாடி
    ஏனத்துருவாய் இடந்தஇம்மண்ணினை
    தானத்தேவைத்தானால்இன்றுமுற்றும்
    தரணியிடந்தானால்இன்றுமுற்றும். 9.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    222:
    அங்கமலக்கண்ணன்தன்னை யசோதைக்கு
    மங்கைநல்லார்கள்தாம் வந்துமுறைப்பட்ட
    அங்கவர்சொல்லைப் புதுவைப்கோன்பட்டன்சொல்
    இங்கிவைவல்லவர்க்கு ஏதமொன்றில்லையே. (2) 10.

    மூன்றாம்பத்து

    முதல்திருமொழி - தன்னேராயிரம்
    (யசோதைப்பிராட்டி கண்ணனது அதிமாநுஷ சேஷ்டிதங்களைக்
    கண்டு முலைகொடுக்க அஞ்சுதல்)

    எழுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    223:
    தன்னேராயிரம்பிள்ளைகளோடு தளர்நடையிட்டுவருவான்
    பொன்னேய்நெய்யொடுபாலமுதுண்டு ஒருபுள்ளுவன்பொய்யேதவழும்
    மின்னேர் நுண்ணிடைவஞ்சமகள்கொங்கைதுஞ்ச வாய்வைத்தபிரானே.
    அன்னே. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. (2) 1.

    224:
    பொன்போல்மஞ்சனமாட்டிஅமுதூட்டிப்போனேன் வருமளவுஇப்பால்
    வன்பாரச்சகடம்இறச்சாடி வடக்கிலகம்புக்கிருந்து
    மின்போல் நுண்ணிடையால்ஒருகன்னியை வேற்றுருவம்செய்துவைத்த
    அன்பா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 2.

    225:
    கும்மாயத்தொடுவெண்ணெய்விழுங்கிக் குடத்தயிர்சாய்த்துப்பருகி
    பொய்ம்மாயமருதானஅசுரரைப் பொன்றுவித்துஇன்றுநீவந்தாய்
    இம்மாயம்வல்லபிள்ளைநம்பீ. உன்னைஎன்மகனேயென்பர்நின்றார்
    அம்மா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 3.

    226:
    மையார்கண்டமடவாய்ச்சியர்மக்களை மையன்மைசெய்துஅவர்பின்போய்
    கொய்யார்பூந்துகில்பற்றித்தனிநின்று குற்றம்பலபலசெய்தாய்
    பொய்யா. உன்னைப்புறம்பலபேசுவ புத்தகத்துக்குளகேட்டேன்
    ஐயா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 4.

    227:
    முப்போதும்கடைந்தீண்டியவெண்ணெயினோடு தயிரும்விழுங்கி
    கப்பாலாயர்கள்காவிற்கொணர்ந்த கலத்தொடுசாய்த்துப்பருகி
    மெய்ப்பாலுண்டழுபிள்ளைகள்போல நீவிம்மிவிம்மியழுகின்ற
    அப்பா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 5.

    228:
    கரும்பார்நீள்வயல்காய்கதிர்ச்செந்நெலைக் கற்றாநிறைமண்டித்தின்ன
    விரும்பாக்கன்றொன்றுகொண்டு விளங்கனிவீழஎறிந்தபிரானே.
    சுரும்பார்மென்குழல்கன்னியொருத்திக்குச் சூழ்வலைவைத்துத்திரியும்
    அரம்பா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 6.

    229:
    மருட்டார்மென்குழல்கொண்டுபொழில்புக்கு வாய்வைத்துஅவ்வாயர்தம்பாடி
    சுருட்டார்மென்குழல்கன்னியர்வந்துஉன்னைச் சுற்றும்தொழநின்றசோதி.
    பொருட்டாயமிலேன்எம்பெருமான். உன்னைப்பெற்றகுற்றமல்லால் மற்றிங்கு
    அரட்டா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 7.

    230:
    வாளாவாகிலும்காணகில்லார் பிறர்மக்களைமையன்மைசெய்து
    தோளாலிட்டுஅவரோடுதிளைத்து நீசொல்லப்படாதனசெய்தாய்
    கேளார்ஆயர்குலத்தவர்இப்பழி கெட்டேன். வாழ்வில்லை நந்தன்
    காளாய். உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 8.

    231:
    தாய்மோர்விற்கப்போவர் தமப்பன்மார்கற்றாநிறைப்பின்புபோவர்
    நீ ஆய்ப்பாடிஇளங்கன்னிமார்களைநேர்படவேகொண்டுபோதி
    காய்வார்க்குஎன்றும்உகப்பனவேசெய்து கண்டார்கழறத்திரியும்
    ஆயா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 9.

    232:
    தொத்தார்பூங்குழல்கன்னியொருத்தியைச் சோலைத்தடம்கொண்டுபுக்கு
    முத்தார்கொங்கைபுணர்ந்துஇராநாழிகை மூவேழுசென்றபின்வந்தாய்
    ஒத்தார்க்குஒத்தனபேசுவர்உன்னை உரப்பவேநான்ஒன்றும்மாட்டேன்
    அத்தா. உன்னைஅறிந்துகொண்டேன் உனக்குஅஞ்சுவன்அம்மம்தரவே. 10.

    233:
    கரார்மேனிநிறத்தெம்பிரானைக் கடிகமழ்பூங்குழலாய்ச்சி
    ஆராஇன்னமுதுண்ணத்தருவன்நான் அம்மம்தாரேனென்றமாற்றம்
    பாரார்தொல்புகழான்புதுவைமன்னன் பட்டர்பிரான்சொன்னபாடல்
    ஏராரின்னிசைமாலைவல்லார் இருடீகேசனடியாரே. 11.

    இரண்டாம் திருமொழி - அஞ்சனவண்ணனை
    (யசோதப்பிராட்டி கண்ணனைக் கன்றின்பின் போக்கினதை எண்ணி அநுதபித்தல்)

    கலிநிலைத்துறை

    234:
    அஞ்சனவண்ணனை ஆயர்குலக்கொழுந்தினை
    மஞ்சனமாட்டி மனைகள்தோறும்திரியாமே
    கஞ்சனைக்காய்ந்த கழலடிநோவக்கன்றின்பின்
    என்செயப்பிள்ளையைப்போக்கினேன்? எல்லேபாவமே. (2) 1.

    235:
    பற்றுமஞ்சள்பூசிப் பாவைமாரொடுபாடியில்
    சிற்றில்சிதைத்து எங்கும்தீமைசெய்துதிரியாமே
    கற்றுத்தூளியுடை வேடர்கானிடைக்கன்றின்பின்
    எற்றுக்குஎன்பிள்ளையைப்போக்கினேன்? எல்லேபாவமே. 2.

    236:
    நன்மணிமேகலை நங்கைமாரொடுநாள்தொறும்
    பொன்மணிமேனி புழுதியாடித்திரியாமே
    கன்மணிநின்றதிர் கானதரிடைக்கன்றின்பின்
    என்மணிவண்ணனைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 3.

    237:
    வண்ணக்கருங்குழல் மாதர்வந்துஅலர்தூற்றிட
    பண்ணிப்பலசெய்து இப்பாடியெங்கும்திரியாமே
    கண்ணுக்கினியானைக் கானதரிடைக்கன்றின்பின்
    எண்ணற்கரியானைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 4.

    238:
    அவ்வவ்விடம்புக்கு அவ்வாயர்பெண்டிர்க்குஅணுக்கனாய்
    கொவ்வைக்கனிவாய்கொடுத்துக் கூழைமைசெய்யாமே
    எவ்வம்சிலையுடை வேடர்கானிடைக்கன்றின்பின்
    தெய்வத்தலைவனைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 5.

    239:
    மிடறுமெழுமெழுத்தோட வெண்ணெய்விழுங்கிப்போய்
    படிறுபலசெய்து இப்பாடியெங்கும்திரியாமே
    கடிறுபலதிரி கானதரிடைக்கன்றின்பின்
    இடறஎன்பிள்ளையைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 6.

    240:
    வள்ளிநுடங்கிடை மாதர்வந்துஅலர்தூற்றிட
    துள்ளிவிளையாடித் தோழரோடுதிரியாமே
    கள்ளியுணங்கு வெங்கானதரிடைக்கன்றின்பின்
    புள்ளின்தலைவனைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 7.

    241:
    பன்னிருதிங்கள் வயிற்றில்கொண்டஅப்பாங்கினால்
    என்இளங்கொங்கை அமுதமூட்டியெடுத்துயான்
    பொன்னடிநோவப் புலரியேகானில்கன்றின்பின்
    என்னிளஞ்சிங்கத்தைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 8.

    242:
    குடையும்செருப்பும்கொடாதே தாமோதரனைநான்
    உடையும்கடியன ஊன்றுவெம்பரற்களுடை
    கடியவெங்கானிடைக் காலடிநோவக்கன்றின்பின்
    கொடியேன்என்பிள்ளையைப்போக்கினேன் எல்லேபாவமே. 9.

    243:
    என்றும்எனக்குஇனியானை என்மணிவண்ணனை
    கன்றின்பின்போக்கினேனென்று அசோதைகழறிய
    பொன்திகழ்மாடப் புதுவையர்கோன்பட்டன்சொல்
    இன்தமிழ்மாலைகள்வல்லவர்க்கு இடரில்லையே. (2) 10.

    மூன்றாம் திருமொழி - சீலைக்குதம்பை
    (கண்ணன் கன்றுகள்மேய்த்துவரக் கண்டு யசோதை மகிழ்தல்)

    எழுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    244:
    சீலைக்குதம்பைஒருகாது ஒருகாதுசெந்நிறமேல்தோன்றிப்பூ
    கோலப்பணைக்கச்சும்கூறையுடையும் குளிர்முத்தின்கோடாலமும்
    காலிப்பின்னேவருகின்ற கடல்வண்ணன்வேடத்தைவந்துகாணீர்
    ஞாலத்துப்புத்திரனைப்பெற்றார் நங்கைமீர். நானோமற்றாருமில்லை. (2) 1.

    245:
    கன்னிநன்மாமதிள்சூழ்தரு பூம்பொழில்காவிரித்தென்னரங்கம்
    மன்னியசீர்மதுசூதனா. கேசவா. பாவியேன்வாழ்வுகந்து
    உன்னைஇளங்கன்றுமேய்க்கச் சிறுகாலேயூட்டிஒருப்படுத்தேன்
    என்னின்மனம்வலியாள்ஒருபெண்இல்லை என்குட்டனேமுத்தம்தா. 2.

    246:
    காடுகளூடுபோய்க்கன்றுகள்மேய்த்துமறியோடி கார்க்கோடல்பூச்
    சூடிவரிகின்றதாமோதரா. கற்றுத்தூளிகாண்உன்னுடம்பு
    பேடைமயிற்சாயல்பின்னைமணாளா. நீராட்டமைத்துவைத்தேன்
    ஆடிஅமுதுசெய்அப்பனுமுண்டிலன் உன்னோடுஉடனேயுண்பான். 3.

    247:
    கடியார்பொழிலணிவேங்கடவா. கரும்போரேறே. நீயுகக்கும்
    குடையும்செருப்பும்குழலும்தருவிக்கக் கொள்ளாதேபோனாய்மாலே.
    கடியவெங்கானிடைக்கன்றின்பின்போன சிறுக்குட்டச்செங்கமல
    அடியும்வெதும்பி உன்கண்கள்சிவந்தாய்அசைந்திட்டாய்நீஎம்பிரான். 4.

    248:
    பற்றார்நடுங்கமுன்பாஞ்சசன்னியத்தை வாய்வைத்தபோரேறே.
    எஞ்சிற்றாயர்சிங்கமே. சீதைமணாளா. சிறுக்குட்டச்செங்கண்மாலே.
    சிற்றாடையும்சிறுப்பத்திரமும்இவை கட்டிலின்மேல்வைத்துப்போய்
    கற்றாயரோடுநீகன்றுகள்மேய்த்துக் கலந்துடன்வந்தாய்போலும். 5.

    249:
    அஞ்சுடராழிஉன்கையகத்தேந்தும் அழகா. நீபொய்கைபுக்கு
    நஞ்சுமிழ்நாகத்தினோடுபிணங்கவும் நான்உயிர்வாழ்ந்திருந்தேன்
    என்செய்யஎன்னைவயிறுமறுக்கினாய்? ஏதுமோரச்சமில்லை
    கஞ்சன்மனத்துக்குஉகப்பனவேசெய்தாய் காயாம்பூவண்ணம்கொண்டாய். 6.

    250:
    பன்றியும்ஆமையும்மீனமுமாகிய பாற்கடல்வண்ணா. உன்மேல்
    கன்றினுருவாகிமேய்புலத்தேவந்த கள்ளஅசுரன்தன்னை
    சென்றுபிடித்துச்சிறுக்கைகளாலே விளங்காயெறிந்தாய்போலும்
    என்றும்என்பிள்ளைக்குத்தீமைகள்செய்வார்கள் அங்கனமாவார்களே. 7.

    251:
    கேட்டறியாதனகேட்கின்றேன் கேசவா. கோவலர்இந்திரற்கு
    கட்டியசோறும்கறியும்தயிரும் கலந்துடன்உண்டாய்போலும்
    ஊட்டமுதலிலேன்உன்தன்னைக்கொண்டு ஒருபோதும்எனக்கரிது
    வாட்டமிலாப்புகழ்வாசுதேவா. உன்னைஅஞ்சுவன்இன்றுதொட்டும். 8.

    252:
    திண்ணார்வெண்சங்குடையாய். திருநாள்திருவோணமின்றேழுநாள் முன்
    பண்ணோர்மொழியாரைக்கூவிமுளையட்டிப் பல்லாண்டுகூறுவித்தேன்
    கண்ணாலம்செய்யக் கறியும்கலத்தரிசியும்ஆக்கிவைத்தேன்
    கண்ணா. நீநாளைத்தொட்டுக்கன்றின்பின்போகேல் கோலம்செய்திங்கேயிரு. 9.

    253:
    புற்றரவல்குல்அசோதைநல்லாய்ச்சி தன்புத்திரன்கோவிந்தனை
    கற்றினம்மேய்த்துவரக்கண்டுகந்து அவள்கற்பித்தமாற்றமெல்லாம்
    செற்றமிலாதவர்வாழ்தரு தென்புதுவைவிட்டுசித்தன்சொல்
    கற்றிவைபாடவல்லார் கடல்வண்ணன்கழலிணைகாண்பார்களே. (2) 10.

    நான்காம் திருமொழி - தழைகளும்
    (காலிப்பின்னேவரும் கண்ணனைக்கண்டு இடைக்கன்னியர் காமுறுதல்)

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    254:
    தழைகளும்தொங்கலும்ததும்பிஎங்கும்
    தண்ணுமைஎக்கம்மத்தளிதாழ்பீலி
    குழல்களும்கீதமுமாகிஎங்கும்
    கோவிந்தன்வருகின்றகூட்டம்கண்டு
    மழைகொலோவருகின்றதென்றுசொல்லி
    மங்கைமார்சாலகவாசல்பற்றி
    நுழைவனர்நிற்பனராகி எங்கும்
    உள்ளம்விட்டுஊண்மறந்தொழிந்தனரே. (2) 1.

    255:
    வல்லிநுண்இதழன்னஆடைகொண்டு
    வசையறத்திருவரைவிரித்துடுத்து
    பல்லிநுண்பற்றாகஉடைவாள்சாத்திப்
    பணைக்கச்சுந்திப்பலதழைநடுவே
    முல்லைநல்நறுமலர்வேங்கைமலர்
    அணிந்து பல்லாயர்குழாம்நடுவே
    எல்லியம்போதாகப்பிள்ளைவரும்
    எதிர்நின்றுஅங்கினவளைஇழவேன்மினே. 2.

    256:
    சுரிகையும்தெறிவில்லும்செண்டுகோலும்
    மேலாடையும்தோழன்மார்கொண்டோ ட
    ஒருகையால்ஒருவன்தன்தோளையூன்றி
    ஆநிரையினம்மீளக்குறித்தசங்கம்
    வருகையில்வாடியபிள்ளைகண்ணன்
    மஞ்சளும்மேனியும்வடிவும்கண்டாள்
    அருகேநின்றாள்என்பென்-ஓக்கிக்கண்டாள்
    அதுகண்டுஇவ்வூர்ஒன்றுபுணர்க்கின்றதே. 3.

    257:
    குன்றெடுத்துஆநிரைகாத்தபிரான்
    கோவலனாய்க்குழலூதியூதி
    கன்றுகள்மேய்த்துத்தன்தோழரோடு
    கலந்துடன்வருவானைத்தெருவில்கண்டு
    என்றும்இவனையொப்பாரைநங்காய்
    கண்டறியேன்ஏடி. வந்துகாணாய்
    ஒன்றும்நில்லாவளைகழன்று
    துகிலேந்திளமுலையும்என்வசமல்லவே. 4.

    258:
    சுற்றிநின்றுஆயர்தழைகளிடச்
    சுருள்பங்கிநேத்திரத்தால்அணிந்து
    பற்றிநின்றுஆயர்கடைத்தலையே
    பாடவும்ஆடக்கண்டேன் அன்றிப்பின்
    மற்றொருவர்க்குஎன்னைப்பேசலொட்டேன்
    மாலிருஞ்சோலைஎம்மாயற்கல்லால்
    கொற்றவனுக்குஇவளாமென்றெண்ணிக்
    கொடுமின்கள்கொடீராகில்கோழம்பமே. 5.

    259:
    சிந்துரமிலங்கத்தன்திருநெற்றிமேல்
    திருத்தியகோறம்பும்திருக்குழலும்
    அந்தரமுழவத்தண்தழைக்காவின்கீழ்
    வருமாயரோடுஉடன்வளைகோல்வீச
    அந்தமொன்றில்லாதஆயப்பிள்ளை
    அறிந்தறிந்துஇவ்வீதிபோதுமாகில்
    பந்துகொண்டானென்றுவளைத்துவைத்துப்
    பவளவாய்முறுவலும்காண்போம்தோழீ. 6.

    260:
    சாலப்பல்நிரைப்பின்னேதழைக்காவின்கீழ்
    தன்திருமேனிநின்றொளிதிகழ
    நீலநல்நறுங்குஞ்சிநேத்திரத்தாலணிந்து
    பல்லாயர்குழாம்நடுவே
    கோலச்செந்தாமரைக்கண்மிளிரக்
    குழலூதியிசைபாடிக்குனித்து ஆயரோடு
    ஆலித்துவருகின்றஆயப்பிள்ளை
    அழகுகண்டுஎன்மகளயர்க்கின்றதே. 7.

    261:
    சிந்துரப்பொடிக்கொண்டுசென்னியப்பித்
    திருநாமமிட்டங்கோரிலையந்தன்னால்
    அந்தரமின்றித்தன்னெறிபங்கியை
    அழகியநேத்திரத்தாலணிந்து
    இந்திரன்போல்வருமாயப்பிள்ளை
    எதிர்நின்றங்கினவளைஇழவேலென்ன
    சந்தியில்நின்றுகண்டீர் நங்கைதன்
    துகிலொடுசரிவளைகழல்கின்றதே. 8.

    262:
    வலங்காதின்மேல்தோன்றிப்பூவணிந்து
    மல்லிகைவனமாலைமௌவல்மாலை
    சிலிங்காரத்தால்குழல்தாழவிட்டுத்
    தீங்குழல்வாய்மடுத்தூதியூதி
    அலங்காரத்தால்வருமாய்ப்பிள்ளை
    அழகுகண்டுஎன்மகள்ஆசைப்பட்டு
    விலங்கிநில்லாதுஎதிர்நின்றுகண்டீர்
    வெள்வளைகழன்றுமெய்ம்மெலிகின்றதே. 9.

    263:
    விண்ணின்மீதுஅமரர்கள்விரும்பித்தொழ
    மிறைத்துஆயர்பாடியில்வீதியூடே
    கண்ணங்காலிப்பின்னேஎழுந்தருளக்கண்டு
    இளவாய்க்கன்னிமார்காமுற்ற
    வண்ணம் வண்டமர்பொழில்புதுவையர்கோன்
    விட்டுசித்தன்சொன்னமாலைபத்தும்
    பண்ணின்பம்வரப்பாடும்பத்தருள்ளார்
    பரமானவைகுந்தம்நண்ணுவரே. (2) 10.

    ஐந்தாம் திருமொழி - அட்டுக்குவி
    (கண்ணன் கோவர்த்தனகிரியை குடையாகக்கொண்டு கல்மழை
    தடுத்து ஆயரையும் ஆநிரையையும் பாதுகாத்தல்)

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    264:
    அட்டுக்குவிசோற்றுப்பருப்பதமும்
    தயிர்வாவியும்நெய்யளறும்அடங்கப்
    பொட்டத்துற்றி மாரிப்பகைபுணர்த்த
    பொருமாகடல்வண்ணன்பொறுத்தமலை
    வட்டத்தடங்கண்மடமான்கன்றினை
    வலைவாய்ப்பற்றிக்கொண்டு குறமகளிர்
    கொட்டைத்தலைப்பால்கொடுத்துவளர்க்கும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. (2) 1.

    265:
    வழுவொன்றுமிலாச்செய்கை வானவர்கோன்
    வலிப்பட்டுமுனிந்துவிடுக்கப்பட்டு
    மழைவந்துஎழுநாள்பெய்துமாத்தடுப்ப
    மதுசூதன்எடுத்துமறித்தமலை
    இழவுதரியாததோரீற்றுப்பிடி
    இளஞ்சீயம்தொடர்ந்துமுடுகுதலும்
    குழவியிடைக்காலிட்டெதிர்ந்துபொரும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 2.

    266:
    அம்மைத்தடங்கண்மடவாய்ச்சியரும்
    ஆனாயரும்ஆநிரையும்அலறி
    எம்மைச்சரணேன்றுகொள்ளென்றிரப்ப
    இலங்காழிக்கையெந்தைஎடுத்தமலை
    தம்மைச்சரணென்றதம்பாவையரைப்
    புனமேய்கின்றமானினம்காண்மினென்று
    கொம்மைப்புயக்குன்றர்சிலைகுனிக்கும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 3.

    267:
    கடுவாய்ச்சினவெங்கண்களிற்றினுக்குக்
    கவளமெடுத்துக்கொடுப்பானவன்போல்
    அடிவாயுறக்கையிட்டுஎழப்பறித்திட்டு
    அமரர்பெருமான்கொண்டுநின்றமலை
    கடல்வாய்ச்சென்றுமேகம்கவிழ்ந்திறங்கிக்
    கதுவாய்ப்படநீர்முகந்தேறி எங்கும்
    குடவாய்ப்படநின்றுமழைபொழியும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 4.

    268:
    வானத்திலுல்லீர். வலியீர்உள்ளீரேல்
    அறையோ. வந்துவாங்குமினென்பவன்போல்
    ஏனத்துருவாகியஈசன்எந்தை
    இடவனெழவாங்கியெடுத்தமலை
    கானக்களியானைதன்கொம்பிழந்து
    கதுவாய்மதம்சோரத்தன்கையெடுத்து
    கூனல்பிறைவேண்டிஅண்ணாந்துநிற்கும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 5.

    269:
    செப்பாடுடையதிருமாலவன் தன்
    செந்தாமரைக்கைவிரலைந்தினையும்
    கப்பாகமடுத்துமணிநெடுந்தோள்
    காம்பாகக்கொடுத்துக்கவித்தமலை
    எப்பாடும்பரந்திழிதெள்ளருவி
    இலங்குமணிமுத்துவடம்பிறழ
    குப்பாயமெனநின்றுகாட்சிதரும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 6.

    270:
    படங்கள்பலவுமுடைப்பாம்பரையன்
    படர்பூமியைத்தாங்கிக்கிடப்பவன்போல்
    தடங்கைவிரலைந்தும்மலரவைத்துத்
    தாமோதரன்தாங்குதடவரைதான்
    அடங்கச்சென்றுஇலங்கையையீடழித்த
    அனுமன்புகழ்பாடித்தம்குட்டன்களை
    குடங்கைக்கொண்டுமந்திகள்கண்வளர்த்தும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 7.

    271:
    சலமாமுகில்பல்கணப்போர்க்களத்துச்
    சரமாரிபொழிந்துஎங்கும்பூசலிட்டு
    நலிவானுறக்கேடகம்கோப்பவன்போல்
    நாராயணன்முன்முகம்காத்தமலை
    இலைவேய்குரம்பைத்தவமாமுனிவர்
    இருந்தார்நடுவேசென்றுஅணார்சொறிய
    கொலைவாய்ச்சினவேங்கைகள்நின்றுறங்கும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 8.

    272:
    வன்பேய்முலையுண்டதோர்வாயுடையன்
    வன்தூணெனநின்றதோர்வன்பரத்தை
    தன்பேரிட்டுக்கொண்டுதரணிதன்னில்
    தாமோதரன்தாங்குதடவரைதான்
    முன்பேவழிகாட்டமுசுக்கணங்கள்
    முதுகில்பெய்துதம்முடைக்குட்டன்களை
    கொம்பேற்றியிருந்துகுதிபயிற்றும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 9.

    273:
    கொடியேறுசெந்தாமரைக்கைவிரல்கள்
    கோலமும்அழிந்திலவாடிற்றில
    வடிவேறுதிருவுகிர்நொந்துமில
    மணிவண்ணன்மலையுமோர்சம்பிரதம்
    முடியேறியமாமுகிற்பல்கணங்கள்
    முன்னெற்றிநரைத்தனபோல எங்கும்
    குடியேறியிருந்துமழைபொழியும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடையே. 10.

    274:
    அரவில்பள்ளிகொண்டுஅரவம்துரந்திட்டு
    அரவப்பகையூர்தியவனுடைய
    குரவிற்கொடிமுல்லைகள்நின்றுறங்கும்
    கோவர்த்தனமென்னும்கொற்றக்குடைமேல்
    திருவிற்பொலிமறைவாணர்புத்தூர்த்
    திகழ்பட்டர்பிரான்சொன்னமாலைபத்தும்
    பரவுமனநன்குடைப்பத்தருள்ளார்
    பரமானவைகுந்தம்நண்ணுவரே. (2) 11.

    ஆறாம் திருமொழி - நாவலம்
    (கண்ணன் புல்லங்குழலூதற்சிறப்பு)

    275:
    நாவலம்பெரியதீவினில்வாழும்
    நங்கைமீர்காள். இதுஓரற்புதம்கேளீர்
    தூவலம்புரியுடையதிருமால்
    தூயவாயில்குழலோசைவழியே
    கோவலர்சிறுமியர்இளங்கொங்கை
    குதுகலிப்பஉடலுளவிழ்ந்து எங்கும்
    காவலும்கடந்துகயிறுமாலையாகி
    வந்துகவிழ்ந்துநின்றனரே. (2) 1.

    276:
    இடவணரைஇடத்தோளொடுசாய்த்து
    இருகைகூடப்புருவம்நெரிந்தேற
    குடவயிறுபடவாய்கடைகூடக்
    கோவிந்தன்குழல்கொடுஊதினபோது
    மடமயில்களொடுமான்பிணைபோலே
    மங்கைமார்கள்மலர்க்கூந்தல்அவிழ
    உடைநெகிழஓர்கையால்துகில்பற்றி
    ஒல்கியோடரிக்கணோடநின்றனரே. 2.

    277:
    வானிலவரசுவைகுந்தக்குட்டன்
    வாசுதேவன்மதுரைமன்னன் நந்த
    கோனிளவரசுகோவலர்குட்டன்
    கோவிந்தன்குழல்கொடுஊதினபோது
    வானிளம்படியர்வந்துவந்தீண்டி
    மனமுருகிமலர்க்கண்கள்பனிப்ப
    தேனளவுசெறிகூந்தலவிழச்
    சென்னிவேர்ப்பச்செவிசேர்த்துநின்றனரே. 3.

    278:
    தேனுகன்பிலம்பன்காளியனென்னும்
    தீப்பப்பூடுகள்அடங்கஉழக்கி
    கானகம்படிஉலாவியுலாவிக்
    கருஞ்சிறுக்கன்குழலூதினபோது
    மேனகையொடுதிலோத்தமைஅரம்பை
    உருப்பசியரவர்வெள்கிமயங்கி
    வானகம்படியில்வாய்திறப்பின்றி
    ஆடல்பாடலவைமாறினர்தாமே. 4.

    279:
    முன்நரசிங்கமதாகி அவுணன்
    முக்கியத்தைமுடிப்பான், மூவுலகில்
    மன்னரஞ்சும் மதுசூதனன்வாயில்
    குழலினோசை செவியைப்பற்றிவாங்க
    நன்னரம்புடையதும்புருவோடு
    நாரதனும்தம்தம்வீணைமறந்து
    கின்னரமிதுனங்களும் தம்தம்
    கின்னரம்தொடுகிலோமென்றனரே. 5.

    280:
    செம்பெருந்தடங்கண்ணன்திரள்தோளன்
    தேவகிசிறுவன்தேவர்கள்சிங்கம்
    நம்பரமன்இந்நாள்குழலூதக்
    கேட்டவர்கள் இடருற்றனகேளீர்
    அம்பரம்திரியும்காந்தப்பரெல்லாம்
    அமுதகீதவலையால்சுருக்குண்டு
    நம்பரமன்றென்றுநாணிமயங்கி
    நைந்துசோர்ந்துகைம்மறித்துநின்றனரே. 6.

    281:
    புவியுள்நான்கண்டதோரற்புதம்கேளீர்
    பூணிமேய்க்கும்இளங்கோவலர்கூட்டத்து
    அவையுள் நாகத்தணையான்குழலூத
    அமரலோகத்தளவும்சென்றிசைப்ப
    அவியுணாமறந்துவானவரெல்லாம்
    ஆயர்பாடிநிறையப்புகுந்துஈண்டி
    செவியுணாவின்சுவைகொண்டுமகிழ்ந்து
    கோவிந்தனைத்தொடர்ந்துஎன்றும்விடாரே. 7.

    282:
    சிறுவிரல்கள்தடவிப்பரிமாறச்
    செங்கண்கோடச்செய்யவாய்கொப்பளிக்க
    குறுவெயர்ப்புருவம்கூடலிப்பக்
    கோவிந்தன்குழல்கொடுஊதினபோது
    பறவையின்கணங்கள்கூடுதுறந்து
    வந்துசூழ்ந்துபடுகாடுகிடப்ப
    கறவையின்கணங்கள்கால்பரப்பீட்டுக்
    கவிழ்ந்திறங்கிச்செவியாட்டகில்லாவே. 8.

    283:
    திரண்டெழுதழைமழைமுகில்வண்ணன்
    செங்கமலமலர்சூழ்வண்டினம்போலே
    சுருண்டிருண்டகுழல்தாழ்ந்தமுகத்தான்
    ஊதுகின்றகுழலோசைவழியே
    மருண்டுமான்கணங்கள்மேய்கைமறந்து
    மேய்ந்தபுல்லும்கடைவாய்வழிசோர
    இரண்டுபாடும்துலங்காப்புடைபெயரா
    எழுதுசித்திரங்கள்போலநின்றனவே. 9.

    284:
    கருங்கண்தோகைமயிற்பீலியணிந்து
    கட்டிநன்குடுத்தபீதகவாடை
    அருங்கலவுருவினாயர்பெருமான்
    அவனொருவன்குழலூதினபோது
    மரங்கள்நின்றுமதுதாரைகள்பாயும்
    மலர்கள்வீழும்வளர்கொம்புகள்தாழும்
    இரங்கும்கூம்பும்திருமால்நின்றநின்ற
    பக்கம்நோக்கி அவைசெய்யும்குணமே. 10.

    285:
    குழலிருண்டுசுருண்டேறியகுஞ்சிக்
    கோவிந்தனுடையகோமளவாயில்
    குழல்முழைஞ்சுகளினூடுகுமிழ்த்துக்
    கொழித்திழிந்தஅமுதப்புனல்தன்னை
    குழல்முழவம்விளம்பும்புதுவைக்கோன்
    விட்டுசித்தன்விரித்ததமிழ்வல்லார்
    குழலைவென்றகுளிர்வாயினராகிச்
    சாதுகோட்டியுள்கொள்ளப்படுவாரே. (2) 11.

    ஏழாம் திருமொழி - ஐயபுழுதி
    (திருமாலினிடத்து ஈடுபட்ட தலைமகள் இளமை கண்டு
    நற்றாய் இரங்கும் பாசுரம்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    286:
    ஐயபுழுதிஉடம்பளைந்து இவள்பேச்சுமலந்தலையாய்
    செய்யநூலின்சிற்றாடை செப்பனடுக்கவும்வல்லளல்லள்
    கையினில்சிறுதூதையோடு இவள்முற்றில்பிரிந்துமிலள்
    பையரவணைப்பள்ளியானோடு கைவைத்துஇவள்வருமே. (2) 1.

    287:
    வாயில்பல்லும்எழுந்தில மயிரும்முடிகூடிற்றில
    சாய்விலாதகுறுந்தலைச் சிலபிள்ளைகளோடிணங்கி
    தீயிணக்கிணங்காடிவந்து இவள்தன்னன்னசெம்மைசொல்லி
    மாயன்மாமணிவண்ணன்மேல் இவள்மாலுறுகின்றாளே. 2.

    288:
    பொங்குவெண்மணல்கொண்டு சிற்றிலும்முற்றத்திழைக்கலுறில்
    சங்குசக்கரம்தண்டுவாள் வில்லுமல்லதுஇழைக்கலுறால்
    கொங்கைஇன்னம்குவிந்தெழுந்தில கோவிந்தனோடுஇவளை
    சங்கையாகிஎன்னுள்ளம் நாள்தொறும்தட்டுளுப்பாகின்றதே. 3.

    289:
    ஏழைபேதைஓர்பாலகன்வந்து என்பெண்மகளையெள்கி
    தோழிமார்பலர்கொண்டுபோய்ச்செய்த சூழ்ச்சியையார்க்குரைக்கேன்?
    ஆழியானென்னுமாழமோழையில் பாய்ச்சிஅகப்படுத்தி
    மூழையுப்பறியாததென்னும் மூதுரையுமிலளே. 4.

    290:
    நாடும்ஊரும்அறியவேபோய் நல்லதுழாயலங்கள்
    சூடி நாரணன்போமிடமெல்லாம் சோதித்துழிதருகின்றாள்
    கேடுவேண்டுகின்றார்பலருளர் கேசவனோடுஇவளை
    பாடுகாவலிடுமினென்றென்று பார்தடுமாறினதே. 5.

    291:
    பட்டம்கட்டிப்பொற்றோடுபெய்து இவள்பாடகமும்சிலம்பும்
    இட்டமாகவளர்த்தெடுத்தேனுக்கு என்னோடுஇருக்கலுறாள்
    பொட்டப்போய்ப்புறப்பட்டுநின்று இவள்பூவைப்பூவண்ணாவென்னும்
    வட்டவார்குழல்மங்கைமீர். இவள்மாலுறுகின்றாளே. 6.

    292:
    பேசவும் தரியாதபெண்மையின் பேதையேன்பேதைஇவள்
    கூசமின்றிநின்றார்கள்தம்மெதிர் கோல்கழிந்தான்மூழையாய்
    கேசவாவென்றும்கேடிலீயென்றும் கிஞ்சுகவாய்மொழியாள்
    வாசவார்குழல்மங்கைமீர். இவள்மாலுறுகின்றாளே. 7.

    293:
    காறைபூணும்கண்ணாடிகாணும் தன்கையில்வளைகுலுக்கும்
    கூறையுடுக்கும்அயர்க்கும் தங்கொவ்வைச்செவ்வாய்திருத்தும்
    தேறித்தேறிநின்று ஆயிரம்பேர்த்தேவன்திறம்பிதற்றும்
    மாறில்மாமணிவண்ணன்மேல் இவள்மாலுறுகின்றாளே. 8.

    294:
    கைத்தலத்துள்ளமாடழியக் கண்ணாலங்கள்செய்து இவளை
    வைத்துவைத்துக்கொண்டுஎன்னவாணியம்? நம்மைவடுப்படுத்தும்
    செய்த்தலையெழுநாற்றுப்போல் அவன்செய்வனசெய்துகொள்ள
    மைத்தடமுகில்வண்ணன்பக்கல் வளரவிடுமின்களே. 9.

    295:
    பெருப்பெருத்தகண்ணாலங்கள்செய்து பேணிநம்மில்லத்துள்ளே
    இருத்துவானெண்ணிநாமிருக்க இவளும்ஒன்றெண்ணுகின்றாள்
    மருத்துவப்பதம்நீங்கினாளென்னும்வார்த்தை படுவதன்முன்
    ஒருப்படுத்திடுமின்இவளை உலகளந்தானிடைக்கே. 10.

    296:
    ஞாலமுற்றும்உண்டுஆலிலைத்துயில் நாராயணனுக்கு இவள்
    மாலதாகிமகிழ்ந்தனளென்று தாயுரைசெய்ததனை
    கோலமார்பொழில்சூழ்புதுவையர்கோன் விட்டுசித்தன்சொன்ன
    மாலைபத்தும்வல்லவர்கட்கு இல்லைவருதுயரே. (2) 11.

    எட்டாம் திருமொழி - நல்லதோர் தாமரை
    (தலைமகனுடன் சென்ற தலைமகளைக் குறித்து தாய்
    பலபடி வருந்திக்கூறும் பாசுரம்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    297:
    நல்லதோர்தாமரைப்பொய்கை நாண்மலர்மேல்பனிசோர
    அல்லியும்தாதும்உதிர்ந்திட்டு அழகழிந்தாலொத்ததாலோ
    இல்லம்வெறியோடிற்றாலோ என்மகளைஎங்கும்காணேன்
    மல்லரையட்டவன்பின்போய் மதுரைப்புறம்புக்காள்கொலோ? (2) 1.

    298:
    ஒன்றுமறிவொன்றில்லாத உருவறைக்கோபாலர்தங்கள்
    கன்றுகால்மாறுமாபோலே கன்னியிருந்தாளைக்கொண்டு
    நன்றும்கிறிசெய்துபோனான் நாராயணன்செய்ததீமை
    என்றும்எமர்கள்குடிக்கு ஓரேச்சுக்கொலாயிடுங்கொலோ? 2.

    299:
    குமரிமணம்செய்துகொண்டு கோலம்செய்துஇல்லத்திருத்தி
    தமரும்பிறரும்அறியத் தாமோதரற்கென்றுசாற்றி
    அமரர்பதியுடைத்தேவி அரசாணியை வழிபட்டு
    துமிலமெழப்பறைகொட்டித் தோரணம்நாட்டிடுங்கொலோ? 3.

    300:
    ஒருமகள்தன்னையுடையேன் உலகம்நிறைந்தபுகழால்
    திருமகள்போலவளர்த்தேன் செங்கண்மால்தான்கொண்டுபோனான்
    பெருமகளாய்க்குடிவாழ்ந்து பெரும்பிள்ளைபெற்றஅசோதை
    மருமகளைக்கண்டுகந்து மணாட்டுப்புறம்செய்யுங்கொலோ? 4.

    301:
    தம்மாமன்நந்தகோபாலன் தழீஇக்கொண்டுஎன்மகள்தன்னை
    செம்மாந்திரேயென்றுசொல்லிச் செழுங்கயற்கண்ணும்செவ்வாயும்
    கொம்மைமுலையும்இடையும் கொழும்பணைத்தோள்களும்கண்டிட்டு
    இம்மகளைப்பெற்றதாயர் இனித்தரியாரென்னுங்கொலோ? 5.

    302:
    வேடர்மறக்குலம்போலே வேண்டிற்றுச்செய்துஎன்மகளை
    கூடியகூட்டமேயாகக் கொண்டுகுடிவாழுங்கொலோ?
    நாடும்நகரும்அறிய நல்லதோர்கண்ணாலம்செய்து
    சாடிறப்பாய்ந்தபெருமான் தக்கவாகைப்பற்றுங்கொலோ? 6.

    303:
    அண்டத்தமரர்பெருமான் ஆழியான்இன்றுஎன்மகளை
    பண்டப்பழிப்புக்கள்சொல்லிப் பரிசறஆண்டிடுங்கொலோ?
    கொண்டுகுடிவாழ்க்கைவாழ்ந்து கோவலப்பட்டம்கவித்து
    பண்டைமணாட்டிமார்முன்னே பாதுகாவல்வைக்குங்கொலோ? 7.

    304:
    குடியில்பிறந்தவர்செய்யும் குணமொன்றும்செய்திலன்அந்தோ.
    நடையொன்றும்செய்திலன்நங்காய். நந்தகோபன்மகன்கண்ணன்
    இடையிருபாலும்வணங்க இளைத்திளைத்துஎன்மகள்ஏங்கி
    கடைகயிறேபற்றிவாங்கிக் கைதழும்பேறிடுங்கொலோ? 8.

    305:
    வெண்ணிறத்தோய்தயிர்தன்னை வெள்வரைப்பின்முன்எழுந்து
    கண்ணுறங்காதேயிருந்து கடையவும்தான்வல்லள்கொலோ?
    ஒண்ணிறத்தாமரைச்செங்கண் உலகளந்தான்என்மகளை
    பண்ணறையாப்பணிகொண்டு பரிசறஆண்டிடுங்கொலோ? 9.

    306:
    மாயவன்பின்வழிசென்று வழியிடைமாற்றங்கள்கேட்டு
    ஆயர்கள்சேரியிலும்புக்கு அங்குத்தைமாற்றமுமெல்லாம்
    தாயவள்சொல்லியசொல்லைத் தண்புதுவைப்பட்டன்சொன்ன
    தூயதமிழ்ப்பத்தும்வல்லார் தூமணிவண்ணனுக்காளரே. (2) 10.

    ஒன்பதாம் திருமொழி - என்னாதன்
    (க்ருஷ்ணாவதார ராமாவதாரங்களின் குணசேஷ்டிதங்களை
    இறண்டு தோழியர் எதிரெதிராகக்கூறி உந்திபறித்தல்)

    கலித்தாழிசை

    307:
    என்னாதன்தேவிக்கு அன்றுஇன்பப்பூஈயாதாள்
    தன் நாதன்காணவே தண்பூமரத்தினை
    வன்னாதப்புள்ளால் வலியப்பறித்திட்ட
    என்னாதன்வன்மையைப்பாடிப்பற
    எம்பிரான்வன்மையைப்பாடிப்பற. (2) 1.

    308:
    என்வில்வலிகண்டு போவென்றுஎதிர்வந்தான்
    தன் வில்லினோடும் தவத்தைஎதிர்வாங்கி
    முன்வில்வலித்து முதுபெண்ணுயிருண்டான்
    தன் வில்லின்வன்மையைப்பாடிப்பற
    தாசரதிதன்மையைப்படிப்பற. 2.

    309:
    உருப்பிணிநங்கையைத் தேரேற்றிக்கொண்டு
    விருப்புற்றங்கேக விரைந்துஎதிர்வந்து
    செருக்குற்றான் வீரம்சிதைய தலையைச்
    சிரைத்திட்டான்வன்மையைப்பாடிப்பற
    தேவகிசிங்கத்தைப்பாடிப்பற. 3.

    310:
    மாற்றுத்தாய்சென்று வனம்போகேஎன்றிட
    ஈற்றுத்தாய்பின்தொடர்ந்து எம்பிரான். என்றுஅழ
    கூற்றுத்தாய்சொல்லக் கொடியவனம்போன
    சீற்றமிலாதானைப்பாடிப்பற
    சீதைமணாளனைப்பாடிப்பற. 4.

    311:
    பஞ்சவர்தூதனாய்ப் பாரதம்கைசெய்து
    நஞ்சுமிழ்நாகம்கிடந்த நல்பொய்கைபுக்கு
    அஞ்சப்பணத்தின்மேல் பாய்ந்திட்டுஅருள்செய்த
    அஞ்சனவண்ணனைப்பாடிப்பற
    அசோதைதன்சிங்கத்தைப்பாடிப்பற. 5.

    312:
    முடியொன்றிமூவுலகங்களும் ஆண்டு உன்
    அடியேற்கருளென்று அவன்பின்தொடர்ந்த
    படியில்குணத்துப் பரதநம்பிக்கு அன்று
    அடிநிலையீந்தானைப்பாடிப்பற
    அயோத்தியர்கோமானைப்பாடிப்பற. 6.

    313:
    காளியன்பொய்கைகலங்கப்பாய்ந்திட்டு அவன்
    நீள்முடியைந்திலும்நின்று நடம்செய்து
    மீளஅவனுக்கு அருள்செய்தவித்தகன்
    தோள்வலிவீரமேபாடிப்பற
    தூமணிவண்ணனைப்பாடிப்பற. 7.

    314:
    தார்க்குஇளந்தம்பிக்கு அரசீந்து தண்டகம்
    நூற்றவள் சொல்கொண்டுபோகி நுடங்கிடைச்
    சூர்ப்பணகாவைச்செவியொடுமூக்கு அவள்
    ஆர்க்கஅரிந்தானைப்பாடிப்பற
    அயோத்திக்கரசனைப்பாடிப்பற. 8.

    315:
    மாயச்சகடமுதைத்து மருதிறுத்து
    ஆயர்களோடுபோய் ஆநிரைகாத்து அணி
    வேயின்குழலூதி வித்தகனாய்நின்ற
    ஆயர்களேற்றினைப்பாடிப்பற
    ஆநிரைமேய்த்தானைப்பாடிப்பற. 9.

    316:
    காரார்கடலையடைத்திட்டு இலங்கைபுக்கு
    ஓராதான்பொன்முடி ஒன்பதோடொன்றையும்
    நேராஅவன்தம்பிக்கே நீளரசீந்த
    ஆராவமுதனைப்பாடிப்பற
    அயோத்தியர்வேந்தனைப்பாடிப்பற. 10.

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    317:
    நந்தன்மதலையைக் காகுத்தனைநவின்று
    உந்திபறந்த ஒளியிழையார்கள்சொல்
    செந்தமிழ்த்தென்புதுவை விட்டுசித்தன்சொல்
    ஐந்தினோடைந்தும்வல்லார்க்கு அல்லலில்லையே. (2) 11.

    பத்தாம் திருமொழி - நெறிந்தகருங்குழல்
    (இலங்கைக்கு தூதுசென்ற திருவடி பிராட்டியைக் கண்டு,
    சக்கரவர்த்தித்திருமகன் கூறிய சில அடையாளங்களைக்
    கூறிக் கணையாழிகொடுத்துக் களிப்பித்தல்)

    கலிவிருத்தம்

    318:
    நெறிந்தகருங்குழல்மடவாய். நின்னடியேன்விண்ணப்பம்
    செறிந்தமணிமுடிச்சனகன் சிலையிறுத்துநினைக்கொணர்ந்தது
    அறிந்து அரசுகளைகட்ட அருந்தவத்தோன்இடைவிலங்க
    செறிந்தசிலைகொடுதவத்தைச் சிதைத்ததும்ஓரடையாளம். (2) 1.

    319:
    அல்லியம்பூமலர்க்கோதாய். அடிபணிந்தேன்விண்ணப்பம்
    சொல்லுகேன்கேட்டருளாய் துணைமலர்க்கண்மடமானே.
    எல்லியம்போதினிதிருத்தல் இருந்ததோரிடவகையில்
    மல்லிகைமாமாலைகொண்டு அங்குஆர்த்ததும்ஓரடையாளம். 2.

    320:
    கலக்கியமாமனத்தனளாய்க் கைகேசிவரம்வேண்ட
    மலக்கியமாமனத்தனனாய் மன்னவனுமறாதொழிய
    குலக்குமரா. காடுறையப்போ என்றுவிடைகொடுப்ப
    இலக்குமணன்தன்னொடும் அங்குஏகியதுஓரடையாளம். 3.

    321:
    வாரணிந்தமுலைமடவாய். வைதேவீ. விண்ணப்பம்
    தேரணிந்தஅயோத்தியர்கோன் பெருந்தேவீ. கேட்டருளாய்
    கூரணிந்தவேல்வலவன் குகனோடும்கங்கைதன்னில்
    சீரணிந்ததோழமை கொண்டதும்ஓரடையாளம். 4.

    322:
    மானமருமெல்நோக்கி. வைதேவீ. விண்ணப்பம்
    கானமரும்கல்லதர்போய்க் காடுறைந்தகாலத்து
    தேனமரும்பொழிற்சாரல் சித்திரகூடத்துஇருப்ப
    பால்மொழியாய். பரதநம்பி பணிந்ததும்ஓரடையாளம். 5.

    323:
    சித்திரகூடத்துஇருப்பச் சிறுகாக்கைமுலைதீண்ட
    அத்திரமேகொண்டெறிய அனைத்துலகும்திரிந்தோடி
    வித்தகனே. இராமாவோ. நின்னபயம்என்றுஅழைப்ப
    அத்திரமேஅதன்கண்ணை அறுத்ததும்ஓரடையாளம். 6.

    324:
    மின்னொத்த_ண்ணிடையாய். மெய்யடியேன்விண்ணப்பம்
    பொன்னொத்தமானொன்று புகுந்துஇனிதுவிளையாட
    நின்னன்பின்வழிநின்று சிலைபிடித்துஎம்பிரான்ஏக
    பின்னேஅங்குஇலக்குமணன் பிரிந்ததும்ஓரடையாளம். 7.

    325:
    மைத்தகுமாமலர்க்குழலாய். வைதேவீ. விண்ணப்பம்
    ஒத்தபுகழ்வானரக்கோன் உடனிருந்துநினைத்தேட
    அத்தகுசீரயோத்தியர்கோன் அடையாளமிவைமொழிந்தான்
    இத்தகையால்அடையாளம் ஈதுஅவன்கைமோதிரமே. 8.

    326:
    திக்குநிறைபுகழாளன் தீவேள்விச்சென்றநாள்
    மிக்கபெருஞ்சபைநடுவே வில்லிறுத்தான்மோதிரம்கண்டு
    ஒக்குமால்அடையாளம் அனுமான். என்றுஉச்சிமேல்
    வைத்துக்கொண்டு உகந்தனளால் மலர்க்குழலாள்சீதையுமே. (2) 9.

    327:
    வாராரும்முலைமடவாள் வைதேவிதனைக்கண்டு
    சீராரும்திறலனுமன் தெரிந்துரைத்தஅடையாளம்
    பாராரும்புகழ்ப்புதுவைப் பட்டர்பிரான்பாடல்வல்லார்
    ஏராரும்வைகுந்தத்து இமையவரோடுஇருப்பாரே. (2) 10.

    நான்காம்பத்து

    முதல் திருமொழி - கதிராயிரம்

    (ஸர்வேஸ்வரனைக் காணவேணுமென்று தேடுவார் சிலரும், கண்டார் சிலருமாகக் கூறுதல்)
    அறுசீர்க்கழிநெடிலடிய'சிரியவிருத்தம்

    328:

    கதிராயிரமிரவி கலந்தெரித்தாலொத்தநீள்முடியன்
    எதிரில்பெருமைஇராமனை இருக்குமிடம்நாடுதிரேல்
    அதிரும்கழற்பொருதோள் இரணியனாகம்பிளந்துஅரியாய்
    உதிரமளைந்தகையோடிருந்தானை உள்ளவாகண்டாருளர். (2) 1.

    329:
    நாந்தகம்சங்குதண்டு நாணொலிச்சார்ங்கம்திருச்சக்கரம்
    ஏந்துபெருமைஇராமனை இருக்குமிடம்நாடுதிரேல்
    காந்தள்முகிழ்விரல்சீதைக்காகிக் கடுஞ்சிலைசென்றிறுக்க
    வேந்தர்தலைவஞ்சனகராசன்தன் வேள்வியில்கண்டாருளர். 2.

    330:
    கொலையானைக்கொம்புபறித்துக் கூடலர்சேனைபொருதழிய
    சிலையால்மராமரமெய்ததேவனைச் சிக்கெனநாடுதிரேல்
    தலையால்குரக்கினம்தாங்கிச்சென்று தடவரைகொண்டடைப்ப
    அலையார்கடற்கரைவீற்றிருந்தானை அங்குத்தைக்கண்டாருளர். 3.

    331:
    தோயம்பரந்தநடுவுசூழலில் தொல்லைவடிவுகொண்ட
    மாயக்குழவியதனைநாடுறில் வம்மின்சுவடுரைக்கேன்
    ஆயர்மடமகள்பின்னைக்காகி அடல்விடையேழினையும்
    வீயப்பொருதுவியர்த்துநின்றானை மெய்ம்மையேகண்டாருளர். 4.

    332:
    நீரேறுசெஞ்சடைநீலகண்டனும் நான்முகனும் முறையால்
    சீரேறுவாசகஞ்செய்யநின்ற திருமாலைநாடுதிரேல்
    வாரேறுகொங்கைஉருப்பிணியை வலியப்பிடித்துக்கொண்டு
    தேரேற்றி சேனைநடுவுபோர்செய்யச் சிக்கெனக்கண்டாருளர். 5.

    333:
    பொல்லாவடிவுடைப்பேய்ச்சிதுஞ்சப் புணர்முலைவாய்மடுக்க
    வல்லானை மாமணிவண்ணனை மருவுமிடம்நாடுதிரேல்
    பல்லாயிரம்பெருந்தேவிமாரொடு பௌவம்ஏறிதுவரை
    எல்லாரும்சூழச்சிங்காசனத்தே இருந்தானைக்கண்டாருளர். 6.

    334:
    வெள்ளைவிளிசங்குவெஞ்சுடர்த்திருச்சக்கரம் ஏந்துகையன்
    உள்ளவிடம்வினவில் உமக்குஇறைவம்மின்சுவடுரைக்கேன்
    வெள்ளைப்புரவிக்குரக்குவெல்கொடித் தேர்மிசைமுன்புநின்று
    கள்ளப்படைத்துணையாகிப் பாரதம்கைசெய்யக்கண்டாருளர். 7.

    335:
    நாழிகைகூறிட்டுக்காத்துநின்ற அரசர்கள்தம்முகப்பே
    நாழிகைபோகப்படைபொருதவன் தேவகிதன்சிறுவன்
    ஆழிகொண்டுஅன்றுஇரவிமறைப்பச் சயத்திரதன்தலையை
    பாழிலுருளப்படைபொருதவன் பக்கமேகண்டாருளர். 8.

    336:
    மண்ணும்மலையும்மறிகடல்களும் மற்றும்யாவுமெல்லாம்
    திண்ணம்விழுங்கியுமிழ்ந்ததேவனைச் சிக்கெனநாடுதிரேல்
    எண்ணற்கரியதோரேனமாகி இருநிலம்புக்கிடந்து
    வண்ணக்கருங்குழல்மாதரோடு மணந்தானைக்கண்டாருளர். 9.

    337:
    கரியமுகில்புரைமேனிமாயனைக் கண்டசுவடுரைத்து
    புரவிமுகம்செய்துசெந்நெலோங்கி விளைகழனிப்புதுவை
    திருவிற்பொலிமறைவாணன்பட்டர்பிரான் சொன்னமாலைபத்தும்
    பரவுமனமுடைப்பத்தருள்ளார் பரமனடிசேர்வர்களே. (2) 10.

    இரண்டாம் திருமொழி - அலம்பாவெருட்டா
    (திருமாலிருஞ்சோலைமலைச்சிறப்பு)

    கலிநிலைத்துறை

    338:
    அலம்பாவெருட்டாக்கொன்று திரியும்அரக்கரை
    குலம்பாழ்படுத்துக் குலவிளக்காய்நின்றகோன்மலை
    சிலம்பார்க்கவந்து தெய்வமகளிர்களாடும்சீர்
    சிலம்பாறுபாயும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. (2) 1.

    339:
    வல்லாளன்தோளும் வாளரக்கன்முடியும் தங்கை
    பொல்லாதமூக்கும் போக்குவித்தான்பொருந்தும்மலை
    எல்லாவிடத்திலும் எங்கும்பரந்துபல்லாண்டொலி
    செல்லாநிற்கும்சீர்த் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 2.

    340:
    தக்கார்மிக்கார்களைச் சஞ்சலம்செய்யும்சலவரை
    தெக்காநெறியேபோக்குவிக்கும் செல்வன்பொன்மலை
    எக்காலமும்சென்று சேவித்திருக்கும்அடியரை
    அக்கானெறியைமாற்றும் தண்திருமாலிருஞ்சோலையே. 3.

    341:
    ஆனாயர்கூடி அமைத்தவிழவை அமரர்தம்
    கோனார்க்கொழியக் கோவர்த்தனத்துச்செய்தான்மலை
    வானாட்டில்நின்று மாமலர்க்கற்பகத்தொத்திழி
    தேனாறுபாயும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 4.

    342:
    ஒருவாரணம் பணிகொண்டவன்பொய்கையில் கஞ்சன்தன்
    ஒருவாரணம் உயிருண்டவன்சென்றுறையும்மலை
    கருவாரணம் தன்பிடிதுறந்தோட கடல்வண்ணன்
    திருவாணைகூறத்திரியும் தண்திருமாலிருஞ்சோலையே. 5.

    343:
    ஏவிற்றுச்செய்வான் ஏன்றெதிர்ந்துவந்தமல்லரை
    சாவத்தகர்த்த சாந்தணிதோள்சதுரன்மலை
    ஆவத்தனமென்று அமரர்களும்நன்முனிவரும்
    சேவித்திருக்கும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 6.

    344:
    மன்னர்மறுக மைத்துனன்மார்க்குஒருதேரின்மேல்
    முன்னங்குநின்று மோழையெழுவித்தவன்மலை
    கொன்னவில்கூர்வேற்கோன் நெடுமாறன்தென்கூடற்கோன்
    தென்னன்கொண்டாடும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 7.

    345:
    குறுகாதமன்னரைக் கூடுகலக்கி வெங்கானிடைச்
    சிறுகால்நெறியேபோக்குவிக்கும் செல்வன்பொன்மலை
    அறுகால்வரிவண்டுகள் ஆயிரநாமம்சொல்லி
    சிறுகாலைப்பாடும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 8.

    346:
    சிந்தப்புடைத்துச் செங்குருதிகொண்டு பூதங்கள்
    அந்திப்பலிகொடுத்து ஆவத்தனம்செய்அப்பன்மலை
    இந்திரகோபங்கள் எம்பெருமான்கனிவாயொப்பான்
    சிந்தும்புறவில் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 9.

    347:
    எட்டுத்திசையும் எண்ணிறந்தபெருந்தேவிமார்
    விட்டுவிளங்க வீற்றிருந்தவிமலன்மலை
    பட்டிப்பிடிகள் பகடுறிஞ்சிச்சென்று மாலைவாய்த்
    தெட்டித்திளைக்கும் தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. 10.

    348:
    மருதப்பொழிலணி மாலிருஞ்சோலைமலைதன்னை
    கருதியுறைகின்ற கார்க்கடல்வண்ணனம்மான்தன்னை
    விரதம்கொண்டேத்தும் வில்லிபுத்தூர்விட்டுசித்தன்சொல்
    கருதியுரைப்பவர் கண்ணன்கழலிணைகாண்பார்களே. (2) 11.

    மூன்றாம் திருமொழி - உருப்பிணிநங்கை
    (திருமாலிருஞ்சோலைமலையின் சிறப்பு)

    கலிநிலைத்துறை

    349:
    உருப்பிணிநங்கைதன்னைமீட்பான் தொடர்ந்தோடிச்சென்ற
    உருப்பனையோட்டிக்கொண்டிட்டு உறைத்திட்டஉறைப்பன்மலை
    பொருப்பிடைக்கொன்றைநின்று முறியாழியும்காசும்கொண்டு
    விருப்பொடுபொன்வழங்கும் வியன்மாலிருஞ்சோலையதே. (2) 1.

    350:
    கஞ்சனும்காளியனும் களிறும்மருதும்எருதும்
    வஞ்சனையில்மடிய வளர்ந்தமணிவண்ணன்மலை
    நஞ்சுமிழ்நாகமெழுந்தணவி நளிர்மாமதியை
    செஞ்சுடர்நாவளைக்கும் திருமாலிருஞ்சோலையதே. 2.

    351:
    மன்னுநரகன்தன்னைச் சூழ்போகிவளைத்தெறிந்து
    கன்னிமகளிர்தம்மைக் கவர்ந்தகடல்வண்ணன்மலை
    புன்னைசெருந்தியொடு புனவேங்கையும்கோங்கும்நின்று
    பொன்னரிமாலைகள்சூழ் பொழில்மாலிருஞ்சோலையதே. 3.

    352:
    மாவலிதன்னுடைய மகன்வாணன்மகளிருந்த
    காவலைக்கட்டழித்த தனிக்காளைகருதும்மலை
    கோவலர்கோவிந்தனைக் குறமாதர்கள் பண்குறிஞ்சிப்
    பாவொலிபாடிநடம்பயில் மாலிருஞ்சோலையதே. 4.

    353:
    பலபலநாழம்சொல்லிப்பழித்த சிசுபாலன்தன்னை
    அலவலைமைதவிர்த்த அழகன்அலங்காரன்மலை
    குலமலைகோலமலை குளிர்மாமலைகொற்றமலை
    நிலமலைநீண்டமலை திருமாலிருஞ்சோலையதே. (2) 5.

    354:
    பாண்டவர்தம்முடைய பாஞ்சாலிமறுக்கமெல்லாம்
    ஆண்டுஅங்குநூற்றுவர்தம் பெண்டிர்மேல்வைத்தஅப்பன்மலை
    பாண்தகுவண்டினங்கள் பண்கள்பாடிமதுப்பருக
    தோண்டலுடையமலை தொல்லைமாலிருஞ்சோலையதே. 6.

    355:
    கனங்குழையாள்பொருட்டாக் கணைபாரித்து அரக்கர்தங்கள்
    இனம்கழுவேற்றுவித்த எழில்தோள்எம்மிராமன்மலை
    கனம்கொழிதெள்ளருவி வந்துசூழ்ந்துஅகல்ஞாலமெல்லாம்
    இனம்குழுவாடும்மலை எழில்மாலிருஞ்சோலையதே. 7.

    356:
    எரிசிதறும்சரத்தால் இலங்கையினை தன்னுடைய
    வரிசிலைவாயில்பெய்து வாய்க்கோட்டம்தவிர்த்துகந்த
    அரையனமரும்மலை அமரரொடுகோனும்சென்று
    திரிசுடர்சூழும்மலை திருமாலிருஞ்சோலையதே. 8.

    357:
    கோட்டுமண்கொண்டிடந்து குடங்கையில்மண்கொண்டளந்து
    மீட்டுமதுண்டுமிழ்ந்து விளையாடுவிமலன்மலை
    ஈட்டியபல்பொருள்கள் எம்பிரானுக்குஅடியுறையென்று
    ஓட்டரும்தண்சிலம்பாறுடை மாலிருஞ்சோலையதே. 9.

    358:
    ஆயிரம்தோள்பரப்பி முடியாயிரம்மின்னிலக
    ஆயிரம்பைந்தலைய அனந்தசயனன்ஆளும்மலை
    ஆயிரமாறுகளும் சுனைகள்பலவாயிரமும்
    ஆயிரம்பூம்பொழிலுமுடை மாலிருஞ்சோலையதே. (2) 10.

    359:
    மாலிருஞ்சோலையென்னும் மலையையுடையமலையை
    நாலிருமூர்த்திதன்னை நால்வேதக்கடலமுதை
    மேலிருங்கற்பகத்தை வேதாந்தவிழுப்பொருளில்
    மேலிருந்தவிளக்கை விட்டுசித்தன்விரித்தனவே. (2) 11.

    நான்காம் திருமொழி - நாவகாரியம்
    (முக்கரணங்களாலும் திருக்கோட்டியூரை அனுபவிப்பவரைக் கொண்டாடியும்,
    அவ்வாறு அனுபவியாத அவைஷ்ணவரை இழித்தும் கூறுதல்)

    எழுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    360:
    நாவகாரியம்சொல்லிலாதவர் நாள்தொறும்விருந்தோம்புவார்
    தேவகாரியம்செய்து வேதம்பயின்றுவாழ்திருக்கோட்டியூர்
    மூவர்காரியமும்திருத்தும் முதல்வனைச்சிந்தியாத அப்
    பாவகாரிகளைப்படைத்தவன் எங்ஙனம்படைத்தான்கொலோ. (2) 1.

    361:
    குற்றமின்றிக்குணம்பெருக்கிக் குருக்களுக்குஅனுகூலராய்
    செற்றமொன்றுமிலாத வண்கையினார்கள்வாழ்திருக்கோட்டியூர்
    துற்றியேழுலகுண்ட தூமணிவண்ணன்தன்னைத்தொழாதவர்
    பெற்றதாயர்வயிற்றினைப் பெருநோய்செய்வான்பிறந்தார்களே. 2.

    362:
    வண்ணநல்மணியும் மரகதமும்அழுத்தி நிழலெழும்
    திண்ணைசூழ் திருக்கோட்டியூர்த் திருமாலவன்திருநாமங்கள்
    எண்ணக்கண்டவிரல்களால் இறைப்பொழுதும்எண்ணகிலாதுபோய்
    உண்ணக்கண்டதம்ஊத்தைவாய்க்குக் கவளமுந்துகின்றார்களே. 3.

    363:
    உரகமெல்லணையான்கையில் உறைசங்கம்போல்மடவன்னங்கள்
    நிரைகணம்பரந்தேறும் செங்கமலவயல்திருக்கோட்டியூர்
    நரகநாசனைநாவிற்கொண்டழையாத மானிடசாதியர்
    பருகுநீரும்உடுக்குங்கூறையும் பாவம்செய்தனதாங்கொலோ. 4.

    364:
    ஆமையின்முதுகத்திடைக்குதிகொண்டு தூமலர்சாடிப்போய்
    தீமைசெய்துஇளவாளைகள் விளையாடுநீர்த்திருக்கோட்டியூர்
    நேமிசேர்தடங்கையினானை நினைப்பிலாவலிநெஞ்சுடை
    பூமிபாரங்களுண்ணும்சோற்றினைவாங்கிப் புல்லைத்திணிமினே. 5.

    365:
    பூதமைந்தொடுவேள்வியைந்து புலன்களைந்துபொறிகளால்
    ஏதமொன்றுமிலாத வண்கையினார்கள்வாழ்திருக்கோட்டியூர்
    நாதனைநரசிங்கனை நவின்றேத்துவார்களுழக்கிய
    பாததூளிபடுதலால் இவ்வுலகம்பாக்கியம்செய்ததே. 6.

    366:
    குருந்தமொன்றொசித்தானொடும்சென்று கூடியாடிவிழாச்செய்து
    திருந்துநான்மறையோர் இராப்பகல்ஏத்திவாழ்திருக்கோட்டியூர்
    கருந்தடமுகில்வண்ணனைக் கடைக்கொண்டுகைதொழும்பத்தர்கள்
    இருந்தவூரிலிருக்கும்மானிடர் எத்தவங்கள்செய்தார்கொலோ. 7.

    367:
    நளிர்ந்தசீலன்நயாசலன் அபிமனதுங்கனை நாள்தொறும்
    தெளிந்தசெல்வனைச்சேவகங்கொண்ட செங்கண்மால்திருக்கோட்டியூர்
    குளிர்ந்துறைகின்றகோவிந்தன் குணம்பாடுவாருள்ளநாட்டினுள்
    விளைந்ததானியமும் இராக்கதர்மீதுகொள்ளகிலார்களே. 8.

    368:
    கொம்பினார்பொழில்வாய் குயிலினம்கோவிந்தன்குணம்பாடுசீர்
    செம்பொனார்மதிள்சூழ் செழுங்கழனியுடைத்திருக்கோட்டியூர்
    நம்பனைநரசிங்கனை நவின்றேத்துவார்களைக்கண்டக்கால்
    எம்பிரான்தனசின்னங்கள் இவரிவரென்றுஆசைகள்தீர்வனே. 9.

    369:
    காசின்வாய்க்கரம்விற்கிலும் கரவாதுமாற்றிலிசோறிட்டு
    தேசவார்த்தைபடைக்கும் வண்கையினார்கள்வாழ்திருக்கோட்டியூர்
    கேசவா. புருடோ த்தமா. கிளர்சோதியாய். குறளா. என்று
    பேசுவார்அடியார்கள் எந்தம்மைவிற்கவும்பெறுவார்களே. 10.

    370:
    சீதநீர்புடைசூழ் செழுங்கழனியுடைத்திருக்கோட்டியூர்
    ஆதியானடியாரையும் அடிமையின்றித்திரிவாரையும்
    கோதில்பட்டர்பிரான் குளிர்புதுவைமன்விட்டுசித்தன்சொல்
    ஏதமின்றிஉரைப்பவர்கள் இருடீகேசனுக்காளரே. (2) 11.

    ஐந்தாம் திருமொழி - ஆசைவாய்
    (பகவானிடத்தில் ஈடுபடாமலிருக்கும் ஸம்ஸாரிகளுக்கு
    கிதோபதேசம் செய்தல்)

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    371:
    ஆசைவாய்ச்சென்றசிந்தையராகி
    அன்னைஅத்தன்என்புத்திரர்பூமி
    வாசவார்குழலாளென்றுமயங்கி
    மாளுமெல்லைக்கண்வாய்திறவாதே
    கேசவா. புருடோ த்தமா. என்றும்
    கேழலாகியகேடிலீ. என்றும்
    பேசுவாரவர்எய்தும்பெருமை
    பேசுவான்புகில்நம்பரமன்றே. (2) 1.

    372:
    சீயினால்செறிந்தேறியபுண்மேல்
    செற்றலேறிக்குழம்பிருந்து எங்கும்
    ஈயினால்அரிப்புண்டுமயங்கி
    எல்லைவாய்ச்சென்றுசேர்வதன்முன்னம்
    வாயினால்நமோநாரணாவென்று
    மத்தகத்திடைக்கைகளைக்கூப்பி
    போயினால்பின்னைஇத்திசைக்குஎன்றும்
    பிணைக்கொடுக்கிலும்போகவொட்டாரே. 2.

    373:
    சோர்வினால்பொருள்வைத்ததுண்டாகில்
    சொல்லுசொல்லென்றுசுற்றுமிருந்து
    ஆர்வினவிலும்வாய்திறவாதே
    அந்தகாலம்அடைவதன்முன்னம்
    மார்வமென்பதோர்கோயிலமைத்து
    மாதவனென்னும்தெய்வத்தைநட்டி
    ஆர்வமென்பதோர்பூவிடவல்லார்க்கு
    அரவதண்டத்தில்உய்யலுமாமே. 3.

    374:
    மேலெழுந்ததோர்வாயுக்கிளர்ந்து
    மேல்மிடற்றினைஉள்ளெழவாங்கி
    காலுங்கையும்விதிர்விதிர்த்தேறிக்
    கண்ணுறக்கமதாவதன்முன்னம்
    மூலமாகியஒற்றையெழுத்தை
    மூன்றுமாத்திரைஉள்ளெழவாங்கி
    வேலைவண்ணனைமேவுதிராகில்
    விண்ணகத்தினில்மேவலுமாமே. 4.

    375:
    மடிவழிவந்துநீர்புலன்சோர
    வாயிலட்டியகஞ்சியும்மீண்டே
    கடைவழிவாரக்கண்டமடைப்பக்
    கண்ணுறக்கமதாவதன்முன்னம்
    தொடைவழிஉம்மைநாய்கள்கவரா
    சூலத்தால்உம்மைப்பாய்வதும்செய்யார்
    இடைவழியில்நீர்கூறையும்இழவீர்
    இருடீகேசனென்றேத்தவல்லீரே. 5.

    376:
    அங்கம்விட்டவையைந்துமகற்றி
    ஆவிமூக்கினில்சோதித்தபின்னை
    சங்கம்விட்டவர்கையைமறித்துப்
    பையவேதலைசாய்ப்பதன்முன்னம்
    வங்கம்விட்டுலவும்கடற்பள்ளிமாயனை
    மதுசூதனனைமார்பில்
    தங்கவிட்டுவைத்து ஆவதோர்கருமம்
    சாதிப்பார்க்குஎன்றும்சாதிக்கலாமே. 6.

    377:
    தென்னவன்தமர்செப்பமிலாதார்
    சேவதக்குவார்போலப்புகுந்து
    பின்னும்வன்கயிற்றால்பிணித்தெற்றிப்
    பின்முன்னாகஇழுப்பதன்முன்னம்
    இன்னவன்இனையானென்றுசொல்லி
    எண்ணிஉள்ளத்திருளறநோக்கி
    மன்னவன்மதுசூதனென்பார்
    வானகத்துமன்றாடிகள்தாமே. 7.

    378:
    கூடிக்கூடிஉற்றார்கள்இருந்து
    குற்றம்நிற்கநற்றங்கள்பறைந்து
    பாடிப்பாடிஓர்பாடையிலிட்டு
    நரிப்படைக்குஒருபாகுடம்போலே
    கோடிமூடியெடுப்பதன்முன்னம்
    கௌத்துவமுடைக்கோவிந்தனோடு
    கூடியாடியஉள்ளத்தரானால்
    குறிப்பிடம்கடந்துஉய்யலுமாமே. 8.

    379:
    வாயொருபக்கம்வாங்கிவலிப்ப
    வார்ந்தநீர்க்குழிக்கண்கள்மிழற்ற
    தாய்ஒருபக்கம்தந்தைஒருபக்கம்
    தாரமும்ஒருபக்கம்அலற்ற
    தீஓருபக்கம்சேர்வதன்முன்னம்
    செங்கண்மாலொடும்சிக்கெனச்சுற்ற
    மாய் ஒருபக்கம்நிற்கவல்லார்க்கு
    அரவதண்டத்தில்உய்யலுமாமே. 9.

    380:
    செத்துப்போவதோர்போதுநினைந்து
    செய்யும்செய்கைகள்தேவபிரான்மேல்
    பத்தராயிறந்தார்பெறும்பேற்றைப்
    பாழித்தோள்விட்டுசித்தன்புத்தூர்க்கோன்
    சித்தம்நன்கொருங்கித்திருமாலைச்
    செய்தமாலைஇவைபத்தும்வல்லார்
    சித்தம்நன்கொருங்கித்திருமால்மேல்
    சென்றசிந்தைபெறுவர்தாமே. (2) 10.

    ஆறாம் திருமொழி - காசுங்கறையுடை
    (பெற்றபிள்ளைகளுக்குப் பரமபுருஷனுடைய திருநாமங்களை
    இட்டழைக்கும்படி மனம்திருந்தாதார்க்கு உபதேசித்தல்)

    கலித்துறை

    381:
    காசும்கறையுடைக்கூறைக்கும் அங்கோர்கற்றைக்கும்
    ஆசையினால் அங்கவத்தப்பேரிடும் ஆதர்காள்.
    கேசவன்பேரிட்டு நீங்கள்தேனித்திருமினோ
    நாயகன்நாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். (2) 1.

    382:
    அங்கொருகூறை அரைக்குடுப்பதனாசையால்
    மங்கியமானிடசாதியின் பேரிடும்ஆதர்காள்.
    செங்கணெடுமால். சிரீதரா. என்றுஅழைத்தக்கால்
    நங்கைகாள். நாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 2.

    383:
    உச்சியில்எண்ணெயும் சுட்டியும்வளையும்உகந்து
    எச்சம்பொலிந்தீர்காள். எஞ்செய்வான்பிறர்பேரிட்டீர்?
    பிச்சைபுக்காகிலும் எம்பிரான்திருநாமமே
    நச்சுமின் நாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 3.

    384:
    மானிடசாதியில்தோன்றிற்று ஓர்மானிடசாதியை
    மானிடசாதியின்பேரிட்டால் மறுமைக்கில்லை
    வானுடைமாதவா. கோவிந்தா. என்றுஅழைத்தக்கால்
    நானுடைநாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 4.

    385:
    மலமுடையூத்தையில்தோன்றிற்று ஓர்மலவூத்தையை
    மலமுடையூத்தையின்பேரிட்டால் மறுமைக்கில்லை
    குலமுடைக்கோவிந்தா. கோவிந்தா. என்றுவழைத்தக்கால்
    நலமுடைநாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 5.

    386:
    நாடும்நகரும்அறிய மானிடப்பேரிட்டு
    கூடியழுங்கிக் குழியில்வீழ்ந்துவழுக்கதே
    சாடிறப்பாய்ந்ததலைவா. தாமோதரா. என்று
    நாடுமின் நாரணன்தம்அன்னைநரகம்புகாள். 6.

    387:
    மண்ணில்பிறந்துமண்ணாகும் மானிடப்பேரிட்டு அங்கு
    எண்ணமொன்றின்றியிருக்கும் ஏழைமனிசர்காள்.
    கண்ணுக்கினிய கருமுகில்வண்ணன்நாமமே
    நண்ணுமின் நாரணன்தம்அன்னைநரகம்புகாள். 7.

    388:
    நம்பிநம்பியென்று நாட்டுமானிடப்பேரிட்டால்
    நம்பும்பிம்புமெல்லாம் நாலுநாளில்அழுங்கிப்போம்
    செம்பெருந்தாமரைக்கண்ணன் பேரிட்டழைத்தக்கால்
    நம்பிகாள். நாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 8.

    389:
    ஊத்தைக்குழியில் அமுதம்பாய்வதுபோல் உங்கள்
    மூத்திரப்பிள்ளையை என்முகில்வண்ணன்பேரிட்டு
    கோத்துக்குழைத்துக் குணாலமாடித்திரிமினோ
    நாத்தகுநாரணன் தம்அன்னைநரகம்புகாள். 9.

    390:
    சீரணிமால் திருநாமமேயிடத்தேற்றிய
    வீரணிதொல்புகழ் விட்டுசித்தன்விரித்த
    ஓரணியொண்தமிழ் ஒன்பதோடொன்றும்வல்லவர்
    பேரணிவைகுந்தத்து என்றும்பேணியிருப்பரே. (2) 10.

    ஏழாம் திருமொழி - தங்கையைமூக்கும்
    (தேவப்ரயாகை என்று வழங்கும் கண்டமென்னுந்திருப்பதியின் பெருமை)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    391:
    தங்கையைமூக்கும்தமையனைத்தலையும்தடிந்த எம்தாசரதிபோய்
    எங்கும்தன்புகழாவிருந்துஅரசாண்ட எம்புருடோ த்தமனிருக்கை
    கங்கைகங்கையென்றவாசகத்தாலே கடுவினைகளைந்திடுகிற்கும்
    கங்கையின்கரைமேல்கைதொழநின்ற கண்டமென்னும்கடிநகரே. (2) 1.

    392:
    சலம்பொதியுடம்பின்தழலுமிழ்பேழ்வாய்ச் சந்திரன்வெங்கதிர்அஞ்ச
    மலர்ந்தெழுந்தணவுமணிவண்ணவுருவின் மால்புருடோ த்தமன்வாழ்வு
    நலம்திகழ்சடையான்முடிக்கொன்றைமலரும் நாரணன்பாதத்துழாயும்
    கலந்திழிபுனலால்புகர்படுகங்கைக் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 2.

    393:
    அதிர்முகமுடையவலம்புரிகுமிழ்த்தி அழலுமிழ்ஆழிகொண்டெறிந்து அங்கு
    எதிர்முகவசுரர்தலைகளையிடறும் எம்புருடோ த்தமனிருக்கை
    சதுமுகன்கையில்சதுப்புயன்தாளில் சங்கரன்சடையினில்தங்கி
    கதிர்முகமணிகொண்டிழிபுனல்கங்கைக் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 3.

    394:
    இமையவர்இறுமாந்திருந்தரசாள ஏற்றுவந்தெதிர்பொருசேனை
    நமபுரம்நணுகநாந்தகம்விசிறும் நம்புருடோ த்தமன்நகர்தான்
    இமவந்தம்தொடங்கிஇருங்கடலளவும் இருகரைஉலகிரைத்தாட
    கமையுடைப்பெருமைக்கங்கையின்கரைமேல் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 4.

    395:
    உழுவதோர்படையும்உலக்கையும்வில்லும் ஒண்சுடராழியும்சங்கும்
    மழுவொடுவாளும்படைக்கலமுடைய மால்புருடோ த்தமன்வாழ்வு
    எழுமையும்கூடிஈண்டியபாவம் இறைப்பொழுதளவினில்எல்லாம்
    கழுவிடும்பெருமைக்கங்கையின்கரைமேல் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 5.

    396:
    தலைப்பெய்துகுமுறிச்சலம்பொதிமேகம் சலசலபொழிந்திடக்கண்டு
    மலைப்பெருங்குடையால்மறைத்தவன்மதுரை மால்புருடோ த்தமன்வாழ்வு
    அலைப்புடைத்திரைவாய்அருந்தவமுனிவர் அவபிரதம்குடைந்தாட
    கலப்பைகள்கொழிக்கும்கங்கையின்கரைமேல் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 6.

    397:
    விற்பிடித்திறுத்துவேழத்தைமுருக்கி மேலிருந்தவன்தலைசாடி
    மற்பொருதெழப்பாய்ந்துஅரையனயுதைத்த மால்புருடோ த்தமன்வாழ்வு
    அற்புதமுடையஅயிராவதமதமும் அவரிளம்படியரொண்சாந்தும்
    கற்பகமலரும்கலந்திழிகங்கைக் கண்டமென்னும்கடிநகரே. 7.

    398:
    திரைபொருகடல்சூழ்திண்மதிள்துவரைவேந்து தன்மைத்துனன்மார்க்காய்
    அரசினையவியஅரசினையருளும் அரிபுருடோ த்தமனமர்வு
    நிரைநிரையாகநெடியனயூபம் நிரந்தரம்ஒழுக்குவிட்டு இரண்டு
    கரைபுரைவேள்விப்புகைகமழ்கங்கை கண்டமென்னும்கடிநகரே. 8.

    399:
    வடதிசைமதுரைசாளக்கிராமம் வைகுந்தம்துவரைஅயோத்தி
    இடமுடைவதரியிடவகையுடைய எம்புருடோ த்தமனிருக்கை
    தடவரையதிரத்தரணிவிண்டிடியத் தலைப்பற்றிக்கரைமரம்சாடி
    கடலினைக்கலங்கக்கடுத்திழிகங்கைக் கண்டமென்னும்கடிநகரே. (2) 9.

    400:
    மூன்றெழுத்ததனைமூன்றெழுத்ததனால் மூன்றெழுத்தாக்கி மூன்றெழுத்தை
    ஏன்றுகொண்டிருப்பார்க்குஇரக்கம்நன்குடைய எம்புருடோ த்தமனிருக்கை
    மூன்றடிநிமிர்த்துமூன்றினில்தோன்றி மூன்றினில்மூன்றுருவானான்
    கான்தடம்பொழில்சூழ்கங்கையின்கரைமேல் கண்டமென்னும்கடிநகரே. (2) 10.

    401:
    பொங்கொலிகங்கைக்கரைமலிகண்டத்து உறைபுருடோ த்தமனடிமேல்
    வெங்கலிநலியாவில்லிபுத்தூர்க்கோன் விட்டுசித்தன்விருப்புற்று
    தங்கியஅன்பால்செய்ததமிழ்மாலை தங்கியநாவுடையார்க்கு
    கங்கையில்திருமால்கழலிணைக்கீழே குளித்திருந்தகணக்காமே. (2) 11.

    எட்டாம் திருமொழி - மாதவத்தோன்
    (திருவரங்கம் பெரியகோயிலின் பெருமை 1)

    தரவு கொச்சகக்கலிப்பா

    402:
    மாதவத்தோன்புத்திரன்போய் மறிகடல்வாய்மாண்டானை
    ஓதுவித்ததக்கணையா உருவுருவேகொடுத்தானூர்
    தோதவத்தித்தூய்மறையோர் துறைபடியத்துளும்பிஎங்கும்
    போதில்வைத்ததேன்சொரியும் புனலரங்கமென்பதுவே. (2) 1.

    403:
    பிறப்பகத்தேமாண்டொழிந்த பிள்ளைகளைநால்வரையும்
    இறைப்பொழுதில்கொணர்ந்து கொடுத்து ஒருப்படித்தவுறைப்பனூர்
    மறைப்பெருந்தீவளர்த்திருப்பார் வருவிருந்தையளித்திருப்பார்
    சிறப்புடையமறையவர்வாழ் திருவரங்கமென்பதுவே. 2.

    404:
    மருமகன்தன்சந்ததியை உயிர்மீட்டு, மைத்துனன்மார்
    உருமகத்தேவீழாமே குருமுகமாய்க்காத்தானூர்
    திருமுகமாய்ச்செங்கமலம் திருநிறமாய்க்கருங்குவளை
    பொருமுகமாய்நின்றலரும் புனலரங்கமென்பதுவே. 3.

    405:
    கூந்தொழுத்தைசிதகுரைப்பக் கொடியவள்வாய்க்கடியசொல்கேட்டு
    ஈன்றெடுத்ததாயரையும் இராச்சியமும்ஆங்கொழிய
    கான்தொடுத்தநெறிபோகிக் கண்டகரைக்களைந்தானூர்
    தேந்தொடுத்தமலர்ச்சோலைத் திருவரங்கமென்பதுவே. 4.

    406:
    பெருவரங்களவைபற்றிப் பிழகுடையஇராவணனை
    உருவரங்கப்பொருதழித்து இவ்வுலகினைக்கண்பெறுத்தானூர்
    குருவரும்பக்கோங்கலரக் குயில்கூவும்குளிர்பொழில்சூழ்
    திருவரங்கமென்பதுவே என்திருமால்சேர்விடமே. 5.

    407:
    கீழுலகில்அசுரர்களைக் கிழங்கிருந்துகிளராமே
    ஆழிவிடுத்துஅவருடைய கருவழித்தவழிப்பனூர்
    தாழைமடலூடுரிஞ்சித் தவளவண்ணப்பொடியணிந்து
    யாழினிசைவண்டினங்கள் ஆளம்வைக்கும்அரங்கமே. 6.

    408:
    கொழுப்புடையசெழுங்குருதி கொழித்திழிந்துகுமிழ்த்தெறிய
    பிழக்குடையஅசுரர்களைப் பிணம்படுத்தபெருமானூர்
    தழுப்பரியசந்தனங்கள் தடவரைவாய்ஈர்த்துக்கொண்டு
    தெழிப்புடையகாவிரிவந்து அடிதொழும்சீரரங்கமே. 7.

    409:
    வல்லெயிற்றுக்கேழலுமாய் வாளெயிற்றுச்சீயமுமாய்
    எல்லையில்லாத்தரணியையும் அவுணனையும்இடந்தானூர்
    எல்லியம்போதுஇருஞ்சிறைவண்டு எம்பெருமான்குணம்பாடி
    மல்லிகைவெண்சங்கூதும் மதிளரங்கமென்பதுவே. 8.

    410:
    குன்றாடுகொழுமுகில்போல் குவளைகள்போல்குரைகடல்போல்
    நின்றாடுகணமயில்போல் நிறமுடையநெடுமாலூர்
    குன்றாடுபொழில்நுழைந்து கொடியிடையார்முலையணவி
    மன்றூடுதென்றலுமாம் மதிளரங்கமென்பதுவே. 9.

    411:
    பருவரங்களவைபற்றிப் படையாலித்தெழுந்தானை
    செருவரங்கப்பொருதழித்த திருவாளன்திருப்பதிமேல்
    திருவரங்கத்தமிழ்மாலை விட்டுசித்தன்விரித்தனகொண்டு
    இருவரங்கமெரித்தானை ஏத்தவல்லாரடியோமே. (2) 10.

    ஒன்பதாம் திருமொழி - மரவடியை
    (திருவரங்கம் பெரியகோயிலின் பெருமை 2)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    412:
    மரவடியைத்தம்பிக்குவான்பணையம்
    வைத்துப்போய்வானோர்வாழ
    செருவுடையதிசைக்கருமம்திருத்திவந்து
    உலகாண்டதிருமால்கோயில்
    திருவடிதன்திருவுருவும்
    திருமங்கைமலர்கண்ணும்காட்டிநின்று
    உருவுடையமலர்நீலம்
    காற்றாட்டஓசலிக்கும்ஒளியரங்கமே. (2) 1.

    413:
    தன்னடியார்திறத்தகத்துத்
    தாமரையாளாகிலும்சிதகுரைக்குமேல்
    என்னடியார்அதுசெய்யார்
    செய்தாரேல்நன்றுசெய்தாரென்பர்போலும்
    மன்னுடையவிபீடணற்கா
    மதிளிலங்கைத்திசைநோக்கிமலர்கண்வைத்த
    என்னுடையதிருவரங்கற்கன்றியும்
    மற்றொருவர்க்குஆளாவரே? (2) 2.

    414:
    கருளுடையபொழில்மருதும்
    கதக்களிறும்பிலம்பனையும்கடியமாவும்
    உருளுடையசகடரையும்மல்லரையும்
    உடையவிட்டுஓசைகேட்டான்
    இருளகற்றும்எறிகதிரோன்மண்டலத்தூடு
    ஏற்றிவைத்துஏணிவாங்கி
    அருள்கொடுத்திட்டுஅடியவரை
    ஆட்கொள்வானமருமூர்அணியரங்கமே. 3.

    415:
    பதினாறாமாயிரவர் தேவிமார்பணிசெய்ய
    துவரையென்னும்
    அதில்நாயகராகிவீற்றிருந்த
    மணவாளர்மன்னுகோயில்
    புதுநாண்மலர்க்கமலம்
    எம்பெருமான்பொன்வயிற்றில்பூவேபோல்வான்
    பொதுநாயகம்பாவித்து
    இருமாந்துபொன்சாய்க்கும்புனலரங்கமே. 4.

    416:
    ஆமையாய்க்கங்கையாய்
    ஆழ்கடலாய்அவனியாய்அருவரைகளாய்
    நான்முகனாய்நான்மறையாய்
    வேள்வியாய்த்தக்கணையாய்த்தானுமானான்
    சேமமுடைநாரதனார்
    சென்றுசென்றுதுதித்திறைஞ்சக்கிடந்தான்கோயில்
    பூமருவிப்புள்ளினங்கள்
    புள்ளரையன்புகழ்குழறும்புனலரங்கமே. 5.

    417:
    மைத்துனன்மார்காதலியைமயிர்முடிப்பித்து
    அவர்களையேமன்னராக்கி
    உத்தரைதன்சிறுவனையும்உய்யக்கொண்ட
    உயிராளன்உறையும்கோயில்
    பத்தர்களும்பகவர்களும்
    பழமொழிவாய்முனிவர்களும்பரந்தநாடும்
    சித்தர்களும்தொழுதிறைஞ்சத்
    திசைவிளக்காய்நிற்கின்றதிருவரங்கமே. 6.

    418:
    குறட்பிரமசாரியாய்
    மாவலியைக்குறும்பதக்கிஅரசுவாங்கி
    இறைப்பொழிதில்பாதாளம்கலவிருக்கை
    கொடுத்துகந்தஎம்மான்கோயில்
    எறிப்புடையமணிவரைமேல்
    இளஞாயிறுஎழுந்தாற்போல்அரவணையின்வாய்
    சிறப்புடையபணங்கள்மிசைச்
    செழுமணிகள்விட்டெறிக்கும்திருவரங்கமே. 7.

    419:
    உரம்பற்றிஇரணியனை
    உகிர்நுதியால்ஒள்ளியமார்புறைக்கவூன்றி
    சிரம்பற்றிமுடியிடியக்கண்பிதுங்க
    வாயலரத்தெழித்தான்கோயில்
    உரம்பெற்றமலர்க்கமலம்
    உலகளந்தசேவடிபோல்உயர்ந்துகாட்ட
    வரம்புற்றகதிர்ச்செந்நெல்
    தாள்சாய்த்துத்தலைவணக்கும்தண்ணரங்கமே. 8.

    420:
    தேவுடையமீனமாய்ஆமையாய்ஏனமாய்
    அரியாய்க்குறளாய்
    மூவுருவினிராமனாய்க்
    கண்ணனாய்க்கற்கியாய்முடிப்பாங்கோயில்
    சேவலொடுபெடையன்னம்
    செங்கமலமலரேறிஊசலாடி
    பூவணைமேல்துதைந்தெழு
    செம்பொடியாடிவிளையாடும்புனலரங்கமே. 9.

    421:
    செருவாளும்புள்ளாளன்மண்ணாளன்
    செருச்செய்யும்நாந்தகமென்னும்
    ஒருவாளன் மறையாளன்ஓடாதபடையாளன்
    விழுக்கையாளன்
    இரவாளன்பகலாளன்என்னையாளன்
    ஏழுலகப்பெரும்புரவாளன்
    திருவாளன்இனிதாகத்
    திருக்கண்கள்வளர்கின்றதிருவரங்கமே. 10.

    422:
    கைந்நாகத்திடர்கடிந்த
    கனலாழிப்படையுடையான்கருதும்கோயில்
    தென்னாடும்வடநாடும்தொழநின்ற
    திருவரங்கம்திருப்பதியின்மேல்
    மெய்ந்நாவன்மெய்யடியான்
    விட்டுசித்தன்விரித்ததமிழுரைக்கவல்லார்
    எஞ்ஞான்றும்எம்பெருமானிணையடிக்கீழ்
    இணைபிரியாதிருப்பர்தாமே. (2) 11.

    பத்தாம் திருமொழி - துப்புடையாரை
    (அந்திமகாலத்தில் கடாக்ஷிக்கும்படி அப்போதைக்கு இப்போதே
    பெரியபெருமாள் திருவடிகளில் சரணம் புகுதல்.)

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    423:
    துப்புடையாரைஅடைவதெல்லாம்
    சோர்விடத்துத்துணையாவரென்றே
    ஒப்பிலேனாகிலும்நின்னடைந்தேன்
    ஆனைக்குநீஅருள்செய்தமையால்
    எய்ப்புஎன்னைவந்துநலியும்போது
    அங்குஏதும்நானுன்னைநினைக்கமாட்டேன்
    அப்போதைக்குஇப்போதேசொல்லிவைத்தேன்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. (2) 1.

    424:
    சாமிடத்துஎன்னைக்குறிக்கொள்கண்டாய்
    சங்கொடுசக்கரமேந்தினானே.
    நாமடித்துஎன்னைஅனேகதண்டம்
    செய்வதாநிற்பர்நமன்தமர்கள்
    போமிடத்துஉன்திறத்துஎத்தனையும்
    புகாவண்ணம்நிற்பதோர்மாயைவல்லை
    ஆமிடத்தேஉன்னைச்சொல்லிவைத்தேன்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 2.

    425:
    எல்லையில்வாசல்குறுகச்சென்றால்
    எற்றிநமன்தமர்பற்றும்போது
    நில்லுமினென்னும்உபாயமில்லை
    நேமியும்சங்கமும்ஏந்தினானே.
    சொல்லலாம்போதேஉன்நாமமெல்லாம்
    சொல்லினேன் என்னைக்குறிக்கொண்டுஎன்றும்
    அல்லல்படாவண்ணம்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 3.

    426:
    ஒற்றைவிடையனும்நான்முகனும்
    உன்னையறியாப்பெருமையோனே.
    முற்றஉலகெல்லாம்நீயேயாகி
    மூன்றெழுத்தாயமுதல்வனேயா.
    அற்றதுவாணாள்இவற்கென்றெண்ணி
    அஞ்சநமன்தமர்பற்றலுற்ற
    அற்றைக்கு, நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 4.

    427:
    பையரவினணைப் பாற்கடலுள்
    பள்ளிகொள்கின்றபரமமூர்த்தி.
    உய்யஉலகுபடைக்கவேண்டி
    உந்தியில்தோற்றினாய்நான்முகனை
    வையமனிசரைப்பொய்யென்றெண்ணிக்
    காலனையும்உடனேபடைத்தாய்
    ஐய. இனிஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 5.

    428:
    தண்ணெனவில்லைநமன்தமர்கள்
    சாலக்கொடுமைகள்செய்யாநிற்பர்
    மண்ணொடுநீரும்எரியும்காலும்
    மற்றும்ஆகாசமுமாகிநின்றாய்.
    எண்ணலாம்போதேஉன்நாமமெல்லாம்
    எண்ணினேன், என்னைக்குறிக்கொண்டுஎன்றும்
    அண்ணலே. நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 6.

    429:
    செஞ்சொல்மறைப்பொருளாகிநின்ற
    தேவர்கள்நாயகனே. எம்மானே.
    எஞ்சலிலென்னுடையின்னமுதே.
    ஏழுலகுமுடையாய். என்னப்பா.
    வஞ்சவுருவின்நமன்தமர்கள்
    வலிந்துநலிந்துஎன்னைப்பற்றும்போது
    அஞ்சலமென்றுஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 7.

    430:
    நான்ஏதும்உன்மாயமொன்றறியேன்
    நமன்தமர்பற்றிநலிந்திட்டு இந்த
    ஊனேபுகேயென்றுமோதும்போது
    அங்கேதும் நான்உன்னைநினைக்கமாட்டேன்
    வானேய்வானவர்தங்களீசா.
    மதுரைப்பிறந்தமாமாயனே. என்
    ஆனாய். நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 8.

    431:
    குன்றெடுத்துஆநிரைகாத்தஆயா.
    கோநிரைமேய்த்தவனே. எம்மானே.
    அன்றுமுதல் இன்றறுதியா
    ஆதியஞ்சோதிமறந்தறியேன்
    நன்றும்கொடியநமன்தமர்கள்
    நலிந்துவலிந்துஎன்னைப்பற்றும்போது
    அன்றங்குநீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 9.

    432:
    மாயவனைமதுசூதனனை
    மாதவனைமறையோர்களேத்தும்
    ஆயர்களேற்றினைஅச்சுதனை
    அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானை
    வேயர்புகழ்வில்லிபுத்தூர்மன்
    விட்டுசித்தன்சொன்னமாலைபத்தும்
    தூயமனத்தனராகிவல்லார்
    தூமணிவண்ணனுக்காளர்தாமே. (2) 10.

    ஐந்தாம் பத்து

    முதல் திருமொழி - வாக்குத்தூய்மை

    எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

    433:
    வாக்குத்தூய்மையிலாமையினாலே
    மாதவா. உன்னைவாய்க்கொள்ளமாட்டேன்
    நாக்குநின்னையல்லால்அறியாது
    நானதஞ்சுவன்என்வசமன்று
    மூர்க்குப்பேசுகின்றானிவனென்று
    முனிவாயேலும்என்நாவினுக்குஆற்றேன்
    காக்கைவாயிலும்கட்டுரைகொள்வர்
    காரணா. கருளக்கொடியானே. (2) 1.

    434:
    சழக்குநாக்கொடுபுன்கவிசொன்னேன்
    சங்குசக்கரமேந்துகையனே.
    பிழைப்பராகிலும்தம்மடியார்சொல்
    பொறுப்பது பெரியோர்கடனன்றே
    விழிக்கும்கண்ணிலேன்நின்கண்மற்றல்லால்
    வேறொருவரோடுஎன்மனம்பற்றாது
    உழைக்குஓர்புள்ளிமிகையன்றுகண்டாய்
    ஊழியேழுலகுண்டுமிழ்ந்தானே. 2.

    435:
    நன்மைதீமைகளொன்றும்அறியேன்
    நாரணா. என்னும்இத்த்னையல்லால்
    புன்மையால்உன்னைப்புள்ளுவம்பேசிப்
    புகழ்வானன்றுகண்டாய்திருமாலே.
    உன்னுமாறுஉன்னைஒன்றும்அறியேன்
    ஓவாதேநமோநாரணா. என்பன்
    வன்மையாவதுஉன்கோயிலில்வாழும்
    வைட்டணவனென்னும்வன்மைகண்டாயே. 3.

    436:
    நெடுமையால்உலகேழுமளந்தாய்.
    நின்மலா. நெடியாய். அடியேனைக்
    குடிமைகொள்வதற்குஐயுறவேண்டா
    கூறைசோறுஇவைவேண்டுவதில்லை
    அடிமையென்னுமக்கோயின்மையாலே
    அங்கங்கேஅவைபோதரும்கண்டாய்
    கொடுமைக்கஞ்சனைக்கொன்று நின்தாதை
    கோத்தவன்தளைகோள்விடுத்தானே. 4.

    437:
    தோட்டம்இல்லவள்ஆத்தொழுஓடை
    துடவையும்கிணறும்இவையெல்லாம்
    வாட்டமின்றிஉன்பொன்னடிக்கீழே
    வளைப்பகம்வகுத்துக்கொண்டிருந்தேன்
    நாட்டுமானிடத்தோடுஎனக்குஅரிது
    நச்சுவார்பலர்கேழலொன்றாகி
    கோட்டுமண்கொண்டகொள்கையினானே.
    குஞ்சரம்வீழக்கொம்பொசித்தானே. 5.

    438:
    கண்ணா. நான்முகனைப்படைத்தானே.
    காரணா. கரியாய். அடியேன்நான்
    உண்ணாநாள்பசியாவதொன்றில்லை
    ஓவாதேநமோநாரணாவென்று
    எண்ணாநாளும்இருக்கெசுச்சாம
    வேதநாண்மலர்கொண்டுஉன்பாதம்
    நண்ணாநாள் அவைதத்துறுமாகில்
    அன்றுஎனக்குஅவைபட்டினிநாளே. 6.

    439:
    வெள்ளைவெள்ளத்தின்மேல்ஒருபாம்பை
    மெத்தையாகவிரித்து அதன்மேலே
    கள்ளநித்திரைகொள்கின்றமார்க்கம்
    காணலாங்கொல் என்றாசையினாலே
    உள்ளம்சோரஉகந்தெதிர்விம்மி
    உரோமகூபங்களாய் கண்ணநீர்கள்
    துள்ளம்சோரத்துயிலணைகொள்ளேன்
    சொல்லாய்யான்உன்னைத்தத்துறுமாறே. 7.

    440:
    வண்ணமால்வரையேகுடையாக
    மாரிகாத்தவனே. மதுசூதா.
    கண்ணனே. கரிகோள்விடுத்தானே.
    காரணா. களிறட்டபிரானே.
    எண்ணுவாரிடரைக்களைவானே.
    ஏத்தரும்பெருங்கீர்த்தியினானே.
    நண்ணிநான்உன்னைநாள்தொறும்ஏத்தும்
    நன்மையேஅருள்செய்எம்பிரானே. 8.

    441:
    நம்பனே. நவின்றேத்தவல்லார்கள்
    நாதனே. நரசிங்கமதானாய்.
    உம்பர்கோனுலகேழும்அளந்தாய்
    ஊழியாயினாய். ஆழிமுன்னேந்தி
    கம்பமாகரிகோள்விடுத்தானே.
    காரணா. கடலைக்கடைந்தானே.
    எம்பிரான். என்னையாளுடைத்தேனே.
    ஏழையேனிடரைக்களையாயே. 9.

    442:
    காமர்தாதைகருதலர்சிங்கம்
    காணவினியகருங்குழல்குட்டன்
    வாமனன்என்மரகதவண்ணன்
    மாதவன்மதுசூதனன்தன்னை
    சேமநன்கமரும்புதுவையர்கோன்
    விட்டுசித்தன்வியந்தமிழ்பத்தும்
    நாமமென்றுநவின்றுரைப்பார்கள்
    நண்ணுவார்ஒல்லைநாரணனுலகே. (2) 10.

    இரண்டாம் திருமொழி - நெய்க்குடத்தை
    (தம்மிடத்து எம்பெருமான் திருப்பதிகளிற்போலே
    விரும்பிப்புகுந்ததனால், நோய்களை அகலும்படி ஆழ்வார் கூறுதல்.)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரிய விருத்தம்

    443:
    நெய்க்குடத்தைப்பற்றி ஏறும்எறும்புகள்போல்நிரந்து எங்கும்
    கைக்கொண்டுநிற்கின்றநோய்காள். காலம்பெறஉய்யப்போமின்
    மெய்க்கொண்டுவந்துபுகுந்து வேதப்பிரானார்கிடந்தார்
    பைக்கொண்டபாம்பணையோடும் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. (2) 1.

    444:
    சித்திரகுத்தனெழுத்தால் தென்புலக்கோன்பொறியொற்றி
    வைத்தஇலச்சினைமாற்றித் தூதுவர்ஓடியொளித்தார்
    முத்துத்திரைக்கடற்சேர்ப்பன் மூதறிவாளர்முதல்வன்
    பத்தர்க்கமுதன்அடியேன் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 2.

    445:
    வயிற்றில்தொழுவைப்பிரித்து வன்புலச்சேவையதக்கி
    கயிற்றும்அக்காணிகழித்துக் காலிடைப்பாசம்கழற்றி
    எயிற்றிடைமண்கொண்டஎந்தை இராப்பகல்ஓதுவித்து என்னைப்
    பயிற்றிப்பணிசெய்யக்கொண்டான் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 3.

    446:
    மங்கியவல்வினைநோய்காள். உமக்கும்ஓர்வல்வினைகண்டீர்
    இங்குப்புகேன்மின்புகேன்மின் எளிதன்றுகண்டீர்புகேன்மின்
    சிங்கப்பிரானவன்எம்மான் சேரும்திருக்கோயில்கண்டீர்
    பங்கப்படாதுஉய்யப்போமின் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 4.

    447:
    மாணிக்குறளுருவாயமாயனை என்மனத்துள்ளே
    பேணிக்கொணர்ந்து புகுதவைத்துக்கொண்டேன்பிறிதின்றி
    மாணிக்கப்பண்டாரம்கண்டீர் வலிவன்குறும்பர்களுள்ளீர்.
    பாணிக்கவேண்டாநடமின் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 5.

    448:
    உற்றவுறுபிணிநோய்காள். உமக்குஒன்றுசொல்லுகேன்கேண்மின்
    பெற்றங்கள்மேய்க்கும்பிரானார் பேணும்திருக்கோயில்கண்டீர்
    அற்றமுரைக்கின்றேன் இன்னம்ஆழ்வினைகாள். உமக்குஇங்குஓர்
    பற்றில்லைகண்டீர்நடமின் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 6.

    449:
    கொங்கைச்சிறுவரையென்னும் பொதும்பினில்வீழ்ந்துவழுக்கி
    அங்கோர்முழையினில்புக்கிட்டு அழுந்திக்கிடந்துழல்வேனை
    வங்கக்கடல்வண்ணன்அம்மான் வல்வினையாயினமாற்றி
    பங்கப்படாவண்ணம்செய்தான் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 7.

    450:
    ஏதங்களாயினவெல்லாம் இறங்கலிடுவித்து என்னுள்ளே
    பீதகவாடைப்பிரானார் பிரமகுருவாகிவந்து
    போதில்கமலவன்னெஞ்சம் புகுந்தும்என்சென்னித்திடரில்
    பாதவிலச்சினைவைத்தார் பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே. 8.

    451:
    உறகலுறகலுறகல் ஒண்சுடராழியே. சங்கே.
    அறவெறிநாந்தகவாளே. அழகியசார்ங்கமே. தண்டே.
    இறவுபடாமலிருந்த எண்மர்உலோகபாலீர்காள்.
    பறவையரையா. உறகல் பள்ளியறைக்குறிக்கோண்மின். (2) 9.

    452:
    அரவத்தமளியினோடும் அழகியபாற்கடலோடும்
    அரவிந்தப்பாவையும்தானும் அகம்படிவந்துபுகுந்து
    பரவைத்திரைபலமோதப் பள்ளிகொள்கின்றபிரானை
    பரவுகின்றான்விட்டுசித்தன் பட்டினம்காவற்பொருட்டே. (2) 10.

    மூன்றாம் திருமொழி - துக்கச்சுழலையை
    (திருமாலிருஞ்சோலை எம்பெருமானைப் போகவொட்டேனென்று தடுத்தல்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரிய விருத்தம்

    453:
    துக்கச்சுழலையைச்சூழ்ந்துகிடந்த வலையைஅறப்பறித்து
    புக்கினில்புக்குன்னைக்கண்டுகொண்டேன் இனிப்போகவிடுவதுண்டோ ?
    மக்களறுவரைக்கல்லிடைமோத இழந்தவள்தன்வயிற்றில்
    சிக்கெனவந்துபிறந்துநின்றாய். திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். (2) 1.

    454:
    வளைத்துவைத்தேன்இனிப்போகலொட்டேன் உந்தனிந்திரஞாலங்களால்
    ஒளித்திடில்நின்திருவாணைகண்டாய் நீஒருவர்க்கும்மெய்யனல்லை
    அளித்தெங்கும்நாடும்நகரமும் தம்முடைத்தீவினைதீர்க்கலுற்று
    தெளித்துவலஞ்செய்யும்தீர்த்தமுடைத் திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 2.

    455:
    உனக்குப்பணிசெய்திருக்கும்தவமுடையேன், இனிப்போய்ஒருவன்
    தனக்குப்பணிந்து கடைத்தலைநிற்கை நின்சாயையழிவுகண்டாய்
    புனத்தினைகிள்ளிப்புதுவவிகாட்டி உன்பொன்னடிவாழ்கவென்று
    இனக்குறவர்புதியதுண்ணும் எழில்திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். (2) 3.

    456:
    காதம்பலவும்திரிந்துழன்றேற்கு அங்கோர்நிழலில்லைநீரில்லை உன்
    பாதநிழலல்லால்மற்றோருயிர்ப்பிடம் நான்எங்கும்காண்கின்றிலேன்
    தூதுசென்றாய். குருபாண்டவர்க்காய் அங்கோர்பொய்சுற்றம்பேசிச்சென்று
    பேதஞ்செய்துஎங்கும்பிணம்படைத்தாய். திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 4.

    457:
    காலுமெழாகண்ணநீரும்நில்லா உடல்சோர்ந்துநடுங்கி குரல்
    மேலுமெழாமயிர்க்கூச்சுமறா எனதோள்களும்வீழ்வொழியா
    மாலுகளாநிற்கும்என்மனனே. உன்னைவாழத்தலைப்பெய்திட்டேன்
    சேலுகளாநிற்கும்நீள்சுனைசூழ் திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 5.

    458:
    எருத்துக்கொடியுடையானும் பிரமனும்இந்திரனும் மற்றும்
    ஒருத்தரும்இப்பிறவியென்னும்நோய்க்கு மருந்தறிவாருமில்லை
    மருத்துவனாய்நின்றமாமணிவண்ணா. மறுபிறவிதவிரத்
    திருத்தி உங்கோயிற்கடைப்புகப்பெய் திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 6.

    459:
    அக்கரையென்னுமனத்தக்கடலுளழுந்தி உன்பேரருளால்
    இக்கரையேறியிளைத்திருந்தேனை அஞ்சலென்றுகைகவியாய்
    சக்கரமும்தடக்கைகளும் கண்களும்பீதகவாடையொடும்
    செக்கர்நிறத்துச்சிவப்புடையாய். திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 7.

    460:
    எத்தனைகாலமும்எத்தனையூழியும் இன்றொடுநாளையென்றே
    இத்தனைகாலமும்போய்க்கிறிப்பட்டேன் இனிஉன்னைப்போகலொட்டேன்
    மைத்துனன்மார்களைவாழ்வித்து மாற்றலர்நூற்றுவரைக்கெடுத்தாய்.
    சித்தம்நின்பாலதறிதியன்றே திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 8.

    461:
    அன்றுவயிற்றில்கிடந்திருந்தே அடிமைசெய்யலுற்றிருப்பன்
    இன்றுவந்துஇங்குஉன்னைக்கண்டுகொண்டேன் இனிப்போகவிடுவதுண்டே?
    சென்றங்குவாணனைஆயிரந்தோளும் திருச்சக்கரமதனால்
    தென்றித்திசைதிசைவீழச்செற்றாய். திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய். 9.

    462:
    சென்றுலகம்குடைந்தாடும்சுனைத் திருமாலிருஞ்சோலைதன்னுள்
    நின்றபிரான் அடிமேல்அடிமைத்திறம் நேர்படவிண்ணப்பஞ்செய்
    பொன்திகழ்மாடம்பொலிந்துதோன்றும் புதுவைக்கோன்விட்டுசித்தன்
    ஒன்றினோடொன்பதும்பாடவல்லார் உலகமளந்தான்தமரே. (2) 10.

    நாலாம் திருமொழி - சென்னியோங்கு
    (எம்பெருமான் தமது திருவுள்ளத்திற் புகுந்தமையால் ஆழ்வார்
    தாம் பெற்ற நன்மைகளைக் கூறி உகத்தல்)

    அறுசீர்க்கழிநெடிலடியாசிரிய விருத்தம்

    463:
    சென்னியோங்கு தண்திருவேங்கடமுடையாய். உலகு
    தன்னைவாழநின்றநம்பீ. தாமோதரா. சதிரா.
    என்னையும்என்னுடைமையையும் உஞ்சக்கரப்பொறியொற்றிக்கொண்டு
    நின்னருளேபுரிந்திருந்தேன் இனிஎன்திருக்குறிப்பே? (2) 1.

    464:
    பறவையேறுபரம்புருடா. நீஎன்னைக்கைக்கொண்டபின்
    பிறவியென்னும்கடலும்வற்றிப் பெரும்பதமாகின்றதால்
    இறவுசெய்யும்பாவக்காடு தீக்கொளீஇவேகின்றதால்
    அறிவையென்னும்அமுதவாறு தலைப்பற்றிவாய்க்கொண்டதே. 2.

    465:
    எம்மனா. என்குலதெய்வமே. என்னுடையநாயகனே.
    நின்னுளேனாய்ப்பெற்றநன்மை இவ்வுலகினில்ஆர்பெறுவார்?
    நம்மன்போலேவீழ்த்தமுக்கும் நாட்டிலுள்ளபாவமெல்லாம்
    சும்மெனாதேகைவிட்டோ டித் தூறுகள்பாய்ந்தனவே. 3.

    466:
    கடல்கடைந்துஅமுதம்கொண்டு கலசத்தைநிறைத்தாற்போல்
    உடலுருகிவாய்திறந்து மடுத்துஉன்னைநிறைத்துக்கொண்டேன்
    கொடுமைசெய்யும்கூற்றமும் என்கோலாடிகுறுகப்பெறா
    தடவரைத்தோள்சக்கரபாணீ. சார்ங்கவிற்சேவகனே. 4.

    467:
    பொன்னைக்கொண்டுஉரைகல்மீதே நிறமெழவுரைத்தாற்போல்
    உன்னைக்கொண்டுஎன்நாவகம்பால் மாற்றின்றிஉரைத்துக்கொண்டேன்
    உன்னைக்கொண்டுஎன்னுள்வைத்தேன் என்னையும்உன்னிலிட்டேன்
    என்னப்பா. என்னிருடீகேசா. என்னுயிர்க்காவலனே. 5.

    468:
    உன்னுடையவிக்கிரமம் ஒன்றொழியாமல்எல்லாம்
    என்னுடையநெஞ்சகம்பால் சுவர்வழிஎழுதிக்கொண்டேன்
    மன்னடங்கமழுவலங்கைக்கொண்ட இராமநம்பீ.
    என்னிடைவந்துஎம்பெருமான். இனியெங்குப்போகின்றதே? 6.

    469:
    பருப்பதத்துக்கயல்பொறித்த பாண்டியர்குலபதிபோல்
    திருப்பொலிந்தசேவடி எஞ்சென்னியின்மேல்பொறித்தாய்
    மருப்பொசித்தாய். மல்லடர்த்தாய். என்றென்றுஉன்வாசகமே
    உருப்பொலிந்தநாவினேனை உனக்குஉரித்தாகினையே. 7.

    470:
    அனந்தன்பாலும்கருடன்பாலும் ஐதுநொய்தாகவைத்து என்
    மனந்தனுள்ளேவந்துவைகி வாழச்செய்தாய்எம்பிரான்.
    நினைந்துஎன்னுள்ளேநின்றுநெக்குக் கண்கள்அசும்பொழுக
    நினைந்திருந்தேசிரமம்தீர்ந்தேன் நேமிநெடியவனே. 8.

    471:
    பனிக்கடலில்பள்ளிகோளைப் பழகவிட்டு ஓடிவந்துஎன்
    மனக்கடலில்வாழவல்ல மாயமணாளநம்பீ.
    தனிக்கடலேதனிச்சுடரே தனியுலகேஎன்றென்று
    உனக்கிடமாயிருக்க என்னைஉனக்குஉரித்தாக்கினையே. (2) 9.

    472:
    தடவரைவாய்மிளிர்ந்துமின்னும் தவளநெடுங்கொடிபோல்
    சுடரொளியாய்நெஞ்சினுள்ளே தோன்றும்என்சோதிநம்பி.
    வடதடமும்வைகுந்தமும் மதிள்துவராபதியும்
    இடவகைகள்இகழ்ந்திட்டு என்பால்இடவகைகொண்டனையே. (2) 10.

    473:
    வேயர்தங்கள்குலத்துதித்த விட்டுசித்தன்மனத்தே
    கோயில்கொண்டகோவலனைக் கொழுங்குளிர்முகில்வண்ணனை
    ஆயரேற்றைஅமரர்கோவை அந்தணர்தமமுதத்தினை
    சாயைபோலப்பாடவல்லார்தாமும் அணுக்கர்களே. (2) 11.

    பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.