தேசிங்குக்குச் சேதி எட்டிற்று

தென்பாங்கு -- கண்ணிகள்

செஞ்சிப் பெருங்கோயில் - தன்னிலே
    தேசிங்கு வீற்றிருந்தான்.
    அஞ்சி அருகினிலே - இருந்தார்
    அமைச்சர் மற்றவர்கள்.
    பஞ்சு பெருந்தீயைப் - பொசுக்கப்
    பார்த்தும் இருப்பீரோ?
    செஞ்சிப் படிமிதித்தார் - இங்குள்ள
    சிப்பாய் தனைமடித்தார்.

    சென்று பிடித்தாரோ? - அல்லது
    செத்து மடிந்தாரோ?
    ஒன்றும் தெரியவில்லை--நடந்த
    தொன்றும் தெரியவில்லை.
    என்று துடிதுடித்தான் - தேசிங்கன்.
    இருவர் சிப்பாய்கள்
    நின்று தலைவணங்கி - அவ்விடம்
    நிகழ்ந்தவை உரைப்பார்.

    திம்மனும் சுப்பம்மா - எனுமோர்
    சேயிழை யும்எதிர்த்தார்.
    நம்மவர் சிற்சிலபேர் - இறந்தார்.
    நம்அதி காரியின்மேல்
    திம்மன் அவன்பாய்ந்தான் - ஒருசொல்
    செப்பினன் அப்போது
    'செம்மையில் என்னிடமே - சிக்கினாய்
    தேசிங்கு மாய்க'என்றான்

    என்றுசிப் பாய்உரைத்தார் - தேசிங்கன்
    'என்னை மடிப்பதுதான்
    அன்னவ னின்நினைப்போ? - சரிதான்
    அப்படியா அடடே!
    இன்று பிழைத்தேன்நான் - அடடே
    என்றுபு கன்றவ னாய்ப்
    'பின்னும் நடந்ததென்ன? - இதனைப்
    பேசுக' என்றுரைத்தான்.

    திம்மன் மடிந்துவிட்டான் - மனைவி
    சேயிழை சிக்கிவிட்டாள்.
    செம்மையில் அன்னவளின் - இரண்டு
    செங்கையைப் பின்இறுக்கி
    நம்மவர் இவ்விடத்தை - நோக்கியே
    நடத்தி வருகின்றார்.
    திம்மன் மனைவியைப்போல் - கண்டிலோம்
    திறத்தில் என்றுரைத்தார்.