ஏழாம் திருமுறை-52

7.052.திருவாலங்காடு 

பண் - பழம்பஞ்சுரம் 

திருச்சிற்றம்பலம் 

இத்தலம் தொண்டைநாட்டிலுள்ளது. இது திருவிளம்பூதூரென்று வழங்குகிறது. 

சுவாமிபெயர் - ஊர்த்துவதாண்டவேசுவரர். 

தேவியார் - வண்டார்குழலியம்மை. 

530 முத்தா முத்தி தரவல்ல

முகிழ்மென் முலையாள் உமைபங்கா

சித்தா சித்தித் திறங்காட்டுஞ்

சிவனே தேவர் சிங்கமே

பத்தா பத்தர் பலர்போற்றும்

பரமா பழைய னூர்மேய

அத்தா ஆலங் காடாஉன்

னாடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.1

  இயல்பாகவே கட்டில்லாதவனே, கட்டுற்ற உயிர்கட்கெல்லாம் வீடளிக்கவல்ல, அரும்புகின்ற மெல்லிய தனங்களை யுடையாளாகிய உமையவளது பாகத்தையுடையவனே, சித்திகளை எல்லாம் உடையவனே, அச்சித்திகளை அடையும் வழியைக் காட்டுகின்ற சிவபெருமானே, தேவர்களாகிய விலங்குகட்டுச் சிங்கம் போல்பவனே, அடியார்களுக்குப் பற்றாய் உள்ளவனே, அன்புடையார் பலரும் போற்றும் கடவுளே, பழையனூரை விரும்புகின்ற தலைவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன் என்றும் உள் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

531 பொய்யே செய்து புறம்புறமே

திரிவேன் றன்னைப் போகாமே

மெய்யே வந்திங் கெனையாண்ட

மெய்யாமெய்யர் மெய்ப்பொருளே

பையா டரவம் அரைக்கசைத்த

பரமா பழைய னூர்மேய

ஐயா ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.2

  மனத்தொடு பொருந்தாத செயல்களையே செய்து, அதனால் உனக்கு மிகவும் சேய்மையிலே திரிவேனாகிய என்னை, அங்ஙனம் அகன்றொழியாதவாறு தடுத்து இவ்வுலகில் நேரே வந்து என்னை ஆட்கொண்ட மெய்ம்மையுடையவனே, மெய்ம்மை யுடையவர்க்கு மெய்ப்பொருளாய் உள்ளவனே, படம் எடுத்து ஆடுகின்ற பாம்பை அரையிற் கட்டிய கடவுளே, பழையனூரை விரும்புகின்ற தலைவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன் என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழவேன். 

532 தூண்டா விளக்கின் நற்சோதீ

தொழுவார் தங்கள் துயர்தீர்ப்பாய்

பூண்டாய் எலும்பைப் புரம்மூன்றும்

பொடியாச் செற்ற புண்ணியனே

பாண்டாழ் வினைக ளவைதீர்க்கும்

பரமா பழைய னூர்மேய

ஆண்டா ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.3

  தூண்ட வேண்டாது ஒளிரும் விளக்குப் போலச் சிறந்த ஒளிவடிவினனே, வணங்குவாரது துன்பத்தை நீக்குபவனே, எலும்பையே அணியாகப் பூண்டவனே, முப்புரங்களையும் சாம்பலாகுமாறு அழித்த அறவுருவினனே, முன்பு செய்யப்பட்ட, அழுந்துதற்கு இடமான வினைகளாகிய அவற்றை நீக்கியருளுகின்ற கடவுளே, பழையனூரை விரும்புகின்ற தலைவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன், உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

533 மறிநே ரொண்கண் மடநல்லார்

வலையிற் பட்டு மதிமயங்கி

அறிவே யழிந்தேன் ஐயாநான்

மையார் கண்ட முடையானே

பறியா வினைக ளவைதீர்க்கும்

பரமா பழைய னூர்மேய

அறிவே யாலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.4

  தலைவனே, கருமைபொருந்திய கண்டத்தையுடையவனே, தீர்க்க இயலாத வினைகளையெல்லாம் தீர்த்தருளுகின்ற கடவுளே, பழையனூரை விரும்புகின்ற அறிவு வடிவானவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளி யிருப்பவனே, அடியேன், மான்போலும் ஒளிபொருந்திய கண்களையுடைய, இளைய, அழகிய மாதா ஆசையாகிய வலையில் அகப்பட்டு, அறிய வேண்டுவன வற்றை அறியாது, அறிவு அடியோடே கெட்டேன்; அவ்வாறே இனியுங் கெட்டொழியாது, உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

534 வேலங் காடு தடங்கண்ணார்

வலையுட் பட்டுன் நெறிமறந்து

மாலங் காடி மறந்தொழிந்தேன்

மணியே முத்தே மரகதமே

பாலங் காடீ நெய்யாடீ

படர்புன் சடையாய் பழையனூர்

ஆலங் காடா உன்னுடைய

அடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.5

  மாணிக்கம் போல்பவனே, முத்துப் போல்பவனே, மரகதம் போல்பவனே, பால் முழுக்கு ஆடுபவனே, நெய் முழுக்கு ஆடுபவனே, விரிந்த புல்லிய சடையை யுடையவனே, பழையனூரைச் சார்ந்த திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன் வேல்போலும், பெரிய கண்களையுடைய மாதராசையாகிய வலையில் அகப்பட்டு, உன்னாற் சொல்லப்பட்ட நெறியை மறந்து, மயக்கம் மிகுந்து என்னையே மறந்தொழிந்தேன்; இனி அவ்வாறு இராது, என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியனாகியே வாழ்வேன். 

535 எண்ணார் தங்கள் எயில்எய்த

எந்தாய் எந்தை பெருமானே

கண்ணாய் உலகங் காக்கின்ற

கருத்தா திருத்த லாகாதாய்

பண்ணார் இசைக ளவைகொண்டு

பலரும் ஏத்தும் பழையனூர்

அண்ணா ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.6

  உன்னை மதியாதவரது மதில்களை அழித்த என் தந்தையே, என் தந்தைக்கும் பெருமானே, உலகத்திற்குக் கண்ணாய் நின்று அதனைக் காக்கின்ற முதல்வனே, குற்றமில்லாதவனே, பண்பொருந்திய இசைகளைக் கொண்டு பலரும் துதிக்கின்ற பழையனூர்த் தலைவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன், என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

536 வண்டார் குழலி உமைநங்கை

பங்கா கங்கை மணவாளா

விண்டார் புரங்கள் எரிசெய்த

விடையாய் வேத நெறியானே

பண்டாழ் வினைகள் பலதீர்க்கும்

பரமா பழையனூர்மேய

அண்டா ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.7

  வண்டுகள் நிறைந்த கூந்தலையுடையவளாகிய 'உமை' என்னும் நங்கைதன் பாகத்தையுடையவனே, கங்கைக்குக் கணவனே, பகைத்தவரது ஊர்களை எரித்த இடப வாகனனே, வேத நெறியை உடையவனே, முன்பு செய்யப்பட்ட, அழுந்துதற்கு இடமான வினைகள் பலவற்றையும் தீர்க்கின்ற கடவுளே, பழையனூரை விரும்புகின்ற தேவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன், என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

537 பேழ்வாய் அரவின் அணையானும்

பெரிய மலர்மேல் உறைவானும்

தாழா துன்றன் சரண்பணியத்

தழலாய் நின்ற தத்துவனே

பாழாம் வினைக ளவைதீர்க்கும்

பரமா பழைய னூர்தன்னை

ஆள்வாய் ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.8

  பெரிய வாயையுடைய பாம்பாகிய படுக்கையை உடையவனாகிய திருமாலும், பெரிதாகிய தாமரை மலர்மேல் இருப்பவனாகிய பிரமனும் விரைவில் உனது முதன்னையை உணர்ந்து உன் திருவடிகளை வணங்குமாறு, தீப்பிழம்பாய் நின்ற மெய்ப் பொருளானவனே, உயிர், பயனின்றிக் கெடுதற்கு ஏதுவான வினைகளை தீக்குகின்ற கடவுளே, பழையனூரை ஆள்கின்றவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியேன், என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

538 எம்மான் எந்தை மூத்தப்பன்

ஏழேழ் படிகால் எமையாண்ட

பெம்மான் ஈமப் புறங்காட்டிற்

பேயோ டாடல் புரிவானே

பன்மா மலர்க ளவைகொண்டு

பலரும் ஏத்தும் பழையனூர்

அம்மா ஆலங் காடாஉன்

னடியார்க் கடியேன் ஆவேனே.

7.052.9

  என் தந்தை, என் தந்தைக்கு முன்னோனாகிய தந்தை முதலாக இருவகை ஏழ் தலைமுறைகளில் எங்களை அடிமை கொண்டுள்ள பெருமானே சுடுகாடாகிய புறங்காட்டில் பேய்களோடு ஆடல் செய்பவனே, பல சிறந்த மலர்களைக்கொண்டு பலரும் வணங்குகின்ற, பழையனூர்க்குத் தலைவனே, திருவாலங்காட்டில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, அடியன், என்றும் உன் அடியார்க்கு அடியேனாகியே வாழ்வேன். 

539 பத்தர் சித்தர் பலர்ஏத்தும்

பரமன் பழைய னூர்மேய

அத்தன் ஆலங் காடன்றன்

அடிமைத் திறமே அன்பாகிச்

சித்தர் சித்தம் வைத்தபுகழ்ச்

சிறுவன் ஊரன் ஒண்டமிழ்கள் பத்தும் பாடி ஆடுவார்

பரமன் னடியே பணிவாரே.

7.052.10

  அடியார் பலரும், சித்தர் பலரும் துதிக்கின்ற கடவுளும், பழையனூரை விரும்பிய தலைவனும், ஆகிய திருவாலங்காட்டு இறைவனது அடிமைத் திறத்தின் கண்ணே அன்புடையவராய், சித்தர்களும் தங்கள் சித்தத்திலே மறவாது வைத்துள்ள புகழையுடைய அடியானாகிய நம்பியாரூரனது இம் மெய்யுணர்வுத் தமிழ்ப் பாடல்களாகிய பத்தினையும் பாடி ஆடுவோர், சிவபெருமானது திருவடியையே எஞ்ஞான்றும் வணங்கி வாழ்பவராவர். 

திருச்சிற்றம்பலம்