அயர்தல் என்ற சொல்பற்றி அறிந்திருப்பீர்கள்

 நான் அயராமல் பாடுபட்டேன்.
நான் எளிதில் அயரமாட்டேன்.
எனக்கு அயர்ச்சி ஏற்பட்டுவிட்டது.

‘தளர்தல், வலுவிழந்து மயங்குதல்’ என்ற பொருளில் அயர்தல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதைப் பேச்சு வழக்கில் ‘நான் அசராமப் பாடுபட்டன்யா... அவ்வளவு சீக்கிரம் அசர மாட்டேன்’ என்கிறோம்.

‘அசத்தப்போவது யாரு’ என்று கேட்கிறோம்.
‘அசத்திட்டான்பா’ என்கிறோம்.

இங்கே அசத்தல் என்பது ‘தளர்ச்சியடைதல்’ என்னும் பொருளில் பேச்சு மொழியில் வழங்கவில்லை. பிரமிக்க வைக்கிறது, வியக்க வைக்கிறது என்னும் பொருளில் வழங்கப்படுகிறது.

அசத்தல் என்பது அயர்தல் என்பதன் கொச்சை வழக்கா ? இல்லை.

உயர்தல், உயர்த்தல் என்று சொற்கள் உள்ளன.

‘நான் உசந்துட்டேன்... என்கூட இருந்த எல்லாரையும் உசத்திட்டேன்’ என்று பேச்சு வழக்கில் வழங்குவதுண்டு. உயர்வது என்பது தான் உயர்வது. உயர்த்துவது என்பது தான் பிறரை உயரச் செய்வது.

அதுபோல அசத்தல், அசத்திட்டான் என்பது அயர்த்தல், அயர்த்திவிட்டான் என்பதன் கொச்சை வழக்காகும்.

அயர்தல் என்றால் தற்சோர்வு. அயர்த்தல் என்றால் சோர்வுற்ற பிறரைக் கிளர்ச்சியடைய வைத்தல்.

நான் அயர்ந்தால் சோர்ந்து மயங்குவேன். நீங்கள் என்னை அயர்த்துவீர்களானால் வியந்து மகிழ்வேன்.

தமிழில் இந்த ‘அயர்தலும் அயர்த்தலும்’ தன்வினை பிறவினைபோல் தோன்றினும் கொச்சை வழக்கில் கொஞ்சம் எதிர்ப்பொருளாகி நிற்பது நம்மை அயர்த்துகிறது !

- கவிஞர் மகுடேசுவரன்